مدیریت جهادی، برنامه محور است
گفت و گو با دکتر علی اصغر خانی
دکتر علی اصغر خانی متولد سال 1340 از شهر شاهرود است و تحصیلات خود را در رشته مدیریت استراتژیک به پایان رسانده است. دکتر خانی که افتخار ۹۲ ماه حضور در جبهه های نبرد حق علیه باطل را داشته سال ها نیز به عنوان شهردار در مناطق مختلف پایتخت خدمات درخور توجهی انجام داده است. گفتگوی تابناک را با دکتر خانی که هم اکنون کاندیدای انتخابات مجلس شورای اسلامی از حوزه شاهرود است، در ادامه بخوانید:
آقای دکتر خانی در ابتدا از ضرورت شرکت و حضور در انتخابات 7 اسفندماه بفرمایید. تا چه حد این انتخابات را با سایر مشارکت های مردمی متفاوت می دانید؟
بسم الله الرحمن الرحیم. انتخابات همیشه در جامعه ما به عنوان یک جامعه مردمسالار از اهمیت بالایی برخوردار بوده و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به صورت میانگین، هر ساله یک انتخابات در کشور برگزار شده است. این توجه به آرای عمومی که متضمن جمهوریت نظام مقدس جمهوری اسلامی است، ایران را به بزرگترین دموکراسی منطقه تبدیل کرده است.
با این اوصاف و با توجه به فشارهایی که کشور ما همیشه از ناحیه استکبار جهانی متحمل شده، مشارکت حداکثری مردمی در انتخابات همواره مورد تأکید بوده و مردم هم بحمدالله همیشه در صحنه حضور داشته اند و دشمنان و مستکبران را ناکام گذاشته اند. اما انتخابات سال جاری، هم انتخابات مجلس شورای اسلامی و هم مجلس خبرگان رهبری اهمیتی فراتر از سایر دوره ها دارد. می خواهم به فرمایشات چندی پیش حضرت آقا در دیدارشان با مردم شریف قم اشاره کنم جایی که فرمودند: حضور در انتخابات باعث می شود که نظام جمهوری اسلامی تقویت بشود، پایداری آن و ماندگاری آن تأمین بشود و کشور در حصار امنیّت کامل باقی بماند.
تأکید من بیش از همه مواردی که حضرت آقا فرمودند، بر کلید واژه حصار امنیت است. تجربه منطقه ما به خوبی نشان داده که هرجا رأی مردم نادیده گرفته شده و از طریق کودتا یا دخالت خارجی رأی مردم پایمال شده، صندوق رأی جای خود را به اسلحه داده و اکنون این دست کشورها در آتش جنگ داخلی و نبرد با تروریسم می سوزند. به عنوان مثال سوریه را ببینید. انتخابات برگزار شد و رئیس جمهور قانونی این کشور با رأی مردم انتخاب شد اما عده ای در داخل و خصوصا خارج از این کشور به آرای مردم تمکین نکردند و نتیجه آن جنگ خانمان سوزی است که گریبان ملت سوریه را گرفته است.
اما در کشور ما تجربه نشان داده که معادلات کاملا متفاوت است. انتخابات و مردم سالاری و توجه به رأی مردم و از طرف دیگر مشارکت گسترده مردمی، ایران را به جزیره ثبات در منطقه ای پرتنش و پرمنازعه تبدیل کرده است.
انشالله حضور پرشور و گسترده مردم در انتخابات 7 اسفند این حصار و نعمت امنیت موجود را گسترده تر خواهد کرد. مستحضر هستید. حضرت رسول اعظم (ص) روایتی دارند که می فرمایند: نعمتان مجهولتان الصحه و الامان. یعنی مفهوم امنیت تا به این حد اهمیت دارد و به هیچ وجه قابل چشم پوشی نیست.
آقای دکتر، به باور شما کاندیداهایی که به مجلس شورای اسلامی راه پیدا می کنند، باید چه خصوصیاتی داشته باشند؟
به باور من اصولی که شورای نگهبان قانون اساسی بر آنها تأکید کرده که از ضروریات است که بحمدالله توسط این شورای محترم لحاظ می شود. اما به نظر من برخورداری از سوابق مدیریتی نیز بسیار مهم است. اکنون وضعیت کشور ما به گونه ای است که نیازمند مدیریت جهادی در همه عرصه هاست. اساسا کسانی که فاقد توان مدیریتی یا بهتر بگویم مدیریت جهادی هستند، بعید است که بتوانند در مجلس هم گرهی از کار ملت باز کنند. معنی مدیریت جهادی را امثال ما که جنگ و دوران دفاع مقدس را از نزدیک درک کرده ایم، بهتر متوجه می شویم. لذا توان مدیریت کلان اجرایی و داشتن سابقه در این خصوص از ملزومات نمایندگی مجلس شورای اسلامی است.
نکته دیگر اینکه، کسی که با آرای ملت بر صندلی مجلس تکیه می زند باید وکیل المله باشد و منویات موکلانش را پیش ببرد و برای منافع آنها که در سطح بالا همان منافع ملی محسوب می شود، تلاش کند. اینکه منافع گروهی، حزبی و دولتی را ارجح قرار دهد و در زد و بندهای سیاسی خدای ناکرده منافع ملی را نادیده بگیرد، خیانت به رأی ملت است. البته این را نیز بگویم که وکیل المله بودن به معنای شمشیر از رو بستن برای دولت نیست. چرا که برخی از طیف های افراطی وکیل المله بودن را به این معنا می دانند که در مقابل دولت قد علم کنی و هر موضوعی را فارغ از اینکه درست باشد یا غلط، محکوم و با آن مقابله کنی.
من با این نگرش موافق نیستم. وکلای ملت باید با دولت تعامل خوب و مثبتی داشته باشند و در عین حال هر جا که دیدند دولت خواسته یا ناخواسته از مسیر منافع ملی منحرف شده است، با استفاده از ابزارهای نظارتی خود، مقابل این انحراف باییستند.
آقای دکتر خانی، شما در بخشی از صحبت هایتان از موضوع بسیار مهم مدیریت جهادی سخن گفتید. سوابق شما چه در زمانی که فرماندهی کلان در دوران دفاع مقدس را برعهده داشتید و چه در زمانی که در شهرداری تهران بالاترین مسولیت ها را پذیرفته بودید به خوبی نشان می دهد، کاملا بر مدل مدیریت جهادی وقوف دارید. آیا شخصا می توانید این مدل را با خود به بهارستان ببرید و مدیریت جهادی را در عرصه نمایندگی هم تسری دهید؟
ببینید، همانطور که شما اشاره کردید من در این عرصه ها و عرصه های دیگری به لطف خدا توانسته ام مدل مدیریت جهادی را پیش ببرم. مدیریت جهادی بر خلاف آنچه که برخی تصور می کنند، مدیریت آنی و فاقد استراتژی نیست.
من پیش از آنکه برای انتخابات دهم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخاباتی شاهرود و میامی ثبت نام کنم به همراه تیمی از کارشناسان و با توجه به نقاط ضعف و قوت این شهرستانها، برنامه خود را تدوین کردم و بخش قابل توجهی از این برنامه به پیش برد مدیریت جهادی در عرصه نمایندگی مجلس اختصاص یافته است که در صحبت های مختلفی که در محافل متعدد با مردم شاهرود داشته و دارم، این برنامه ها را کاملا تبیین کرده ام. اساسا برنامه محور بودن، لازمه ورود به مجلس است.
به نظر من مردم فهیم ما نشان داده اند که به برنامه افراد رأی می دهند و اینکه فلان کس از فلانی حمایت کند یا نسب اش به فلانی بر می گردد و پدر و برادر وی چه کسی هستند، چندان اهمیتی برای اشان ندارد. آنها به دنبال افراد برنامه محور هستند که تجربیات مدیریتی اشان اثبات کرده باشد که بتوانند این برنامه ها را اجرایی کنند.
آقای دکتر خانی، وکلات را در دوران پسابرجام سخت تر می بینید یا آسان تر؟
به نظر من نمی توان دقیق گفت که نمایندگی در شرایط کنونی که برجام به تصویب رسیده سخت تر شده یا سهل تر. حتما از این نظر که بخش قابل توجهی از تحریم ها برداشته شده و می شود، کار ساده تری در پیش است. اما موضوعات دیگری نیز وجود دارد که کار را دشوارتر از قبل می کند. به عنوان نمونه همین نظارت بر حسن اجرای برجام توسط طرف غربی که به دبه کردن شهره است، خود امری بسیار مهم و در عین حال دشوار است.
یا به عنوان نمونه نظارت بر تخصیص اموالی که در نتیجه حذف تحریم ها وارد کشور می شوند نیز فوق العاده حائز اهمیت است. باید دقت داشت که این دارایی ها در مجاری لازم هزینه شوند و تزریق آنی آنها به جامعه باعث افزایش چندبرابری تورم و یا احیانا سبب بیماری هلندی نشود.
اینها موضوعاتی هستند که کار را به مراتب نسبت به دوران قبل از تصویب برجام و برداشته شدن تحریم ها سخت تر هم می کنند.
آقای دکتر به عنوان سوال آخر، قدری هم در خصوص نگرش اقتصادیتان در شرایط کنونی کشور توضیح دهید. به نظر شما راهبرد اصلی برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور و بهبود رکود، تورم و بیکاری چیست؟
در حال حاضر با برداشته شدن تحریم ها و فراهم شدن امکان مبادلات خارجی باید از این ظرفیت استفاده کرد و اساسا من با نظرات مبتنی بر اینکه باید درب بازار کشور را به کل بر مبادلات خارجی بست موافق نیستم. ما باید به مرتفع شدن تحریم ها به عنوان یک فرصت نگاه کنیم و از این فرصت استفاده کنیم. در عین حال به عقیده من صرف اتکا به مبادلات خارجی هم توسعه کشور ما را رقم نخواهد زد. آنچه که اکنون از آن به عنوان توسعه پایدار در ادبیات اقتصاد جهانی تعبیر می شود، توسعه درون زا و مبتنی بر فناوری های دانش بنیان است که بحمدالله ظرفیت این دست فناوری ها تا حدود زیادی در کشور ما ایجاد شده و فقط باید در راستای تکامل چرخه ایده به تولید عمل کرد و گام برداشت. به باور بنده اساس نگاه های ژرف اندیشانه حضرت آقا در خصوص اقتصاد مقاومتی نیز همین گونه است و مبتنی بر اقتصاد دانش بنیان، تولید علم، تکیه بر توان و تولید و ظرفیت های داخلی است.
به واقع من بین اقتصاد مقاومتی که فرمایش حضرت آقاست با مقاومت اقتصادی تفکیک قائل هستم. مستحضر هستید که طرح مقاومت اقتصادی در کشورهایی با اقتصاد ورشکسته نظیر یونان به اجرا گذاشته می شد و مشتمل بر کاهش حقوق کارمندان و افزایش مالیت و در مجموع اقداماتی بود که مردم را تحت فشار قرار می داد. لذا من احساس می کنم با توجه به ظرفیت های عظیم طبیعی و انسانی کشور ما، نباید ملت تحت فشار قرار گیرند و از اساس با طرح مقاومت اقتصادی مخالف هستم و در مقابل اقتصاد مقاومتی را دوای درمان وضعیت اقتصادی کنونی کشور می دانم.
در حال حاضر مشکل رکود و بیکاری مشکلی است که تمامی مردم با آن دست به گریبان هستند و باید فکر اساسی به حال آن کرد. به عنوان مثال در شهرستان هایی همانند شاهرود و میامی که جزء کلان شهرها هم محسوب نمی شود، آمار بیکاری واقعا بالاست و به معضل بزرگی تبدیل شده و به عقیده من مسبب بسیاری از آسیب های اجتماعی است.
در این دست شهرها بی توجهی و نادیده گرفته شدن بخش صنعت، به نوعی حلقه مفقوده اقتصاد تلقی می شود. بی تردید اگر به بخش صنعت آنطور که شایسته و بایسته است، توجه شود، می تواند هم به پیشرفت وضعیت شهر بیانجامد و هم نرخ بیکاری را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
همینطور توجه به صنعت توریسم نیز هم اشتغال زا است و هم می تواند مقدار قابل توجهی ارز وارد کشور کند که در شرایط کنونی برای کشور ما بسیار مغتنم است.
بخش کشاورزی ما هم باید مورد اقبال قرار گیرد. در حال حاضر ما به شدت نیازمند کشاورزی مدرن و مکانیزه هستیم. مکانیزه شدن کشاورزی هم گرایش جوانان را به این کار افزایش می دهد و به نوعی اشتغالزاست هم درآمد روستائیان زحمت کش را چندین برابر خواهد کرد که زدن دو هدف با یک تیر است.
بلکه حتی بیشتر از دو هدف. همانطور که می دانید کشور ما با بحران کم آبی هم مواجه است. در این شرایط بیش از 90 درصد آب مصرفی کشور در بخش کشاورزی هزینه می شود و بخشی از آن هم در اثر فرسودگی سیستم آبرسانی هدر می رود. یعنی تنها ده درصد از آب، صرف مصرف خانگی می شود. لذا مکانیزه شدن کشاورزی علاوه بر مزایایی که عرض کردم به کاهش چشمگیر مصرف آب هم منجر می شود که در حال حاضر به معضلی ملی تبدیل شده است.
به واقع طرح هایی را که عرض کردم با توجه به ظرفیت عظیم درون کشور ما در تمامی شهرها و شهرستان ها و کلان شهرها قابل اجراست و انشالله تمامی کسانی که بر کرسی های خدمت در بهارستان تکیه خواهند کرد، می توانند با نصب العین قرار دادن این راهبردها گره از کار ملت شریف ایران باز کنند و کشور را به سمت توسعه همه جانبه سوق دهند.
آقای دکتر از وقتی که در اختیار ما قرار دادید متشکرم.
آقای دکتر خانی در ابتدا از ضرورت شرکت و حضور در انتخابات 7 اسفندماه بفرمایید. تا چه حد این انتخابات را با سایر مشارکت های مردمی متفاوت می دانید؟
بسم الله الرحمن الرحیم. انتخابات همیشه در جامعه ما به عنوان یک جامعه مردمسالار از اهمیت بالایی برخوردار بوده و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به صورت میانگین، هر ساله یک انتخابات در کشور برگزار شده است. این توجه به آرای عمومی که متضمن جمهوریت نظام مقدس جمهوری اسلامی است، ایران را به بزرگترین دموکراسی منطقه تبدیل کرده است.
با این اوصاف و با توجه به فشارهایی که کشور ما همیشه از ناحیه استکبار جهانی متحمل شده، مشارکت حداکثری مردمی در انتخابات همواره مورد تأکید بوده و مردم هم بحمدالله همیشه در صحنه حضور داشته اند و دشمنان و مستکبران را ناکام گذاشته اند. اما انتخابات سال جاری، هم انتخابات مجلس شورای اسلامی و هم مجلس خبرگان رهبری اهمیتی فراتر از سایر دوره ها دارد. می خواهم به فرمایشات چندی پیش حضرت آقا در دیدارشان با مردم شریف قم اشاره کنم جایی که فرمودند: حضور در انتخابات باعث می شود که نظام جمهوری اسلامی تقویت بشود، پایداری آن و ماندگاری آن تأمین بشود و کشور در حصار امنیّت کامل باقی بماند.
تأکید من بیش از همه مواردی که حضرت آقا فرمودند، بر کلید واژه حصار امنیت است. تجربه منطقه ما به خوبی نشان داده که هرجا رأی مردم نادیده گرفته شده و از طریق کودتا یا دخالت خارجی رأی مردم پایمال شده، صندوق رأی جای خود را به اسلحه داده و اکنون این دست کشورها در آتش جنگ داخلی و نبرد با تروریسم می سوزند. به عنوان مثال سوریه را ببینید. انتخابات برگزار شد و رئیس جمهور قانونی این کشور با رأی مردم انتخاب شد اما عده ای در داخل و خصوصا خارج از این کشور به آرای مردم تمکین نکردند و نتیجه آن جنگ خانمان سوزی است که گریبان ملت سوریه را گرفته است.
اما در کشور ما تجربه نشان داده که معادلات کاملا متفاوت است. انتخابات و مردم سالاری و توجه به رأی مردم و از طرف دیگر مشارکت گسترده مردمی، ایران را به جزیره ثبات در منطقه ای پرتنش و پرمنازعه تبدیل کرده است.
انشالله حضور پرشور و گسترده مردم در انتخابات 7 اسفند این حصار و نعمت امنیت موجود را گسترده تر خواهد کرد. مستحضر هستید. حضرت رسول اعظم (ص) روایتی دارند که می فرمایند: نعمتان مجهولتان الصحه و الامان. یعنی مفهوم امنیت تا به این حد اهمیت دارد و به هیچ وجه قابل چشم پوشی نیست.
آقای دکتر، به باور شما کاندیداهایی که به مجلس شورای اسلامی راه پیدا می کنند، باید چه خصوصیاتی داشته باشند؟
به باور من اصولی که شورای نگهبان قانون اساسی بر آنها تأکید کرده که از ضروریات است که بحمدالله توسط این شورای محترم لحاظ می شود. اما به نظر من برخورداری از سوابق مدیریتی نیز بسیار مهم است. اکنون وضعیت کشور ما به گونه ای است که نیازمند مدیریت جهادی در همه عرصه هاست. اساسا کسانی که فاقد توان مدیریتی یا بهتر بگویم مدیریت جهادی هستند، بعید است که بتوانند در مجلس هم گرهی از کار ملت باز کنند. معنی مدیریت جهادی را امثال ما که جنگ و دوران دفاع مقدس را از نزدیک درک کرده ایم، بهتر متوجه می شویم. لذا توان مدیریت کلان اجرایی و داشتن سابقه در این خصوص از ملزومات نمایندگی مجلس شورای اسلامی است.
نکته دیگر اینکه، کسی که با آرای ملت بر صندلی مجلس تکیه می زند باید وکیل المله باشد و منویات موکلانش را پیش ببرد و برای منافع آنها که در سطح بالا همان منافع ملی محسوب می شود، تلاش کند. اینکه منافع گروهی، حزبی و دولتی را ارجح قرار دهد و در زد و بندهای سیاسی خدای ناکرده منافع ملی را نادیده بگیرد، خیانت به رأی ملت است. البته این را نیز بگویم که وکیل المله بودن به معنای شمشیر از رو بستن برای دولت نیست. چرا که برخی از طیف های افراطی وکیل المله بودن را به این معنا می دانند که در مقابل دولت قد علم کنی و هر موضوعی را فارغ از اینکه درست باشد یا غلط، محکوم و با آن مقابله کنی.
من با این نگرش موافق نیستم. وکلای ملت باید با دولت تعامل خوب و مثبتی داشته باشند و در عین حال هر جا که دیدند دولت خواسته یا ناخواسته از مسیر منافع ملی منحرف شده است، با استفاده از ابزارهای نظارتی خود، مقابل این انحراف باییستند.
آقای دکتر خانی، شما در بخشی از صحبت هایتان از موضوع بسیار مهم مدیریت جهادی سخن گفتید. سوابق شما چه در زمانی که فرماندهی کلان در دوران دفاع مقدس را برعهده داشتید و چه در زمانی که در شهرداری تهران بالاترین مسولیت ها را پذیرفته بودید به خوبی نشان می دهد، کاملا بر مدل مدیریت جهادی وقوف دارید. آیا شخصا می توانید این مدل را با خود به بهارستان ببرید و مدیریت جهادی را در عرصه نمایندگی هم تسری دهید؟
ببینید، همانطور که شما اشاره کردید من در این عرصه ها و عرصه های دیگری به لطف خدا توانسته ام مدل مدیریت جهادی را پیش ببرم. مدیریت جهادی بر خلاف آنچه که برخی تصور می کنند، مدیریت آنی و فاقد استراتژی نیست.
من پیش از آنکه برای انتخابات دهم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخاباتی شاهرود و میامی ثبت نام کنم به همراه تیمی از کارشناسان و با توجه به نقاط ضعف و قوت این شهرستانها، برنامه خود را تدوین کردم و بخش قابل توجهی از این برنامه به پیش برد مدیریت جهادی در عرصه نمایندگی مجلس اختصاص یافته است که در صحبت های مختلفی که در محافل متعدد با مردم شاهرود داشته و دارم، این برنامه ها را کاملا تبیین کرده ام. اساسا برنامه محور بودن، لازمه ورود به مجلس است.
به نظر من مردم فهیم ما نشان داده اند که به برنامه افراد رأی می دهند و اینکه فلان کس از فلانی حمایت کند یا نسب اش به فلانی بر می گردد و پدر و برادر وی چه کسی هستند، چندان اهمیتی برای اشان ندارد. آنها به دنبال افراد برنامه محور هستند که تجربیات مدیریتی اشان اثبات کرده باشد که بتوانند این برنامه ها را اجرایی کنند.
آقای دکتر خانی، وکلات را در دوران پسابرجام سخت تر می بینید یا آسان تر؟
به نظر من نمی توان دقیق گفت که نمایندگی در شرایط کنونی که برجام به تصویب رسیده سخت تر شده یا سهل تر. حتما از این نظر که بخش قابل توجهی از تحریم ها برداشته شده و می شود، کار ساده تری در پیش است. اما موضوعات دیگری نیز وجود دارد که کار را دشوارتر از قبل می کند. به عنوان نمونه همین نظارت بر حسن اجرای برجام توسط طرف غربی که به دبه کردن شهره است، خود امری بسیار مهم و در عین حال دشوار است.
یا به عنوان نمونه نظارت بر تخصیص اموالی که در نتیجه حذف تحریم ها وارد کشور می شوند نیز فوق العاده حائز اهمیت است. باید دقت داشت که این دارایی ها در مجاری لازم هزینه شوند و تزریق آنی آنها به جامعه باعث افزایش چندبرابری تورم و یا احیانا سبب بیماری هلندی نشود.
اینها موضوعاتی هستند که کار را به مراتب نسبت به دوران قبل از تصویب برجام و برداشته شدن تحریم ها سخت تر هم می کنند.
آقای دکتر به عنوان سوال آخر، قدری هم در خصوص نگرش اقتصادیتان در شرایط کنونی کشور توضیح دهید. به نظر شما راهبرد اصلی برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور و بهبود رکود، تورم و بیکاری چیست؟
در حال حاضر با برداشته شدن تحریم ها و فراهم شدن امکان مبادلات خارجی باید از این ظرفیت استفاده کرد و اساسا من با نظرات مبتنی بر اینکه باید درب بازار کشور را به کل بر مبادلات خارجی بست موافق نیستم. ما باید به مرتفع شدن تحریم ها به عنوان یک فرصت نگاه کنیم و از این فرصت استفاده کنیم. در عین حال به عقیده من صرف اتکا به مبادلات خارجی هم توسعه کشور ما را رقم نخواهد زد. آنچه که اکنون از آن به عنوان توسعه پایدار در ادبیات اقتصاد جهانی تعبیر می شود، توسعه درون زا و مبتنی بر فناوری های دانش بنیان است که بحمدالله ظرفیت این دست فناوری ها تا حدود زیادی در کشور ما ایجاد شده و فقط باید در راستای تکامل چرخه ایده به تولید عمل کرد و گام برداشت. به باور بنده اساس نگاه های ژرف اندیشانه حضرت آقا در خصوص اقتصاد مقاومتی نیز همین گونه است و مبتنی بر اقتصاد دانش بنیان، تولید علم، تکیه بر توان و تولید و ظرفیت های داخلی است.
به واقع من بین اقتصاد مقاومتی که فرمایش حضرت آقاست با مقاومت اقتصادی تفکیک قائل هستم. مستحضر هستید که طرح مقاومت اقتصادی در کشورهایی با اقتصاد ورشکسته نظیر یونان به اجرا گذاشته می شد و مشتمل بر کاهش حقوق کارمندان و افزایش مالیت و در مجموع اقداماتی بود که مردم را تحت فشار قرار می داد. لذا من احساس می کنم با توجه به ظرفیت های عظیم طبیعی و انسانی کشور ما، نباید ملت تحت فشار قرار گیرند و از اساس با طرح مقاومت اقتصادی مخالف هستم و در مقابل اقتصاد مقاومتی را دوای درمان وضعیت اقتصادی کنونی کشور می دانم.
در حال حاضر مشکل رکود و بیکاری مشکلی است که تمامی مردم با آن دست به گریبان هستند و باید فکر اساسی به حال آن کرد. به عنوان مثال در شهرستان هایی همانند شاهرود و میامی که جزء کلان شهرها هم محسوب نمی شود، آمار بیکاری واقعا بالاست و به معضل بزرگی تبدیل شده و به عقیده من مسبب بسیاری از آسیب های اجتماعی است.
در این دست شهرها بی توجهی و نادیده گرفته شدن بخش صنعت، به نوعی حلقه مفقوده اقتصاد تلقی می شود. بی تردید اگر به بخش صنعت آنطور که شایسته و بایسته است، توجه شود، می تواند هم به پیشرفت وضعیت شهر بیانجامد و هم نرخ بیکاری را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
همینطور توجه به صنعت توریسم نیز هم اشتغال زا است و هم می تواند مقدار قابل توجهی ارز وارد کشور کند که در شرایط کنونی برای کشور ما بسیار مغتنم است.
بخش کشاورزی ما هم باید مورد اقبال قرار گیرد. در حال حاضر ما به شدت نیازمند کشاورزی مدرن و مکانیزه هستیم. مکانیزه شدن کشاورزی هم گرایش جوانان را به این کار افزایش می دهد و به نوعی اشتغالزاست هم درآمد روستائیان زحمت کش را چندین برابر خواهد کرد که زدن دو هدف با یک تیر است.
بلکه حتی بیشتر از دو هدف. همانطور که می دانید کشور ما با بحران کم آبی هم مواجه است. در این شرایط بیش از 90 درصد آب مصرفی کشور در بخش کشاورزی هزینه می شود و بخشی از آن هم در اثر فرسودگی سیستم آبرسانی هدر می رود. یعنی تنها ده درصد از آب، صرف مصرف خانگی می شود. لذا مکانیزه شدن کشاورزی علاوه بر مزایایی که عرض کردم به کاهش چشمگیر مصرف آب هم منجر می شود که در حال حاضر به معضلی ملی تبدیل شده است.
به واقع طرح هایی را که عرض کردم با توجه به ظرفیت عظیم درون کشور ما در تمامی شهرها و شهرستان ها و کلان شهرها قابل اجراست و انشالله تمامی کسانی که بر کرسی های خدمت در بهارستان تکیه خواهند کرد، می توانند با نصب العین قرار دادن این راهبردها گره از کار ملت شریف ایران باز کنند و کشور را به سمت توسعه همه جانبه سوق دهند.
آقای دکتر از وقتی که در اختیار ما قرار دادید متشکرم.
