رشد اقتصادی ایران ۴ درصد پیش‌بینی شد

با سلام. یکی از نیازهای انسان پوشاک می باشد . که از سه مرحله 1- نخ پارچه 2- تولید پارچه 3- دوخت لباس می باشد . هیچ کشوری با توجه به موقعیت جغرافیای خویش نمی تواند نخ پارچه را بطور کامل تولید کند . و معمولا برای تولید پارچه از واردات نخ پارچه از سایر کشورها اقدام می نماید . و کشور ما ایران در در موقعیت جغرافیای گرم و نیمه خشک قرار دارد مجبور هستیم که نخ پارچه مور نیاز را اکثرا از سایر کشورها وارد کنیم . ولی اینکه در کارخانجات بافندگی ان ها را تبدیل به پارچه کرده و بدوزیم توانایی بسیار زیاد داریم . که الان چین .ترکیه . هندو.ستان . پاکستان اکثرا نخ پارچه را وارد و ان را در کشور خویش تبدیل به پارچه کرده و دوخته به بازار می دهند . متاسفانه با روشهای غلط وزارت صنایع . الان تجار کشور ما وارد کننده لباس دوخته شده به بازار می باشند . و عملا صنایع بافندگی و دوزندگی را به چین و ترکیه وا گذار کردیم . و این باعث گردیده که صنایع نساجی و دوزندگی در ایران رو به نابودی کامل رود.. اگر با روش برخورد کشورهای مانند چین . ترکیه. و.. نگاه کنیم می بینیم تجار فقط مجوز واردکردند نخ پارچه را دارد و تولید پارچه و دوزندگی در اختیار خودشان است . در چین و ترکیه و امثال انها با تعرفه های سنگین و گرفتن مالیات سنگین مانع می شوند که تجار ذهن وارد کردن پارچه را به کشورشان بدهند . در صورتیکه در ایران وارد کردن لباس دوخته شده خیلی ارزانتر و راحتر از تولید پارچه و دوزندگی است . یک افکار غلط باعث شده که عملا برادشت غلط از طرح خودکفایی . صنایع بافندگی و دوزندگی از بین رفته است مانند . . شرکتهای تعاونی مصرف . نهادها . سازمان ها و ادارات . و خیرین با دید اینکه لباس را وارده کرده و سود ان برای کارهای خیر . خودکفایی هزینه می کنیم .. جالب توجه این است که مدیران چنین سازمانی در صدا و سیما و رسانه ها به عنوان مدیران برتر معرفی می گردند .اعلام می کنند که بدون دریافت هیچ گونه بودجه از دولت چنین طرحهایی اجرا کردیم . و بعضی مواقع تقدیر هم می شوند . الان کمک به نظام اسلامی این است که فقط نخ پارجه را وارد کنیم . تولید پارجه و دوخت انها توسط جوانان ایران باشد . پارچه و لباس تولیدی خود را در بازاهای جهانی بفروشیم . . و ان وقت ادعا کنیم که چنین طرحهایی خیر و سازندگی را بدون دریافت بودجه از دولت انجام داه ایم .