به گزارش
خبرنگار تابناک سیستان و بلوچستان وضعیت آب شمال استان سیستان و بلوچستان (سیستان)
مدت هاست موضوع بررسی کارشناسان بومی، ملی و فراملی است. آبی که به گفته مردم بوی لاشه میدهد و به گفته متولیان امر آبی
بهداشتی و فاقد هرگونه آلودگی است. این موضوع در جلسه دیروز استانداری به ریاست معاون
استاندار بازهم مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه آن شد که: به گزارش روابط عمومی
استانداری طبق گزارش متخصصان براساس آنالیز آزمایشگاهی چاه نیمه ها، آب منطقه
سیستان فاقد هر گونه آلودگی است و مضر نیست.
از طرفی در پی کشف یک قبرستان
قدیمی در محدوده چاه نیمه چهارم که یکی از تامین کنندگان آب روستاهای سیستان میباشد،
مردم در تماس های مکرر با تابناک مدعی کشف اسکلت انسان و جسد در آب این منطقه شدند
و بوی تعفن آب را ناشی از این اجساد دانستند که به تدبیر فرماندار زابل در
پاسخگویی به این شبهه، بیان شد که چاه نیمه یک منبع تامین آب شرب است و اجساد در
چاه نیمه چهارم که منبع آبیاری مراتع و مصرف کشاورزی دارد کشف شده که بی ارتباط با
بوی آب شرب است.
حال سوال اینجاست که این آب بالاخره یا متعفن و بدبو است که باید علت آن بررسی و اعلام شود و یا مسئولین درست میگویند و مردم سخت در اشتباهند!
در خصوص این تناقضات، مهندس نادری کارشناس بهداشت آب به خبرنگار تابناک سیستان و بلوچستان گفت صرف نظر از مواد سمی و آلودگی هایی که بهرحال غیرمجاز و وجود آنها در آب سبب مشکلاتی پایهای میگردد، حتی مواد معدنی و املاح طبیعی موجود در آب نظیر آهن، سولفات، مس، روی، آلومینیوم، کلسیم و... نیز مقدارات مجازی دارد.
وی افزود بررسی میزان این املاح در آزمایشگاهها به سادگی مقدور است و حتی ما به دانشجویان و دانشآموزان یاد میدهیم که این پارامترها را چگونه و با سادهترین وسایل و تجهیزات در منزل بتوانند انجام دهند.
نادری گفت علاوه بر ترکیبات شیمیایی آب، عواملی فیزیکی آب نیز در آبهای آشامیدنی اهمیت بالایی دارد؛ عواملی چون کدورت، رنگ، بو، طعم و pH.
وی گفت برخلاف پارامترهای شیمیایی، در برخی پارامترهای فیزیکی که اتفاقا نقش مهمی در "گوارایی" آب دارند امکان سنجش دقیق و علمی وجود ندارد. مثلا طعم آب را نمیتوان سنجید و در تشخیص بوی آب، اساسا روش استانداردی وجود ندارد و بیشتر معیار عدم اعتراض مصرف کننده است. وی گفت تا کنون هیچ دستگاه مناسبی برای اندازه گیری بو ساخته نشده است؛ هرچند اندازه گیری مواد آلی بوجود آورنده طعم و بو به کمک روشهای کروماتوگرافی گازی ومایع امکان پذیر است.
این کارشناس آب افزود بوها اغلب مجموعهای از ترکیبات متعددی هستند که بسیاری از آنها در گسترههایی که بینی قادر به تشخیص آنهاست نمی توانند جداسازی واندازهگیری شوند و چون این روش که بسیار پیچیده وگران است، بوها را در غلظت های زیر حد استاندارد به تشخیص انسان شناسایی مینمایند.
از طرفی عدهای از کارشناسان رشد جلبکها در چاههای نیمه را عامل بوی بد آب میدانند که در اینصورت باید دستمریزاد گفت به آن مقام مسئول که از رهاسازی ماهی در آب چاه نیمه جلوگیری کرد، بدون آنکه فکر اینجای کار را بکند. (علت بوجود آمدن جلبک در آب چاه نیمه های سیستان چیست ؟ )
به هرحال آنچه مهم است و امروز درگیر آنیم بوی متعفن آب شرب شهروندان روستاهای سیستان و تاییدات مسئولین محترم بر بهداشتی و سلامت بودن کامل آب است؛ پارادوکسی که شاید جواب آن در صحبتهای نادری باشد، اساسا روشی برای تشخیص بو و مزه آب (که اتفاقا نقش مهمی در گوارایی آب دارند) وجود ندارد. کاش در جلسه تخصصی دیروز استانداری این موضوع نیز بررسی میشد که گیریم آب سیستان بهداشتی و سلامت و پارامترهای شیمیایی آن مجاز است؛ ولی آیا این آب گواراست؟