به خدا الان 4 سالی میشه نه سوپرایز میشم نه خبری توجهمو جلب میکنه نه مبالغ اختلاس بران جذابن موندم همه مثل منن یا مریض شدم. الان بگن واشنگتن با بمب اتم منهدم شد بازم برام مهم نیست. به جوانیم که لای کتابا گذشت فکر میکنم به حقوقم که از حقوق یه کارگر سادم کمتر شده نگاه میکنم این همه مالیات آخه مصب تو شکر تا کجا ملت جا دارن. کاش خودکشی گناه کبیره نبود
بهترین گزینه نقطه ای بین ارادان و سرخه است. چون دوتا رئیس جمهور مردمی که ایرانیان را باهمکاری هم به خاکستر نشاندند از همان حوالی پیدایشان شد. باشد که تاریخ این دو را فراموش نکند.