با اینکه قانون بودجه سال ۹۴ دابلاغ شده است، اما همچنان بحث حذف یارانه افراد ثروتمند، یکی از نگرانیهای بین دولت و نمایندگان مجلس است.
به گزارش «تابناک»، با اینکه مجلس دولت را مجاب به انجام این کار کرده، هنوز سازوکار این کار مشخص نشده و تاکنون نیز هیچ طرحی برای انجام این کار از سوی مسئولان اعلام نشده است.این موضوع و موضوع های نظیر این مبحث بحث تابناک با نماینده خراسان شمالی بود.
موسی الرضا ثروتی در پاسخ به این سوال که بودجه امسال را چگونه ارزیابی می کند گفت: یکی از اشکالات موجود در کشور ما، عدم اصلاح قانون است؛ چه دولت قبل و چه این دولت، قانون را اجرا نمیکنند. بنا بر قانون هدفمندی یارانهها، ۵۰ درصد منابع باید به مردم داده شود و به دنبال آن ۱۰ درصد هم دولت میتواند افزایش بدهد؛ یعنی فقط بر روی ۶۰ درصد یارانه میتوان حساب کرد، ولی هم اکنون و عملا ۱۲۰ درصد به مردم یارانه میدهند و این یک اشکال است. میزان درآمد دولت، تقریبا ۳۹ هزار میلیارد تومان است، ولی به اصطلاح دولت دارد به نوعی ۴۲ هزار میلیارد به مردم یارانه میدهد، پس ۳ هزار میلیارد تومان کسری خواهیم داشت؛ این فقط برای دادن پول به مردم است.
حال بحث تولید و کارهای عمرانی را حساب کنید و البته بیمه و سایر آیتمها را نیز داریم. مثلا دو سال است ما ۲ هزار میلیارد تومان برای بیمه بیکاری مصوب میکنیم، ولی دولت اصلاح نمیکند، یا همین ۱۰ درصد برای بهداشت و درمان را در ۹۳ فقط اجرا کرد و سال ۹۲ و قبل از آن نیز این قانون بود، ولی دولتها آن را اجرا نمیکردند.
این نماینده می افزاید: اگر قانون اجرا شود ما مشکلی نداریم. مجلس در بودجه سال ۹۳ هم نوشت که هزینش را قبول کرد و به نیازمندان داده شود. حال تشخیص نیازمند با کیست؟ آیا با دولت است؟ چه کسانی نیاز دارند. دولت میتواند یک سطح حقوقی و آیتمها و پارامترهایی را در نظر بگیرد؛ البته چون دردسرهایی دارد، دولت هم آن را نمیپذیرد.
بحث 3 هزار میلیارد تومان چه بود؟ این مبلغ ۳ هزار میلیارد تومان را که مجلس کم کرد، اول در صحن مجلس پیشنهاد ۱۲ هزار بود و مصوب هم شد؛ اما آقای لاریجانی با زرنگی این موضوع را به کمیسیون تلفیق ارجاع داد که غیرقانونی بود، ولی آقای لاریجانی مجبور شد یک کار غیرقانونی انجام بدهد و آن را به کمیسیون تلفیق ارجاع بدهد و کمیسیون تلفیق ۱۲ هزار تومانی را که در صحن مصوب شده و غیرقابل تغییر بود، به ۳ هزار میلیارد رساند.
به دنبال آن، نمایندگان هم پذیرفتند و گفتند، اگر دولت قبول نداشته باشد، اجرا نمیکند؛ البته شاید این را اجرا کند که الان هم میبینیم با شورای نگهبان صحبت کردند و این شورا نیز ایراد گرفته و ابهام دارد. من فکر میکنم ابهامی ندارد. واقعا ۳ هزار نفر ۵ میلیون نفر حدودا ۳ هزار میلیارد تومان دولت باید کم کند برای اشتغال چون دولت خواست به نوعی تورم را پایین آورد، نقدینگی را کنترل کرد.
دولت فعلی یکی از اشتباهاتی که انجام داد این بود که مسکن مهر را متوقف کرد و باعث شد که بیکاری افزایش پیدا کند الان در این دولت بیکاری افزایش پیدا کرده تورم پایین آمده تورم بیکاری تقریبا عکس عمل کردند و دولت قبل نقدینگی را میآورد در مسکن هم مسکن رارونق پیدا میکرد و هم اشتغال ایجاد میشد
ولی این دولت جلوی نقدینگی و تورم را گرفت، ولی بیکاری افزایش پیدا کرد. اگر قانون هدفمندی یارانهها درست اجرا شود، هیچ یک از مشکلات پیش نمیآمد.
نمایندگان نیز بار سیاسی قضیه را پذیرفتند و به دنبال آن برای این کار از قبل مصوبهای در کمیسیون تلفیق تصویب شد که همان بحث دو و نیم میلیون تومان بود؛ اما چون آن پیشنهاد کارشناسی نبود و نمایندگان نیز با آن موافق نبودند، پیشنهاد حذف دادند.
وزیر اقتصاد اعلام کرد، ۱۰ میلیون نفر را شناسایی کرده و از سوی دیگر، لیست افراد حقوق بگیر تأمین اجتماعی و دولتی موجود است؛ بنابراین، دولت میتواند سطح فقر و خط فقر را اعلام کند و بگوید از این خط فقر به بالا اصلا پرداختی نشود و یا مبلغی بالاتر از خط فقر بیاورد که به آنان یارانه داده نشود.
همچنین دولت میتواند اعلام کند مثلا یارانه به افرادی با سطح حقوق ۵ میلیون تومان به بالا یارانه داده نشود.
دوم طرح آسانتر است. در این طرح، همه مالکان املاک مشخص است؛ بنابراین، وقتی املاک روشن است، آنان که صاحب ملکهای بزرگ هستند از این جریان حذف می شوند؛ پس مالیات دهندگان معلوم اند و کسانی که مالیات میدهند و چه قدر میدهند، مشخص است.
مگر قرار نبود که در سال گذشته فقط به طرح های نیمه تمام که بیش از 80 درصد پیشرفت کرده اند هزینه شود؟ در سال گذشته، قرار بود طرحهایی که بالای ۸۰ درصد پیشرفت داشتهاند، به پایان برسد، ولی هیچ یک محقق و انجام نشد؛ پولهایی که میگویند، ۲۶۰ هزار میلیارد تومان نقدینگی را به تولید اختصاص داده، اما به کجا معلوم نیست!
ثروتی میافزاید: میگویند همان پولهایی را که قبلا گرفته و مصرف شده به تولید دادهاند؛ اما اینکه نشد. یا فرض کنیم در بحث سرمایه در گردش ـ که روندی بانکی است ـ آن تولیدی که قرار بود ۱۰ هزار میلیارد تومان هدفمندی به تولید بدهد، یک ریال هم تا کنون ندادهاند و کار بدتر دیگر این دولت، آنکه این پول را به ۵ هزار میلیارد تومان در بودجه ۹۴ کاهش داد؛ یعنی اینها ابتدا ۲۰ را کردند ۱۰ و ۱۰ هزار را به ۵ هزار تبدیل کردند و همین ۵ هزار میلیارد هم معلوم نیست که تخصیص داده شود یا نه!
بنابراین، برای اینکه از رکود خارج شویم، باید اقتصاد مقاومتی را دنبال کنیم که البته این اقتصاد هم مؤلفههایی دارد که ما حتی آن را در بودجه نمیبینیم؛ برای نمونه، همین واحدهای نیمه تمام یا سرمایهگذاری در طرحهایی که توجیه فنی اقتصادی بالایی دارند مثل عسلویه. ما هماکنون به دولت میگوییم در عسلویه اوراق مشارکت بدهد؛ البته اگر دولت اوراق مشارکت با سود ۴۰ درصد هم بدهد باز هم صرفهای ندارد.
ما در عسلویه پالایشگاهی داریم که برای پایان دادن به کار آن، ۳ تا ۵ هزار میلیارد تومان هزینه لازم است. ناگفته نماند این پالایشگاه میتواند در سال اول، ۱۰۰ درصد سودآوری داشته باشد، ولی دولت آن را تمام نمیکند. حال آنکه میشد به جای ضرر صددرصدی، ۴۰ درصد را به صورت مشارکتی به مردم واگذار کنند؛ اما دولت این کار را انجام نمیدهد.
چرا دولت این کار را نمیکند؟ به دلیل اینکه دولت، هم پول ندارد و هم به این تصمیم اعتقاد ندارد. هماکنون ما کارخانههایی داریم که نیاز کشور است، ولی به جای اینکه شرکتهای دولتی از این کارخانهها خرید کنند، مواد مورد نیاز خود را از خارج وارد میکنند.
خلاصه آنکه واردات دارد کمر جامعه را میشکند. اکنون ۵۰ میلیارد دلار واردات انجام شده است؛ یعنی به اندازه بودجه کل کشور واردات داشتیم، ولی صادرات چه میزان بوده است؟ باید گفت که تاکنون فقط حدود ۴۰ هزار میلیارد بوده که با این حساب، تراز ما منفی بوده است.
این نماینده یادآور میشود: البته اگر مواد اولیه وارد شود، مشکلی پیش نخواهد آمد، ولی اینها یکسری کالاهایی را وارد میکنند که در داخل تولید آن را داریم. نباید این کار را کرد. اینها معضلاتی است که میگوییم اقتصاد مقاومتی دیده نشده و باید نقدینگی را به تولید بدهند، ولی نمیدهند.
فکر نمی کنید که بخشی از این کارها به دلیل ورود بانک ها به بحث بنگاه داری است؟ الان بانکها خود بنگاهداری میکنند و به جای اینکه پول را به تولیدکننده بدهند، خود در بازار سرمایهگذاری کردهاند؛ بنابراین، در اینجا میگوییم بودجه باید با اقتصاد مقاومتی بسته شود. ما نباید به نفت و صندوق توسعه تعرض کنیم، بلکه باید تولید را افزایش بدهیم و روی تولید کار و سرمایهگذاری باید کار کنیم.
هماکنون حدود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان فرار مالیاتی وجود دارد؛ چرا؟ برای اینکه دولت سیستم و نرمافزار نویسی ندارد؛ اما اینها مشکلی نیست. اگر اینها را ندارند از خارج تهیه کنند. اگر نمیتواند طرح جامعه مالیاتی را تدوین و اجرا کند، گروههایی را برای اجرای آن از خارج بیاورند، ولی چه دلایل یا دستهایی در کار است نمیدانم!
همواره در بودجه پیشنهاد میدادیم که بدهکاران مالیاتی ممنوع الخروج شوند، ولی دولت همیشه مخالفت میکرد. ما میگفتیم این به نفع شماست. شما پولهایتان را بگیرید، کسر بودجه نداشته باشید، ولی دولت مخالفت میکرد با ممنوع الخروج شدن افراد؛ اینها بحثهایی است که به اعتقاد من اقتصاد مقاومتی در آن کامل دیده نمیشود.
فضای کسب و کار را با توجه به شرایط فعلی چگونه ارزیابی می کنید؟در بحث بهبود فضای کسب و کار وضع نامطلوبی داریم. آقای وزیر اقتصاد میگوید، ما ۲۲ پله صعود کردیم. فرض میگیریم ۲۲ پله درست است؛ مثلا ۱۵۸ تا بوده، الان میشود مثلا ۱۳۸ تا ۱۳۶ تا ما در بین این همه کشورها ۱۳۶ شویم. باز هم خوب نیست. بهبود فضای کسب و کار دست دولت است و دولت میتواند این را بهبود ببخشد که باز میبینیم این کار هم انجام نشده است.
اگر اراده وجود داشت و جلسات ماده۶۲ را تشکیل میشد، این وضع ما نبود. من و آقای مقیمی که الان معاون سیاسی وزیر کشور است، هر دو از طرف مجلس برای نظارت بر کمیسیون ماده ۶۲ انتخاب شدیم، ولی تا کنون جلسات تشکیل نشده است. بهبود فضای کسب و کار همچنان وضعیت نامطلوبی دارد و پرداخت تسهیلات بانکی وضعیت نامطلوبی دارد و به همین وضع گرفتار است؛ اگر دولت اینها را انجام بدهد، میشود اقتصاد مقاومتی.