سرانجام عریضه‌های درون چاه جمکران

دبیر شورای عالی فرهنگی مسجد جمکران با تأکید بر اینکه هیچ چاهی موضوعیت ندارد چاه جمکران را به دلیل حس و حال معنوی حاصل از فضا مورد توجه دانست و یادآور شد: نامه‌نگاری با خالق هستی و انتظار برای پاسخ شیرین است و عریضه‌ها به دلیل وجود اسماء متبرکه به آب سپرده می‌شوند.

حجت الاسلام مرتضی وافی دبیر شورای عالی فرهنگی و برنامه‌ریزی مسجد جمکران در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با چاه جمکران و موضوعات مربوط به آن گفت: عریضه نویسی یکی از راههای توسل است و توسل جزو مبانی دینی ما است . به طور طبیعی عریضه نویسی یکی از راههای توسل است و با مستندات فراوان این امر در سیره علما از سید بن طاووس تا آیت الله بروجردی و دیگران مشاهده شده است.

وی افزود: در رابطه با عریضه نویسی کتابهایی نوشته و منتشر شده از جمله کتابی که در رابطه با عریضه نویسی و آداب عریضه نویسی در انتشارات مسجد جمکران منتشر شده است که اصل جریان عریضه نویسی را تأیید می کند.


حجت الاسلام وافی با اشاره به اینکه اصل عریضه نویسی تأیید شده این حرکت را نمادگونه توصیف کرد و گفت: این نوع حرکات در دنیای امروز که با رفتار مردم انس می گیرد کار ویژه ای به شمار می آید. نامه نگاری انسان با محبوب خود و انتظار کشیدن برای دریافت جواب شیرین است و اگر تأیید اصل آن در دین باشد این حرکتها با حس و حال مردم انس می گیرد.

وی با تأکید بر اینکه متن این عریضه از اهمیت برخوردار است گفت: از این رو افراد را به عریضه هایی از ائمه معصومین به ویژه از امام زمان در رابطه با ارتباطی که از طریق نائبان خاص حضرت در زمان غیبت صغری بوده توجه می دهیم. متن این نامه مشخص و تأیید شده موجود است و محتوای آن نیز ترجمه شده و از زائران خواسته شده است که آن را مطالعه کرده و نوع نگاه آن را در رابطه با عریضه نویسی مورد توجه قرار دهند. از این رو چیستی درخواست مشخص می شود توجه به متن عریضه فرد را از نوشته ها و بحثها و درخواستهای غیر شرعی و روشهای غیر دینی جدا می کند.


وی اضافه کرد: همچنین در روایات آمده است که پس از نوشتن عریضه در چاه آب یا آب روان انداخته شود و چند علت برای آن ذکر شده است. یکی این است که از دسترس مردم عادی دور بماند و رازی باشد میان حجت و مردم. از این رو هیچ چاه خاصی موضوعیت خاصی ندارد. کنار چاه جمکران هم نوشته شده است که این چاه هیچ موضوعیت خاصی ندارد. یکی از علل انداختن عریضه در چاه آب و آب روان وجود اسماء الهی و متبرکه در این عریضه است.


وافی در رابطه با علت انداختن این عریضه ها صرفا در چاه جمکران گفت: به علت این که حس و حالت توجه و حضور در این فضا به دلیل مسجد بیشتر است بسیاری از زائران دوست دارند عریضه خود را در این چاه بیندازند.


وی یادآور شد: این بحثها گاهی با اغراق، تردید، سانسور، اجحاف در رسانه ها و بیشتر در فضای مجازی جریان دارد. ما معتقدیم تمام این نمادها و حرکتهای اصیل و ماندگار باید حفظ شود مگر اینکه زمینه سوء استفاده ای از آن فراهم شود و ما نتوانیم آن را از خرافات، شبهات و آفات حفظ کنیم. اما این اتفاق در رابطه با چاه جمکران رخ نمی دهد.

وافی در توضیح روند عریضه نویسی کنار چاه جمکران و سرانجام این عریضه ها گفت: زائران از داخل یا خارج از کشور کنار چاه جمکران با عریضه مکتوب خود حاضر می شوند در غیر این صورت کاغذهایی به مبلغ 100 یا 150 ریال در اختیار آنها قرار داده می شود و با توجه به عریضه ای که توصیف شد متن عریضه خود را می نویسند و آن را داخل چاه می اندازند. هر دو تا سه ماه ورود به چاه صورت می گیرد این نامه ها بیرون آورده می شود. گاهی اگر شیء قیمتی میان آنها باشد خارج می شود اما  در مسجد به شدت اطلاع رسانی می شود که زائران اشیاء قیمتی خود را داخل چاه نیندازند. پس از خارج کردن این نامه ها به خمیر تبدیل می شوند و احدی آنها را نمی خواند. گاهی نامه ای به دفاتر فرهنگی یا دفتر تولیت می رسد که دربرگیرنده درخواست و خواهشی بوده و در انتهای آن نوشته شده است که به عنوان عریضه این نامه را  داخل چاه هم بیندازید.
 
وی تأکید کرد: حرکتهای انحرافی و مناسک آئینی اصیل ممزوج با خرافه ها باید از هم جدا شوند و نباید در این فرآیند اصل صورت مسئله را از بین برد.