آقای مشاور بهتر است به جای عصبانیت، دلیل کنار گذاشتن «طیب نیا» را توضیح دهد!

حسام الدین آشنا، مشاور رئیس جمهور، در مطلبی که در توئیر نگاشته، از پویشی یا کمپینی فرمایشی به نام پشیمانی از روحانی نام برده است؛ کمپینی که به اعتقاد او، پویشی است که به فرمان فردی یا افرادی تشکیل شده است؛ فردی یا افرادی که بر اساس نوشته آشنا، یا مقامات دولت قبلی هستند و یا در یک حالت کلی همه اصولگرایان حامی احمدی نژاد.

به گزارش «تابناک»؛ آقای مشاور در این مطلب چنین ادعا کرده است:«پویش پشیمانی با پشتیبانی کسانی شکل گرفت که باید در مورد کارهای کرده و نکرده خود پاسخگو باشند. آنها ثروت و سعادت ملت را به تاراج دادند. چه سدهایی ساختند که پشتش آبی نیست، چه فرودگاه هایی ساختند و پروازی به آنجا نیست. به دست هر نماینده یک مجوز پالایشگاه و پتروشیمی به اسم خصوصی سازی؛ پتروشیمی را به وزارت رفاه، پالایشگاه را به وزارت دفاع، روغن کشی را به بنیاد شهید، نیروگاه سازی را به آستان قدس، مخابرات را به سپاه و ستاد پیمانکاری را به قرارگاه خاتم‎الانبیا.» کدهایی که آقای مشاور داده است بیشتر البته به احمدی نژادی ها و در مرحله بعد به همه اصولگرایان حامی او، دلالت می کند؛ اما دو نکته درباره مطلب،حسام الدین آشنا حائز اهمیت است؛

نخست اینکه دولت احمدی نژاد در واگذاری ها به جای خصوصی سازی، گاهی خودمانی سازی کرد و گاهی هم برای جبران سیاست های نادرست، بنگاه های بزرگ را به صورت کارشناسی نشده واگذار کرد، حرف درستی است؛ اما مگر در همین دولت همین روحیه حاکم نیست. مردم فراموش نکرده اند که علی طیب نیا وزیر اقتصاد دولت اول روحانی در در مقابل سیاست دولت کنونی،برای واگذاری ها به شکل دولت احمدی نژاد، ایستادگی جانانه ای کرد و زمانی که فشارها بر او فزونی گرفت، لب به سخن گشود و گفت که: جاهایی در حدی ایستادیم که اگر قرار باشد شرکت‌ها برای رد دین و یا تهاتر واگذار شود، ترجیح می‌دهم، وزیر نباشم تا به دست من این کار انجام نشود و این افتضاح به نام من نباشد..والله در این دو ساله نفس من را بریدند که این شرکت را نفروش تا ساختار را اصلاح کنیم، زیر فشارها برخی شرکت‌ها از فهرست واگذاری درآوردیم، اما اتفاقی نیفتاد. بعد می‌گویند پول بدهیم تا اصلاح ساختار کنیم، اگر دولت پول داشت خودش این کار را انجام می‌داد».

طیب نیایی که در مقابل واگذاری شرکت ها به سازمان هایی چون تأمین اجتماعی و ... ایستادگی می کرد، به دنبال واگذاری های شفاف بود و به نماینده های مجلسی که خواهان امتیازگیری بودند، اعتنایی نمی کرد، تا جایی که رکورددار کارت زرد از مجلس شد؛ اما چون عملکرد مثبتی داشت، یارای استیضاحش را نداشتند، سرنوشتش را همه دیدند؛ ابتدا ترکان را به برنامه ای تلویزیونی فرستادند و خلاف واقع گفتند که طیب نیا مشکل قلبی دارد تا مقدمات کنار گذاشتنش را فراهم کنند! مطلبی خلاف واقع که البته همان زمان، توسط طیب نیا تکذیب شد.

دفاع حسام الدین آشنا و هر دولتمردی در دفاع از دولت و رئیس جمهور،قابل فهم و درک است؛ اینکه او مدعی است مردم پشیمان نشده اند، گزاره ای است که قابل صدق و کذب است؛اما نمی توان برای دفاع از دولت، همان کاری را که این دولت در حال انجامش هست (واگذاری به خاطر رد دیون و تهاتر) و نفس وزیر خودش را بریده است و سرانجام او را به خاطر مقاومت در برابر چنین سیاست های غلط دولت، کنار گذاشته اند، ایراد دولت قبلتر دانست!

دوم: آقای مشاور فرض گیرد، پویش پشیمانی از روحانی، به فرمان احمدی نژادی ها شکل گرفته و باز هم فرض بگیرد که هیچ کس از طرفداران به صورت واقعی پشیمان نیست و حتی برخی از مخالفان روحانی در زمان انتخابات خود را سرزنش می کنند که چرا به او رأی نداده اند؛ اما آیا همه این فرض های خوب، وضعیتی را تغییر می دهد؟ با این فرض ها همه نارضایتی ها از عملکرد دولت، از بین می رود!

بحث این نیست دولت ناکارآمد یا ورشکسته است، بلکه بحث این است که اگر مشاوران دولت، صدای اعتراضاتی را شنیدند، چه از زبان منتقدان یا حتی طرفداران، به سرعت آنان را منکوب و محکوم نکنند، اگر سخن و استدلال قابل عرضه ای دارند ـ به جز حمله به دولت قبل و احمدی نژاد ـ آنها را با مردم و طرفداران در میان بگذارند! اما چشمان خود را بر مشکلات نبندند و مشاوره صحیح به رئیس جمهور بدهند. راحت ترین کار یک مشاور این است که خیال یک مسئول را با یکی دو جمله راحت کند که هیچ مشکلی وجود ندارد؛ البته این تا زمانی کارآیی دارد که به مرحله ای نرسد که آن مسئول ناچار باشد، بگوید صدای شما مردم را شنیدم؛ اما چه دیر!