کسی که این تیتر رو زده البته نگفته آیا آقازاده ها بناست برای این جنگ که میخواد شروع کنه بیان بجنگن یا باز هم ملت بدبخت باید هزینه اون رو بدن !
شجاعت این نیست جانم. بالاترین شجاعت نداشتن گرسنه داخل مملکتمونه !
بنام خدا وند جان و خرد کزین برتر اندیشه بر نگذرد
وقت آن رسیده که مانند پوتین که شبه جزیره کریمه را به روسیه برگرداند واستقلال شرق روس نشین اکراین، سپاه با یک حرکت سریع و حساب شده بحرین را به ایران برگرداند:
جدایی مجمع الجزایر بحرین از ایران یعنی چه؟
جدایی مجمع الجزایر بحرین یعنی جدایی بخش بزرگی از خلیج فارس از ایران، زیرا تا وقتی که بحرین جزعی از ایران و استان سیزدهم بود با توجه به فاصله کم دریایی بین ایران وعربستان خط مرزی بین بحرین و عربستان مرز آبی ایران وعربستان بود. خلیج فارس کلا متعلق به ایران بود و به عنوان آبراه بین المللی شناخته نشده و از نظر قوانین بین ا لملل در حاکمیت مطلق ایران بود.
پس از این جدایی به دستور مستقیم انگلیس وتبانی سازمان ملل و اطاعت محض واجباری محمد رضا پهلوی چون فاصله بین سایر جزایر ایرانی و بحرین زیاد است، منطقه وسیعی از خلیج فارس بین ایران و بحرین به عنوان آبراه بین المللی شناخته واز حاکمت ایران خارج گردید که علاوه بر مسایل امنیتی بخاطراز دست دادن مالکیت منابع عظیم گاز و آبزیان و مروارید وغیره ضرر جبران ناپذیری به ایران وارد گردید.
چگونه:
من با بحرینی های مقیم کانادا آشنایی دارم. اولا شیعیان متدینی می باشند و ثانیا همه فارسی را بخوبی وبه راحتی سخن می گویند. به این دلیل انگلیسی ها یک خاندان غیر بحرینی و وهابی را بر کشور حاکم نمودند همانطوریکه در عربستان و امارت و غیره اقدام نمودند. نیروهای بسیار کوچک نظامی هم عمدتا غیر بحرینی می باشند. عملا در حال حاضربحرین در اشغال عربستان می باشد.
دولت در تبعید تشکیل و با یک حمله سریع نیرو های نظامی ناچیز نابود و زندان های امنیتی و رادیو تلویزیون و وزارت خانه ها اشغال و تحویل شیعیان بحرین گردد. دولت موقت تشکیل و جمهوری اسلامی بحرین اعلام شود. دولت موقت ظرف دوسال انتخابات لازم را برگزار می نماید. دولت موقت فورا کلیه قرار دادهای نظامی را لغو و ناوگان ششم امریکا حداکثر ظرف 3 ماه بایستی بحرین را ترک نماید.
ایران و کشور های دوست یا همراه نظیر روسیه و سوریه و ونزویلا و غیره جمهوری اسلامی بحرین را به رسمیت شناخته و اعلام حمایت نظامی در صورت حمله خارجی به بحرین می نمایند و از انتخابات آزاد در بحرین حمایت می نمایند.
بعدا رفراند می واقعی در بحرین برگزار و بحرین به ایران مجددا ملحق می شود. انشالله
سیر حوادث این جدایی دردناک:
محمد رضا شاه پهلوی مجمع الجزایر بحرین را استان سیزدهم ایران می دانست وکوچک شدن قلمرو شاهنشاهی را به هچ وجه دوست نداشته وبرای بحرین استاندار تعیین کرده بود.
در ان زمان انگلیسی ها تصمیم گرفتند با توجه به افول امپراطوری بدلیل خسارات فراوان جنگ جهانی دوم و بخصوص پس از استقلال هندوستان از خلیج فارس خارج شوند. انها برای حفظ منافع خود کشور امارات متحده عربی وکشور بحرین و کویت را تشکیل دادند.
انگلیسی ها به محمد رضا شاه پهلوی دستور دادند که با استقلال بحرین مخالفت ننموده وحتی همکاری نماید. قرار شد یک همه پرسی توسط سازمان ملل برگزار ونظر مردم بحرین پرسیده شود که شاه ایران بدون مقاومت قبول کرد. سازمان ملل که همیشه حافظ منافع و خواسته های غربیها و تسهیل کننده ان است، بجای همه پرسی ازهمه مردم که اکثریت خیلی بالا شیعه وبه زبان فارسی مسلط بودند و هستند ،با چند نفر محدود از سران قبایل تماس گرفته و بر خلاف واقع اعلام کرد که مردم بحرین خواهان استقلال هستند.
جالب است که سازمان ملل به مردم بحرین حق انتخاب حاکمان را نداد. فقط حق دارند بحرین را از ایران جدا وحاکمیت آنرا به ال خلیفه که غیر بحرینی ووهابی هستند بسپارند!!؟؟
استقلال مجمع الجزایر بحرین به دستور محمد رضا شاه پهلوی توسط مجلس انتصابی او و به پیشنهاد دولت امیر عباس هویدا تصویب و بدون طی مراحل قانونی تنفیذ ملوکانه وامضای شاه به اجرا درآ مد و از نظر قانون وقت ایران هم معتبر نمی باشد.
درس تاریخی جدایی مجمع الجزایر بحرین از ایران
با دوستی واعتماد، اطاعت نمودن وپیروی نمودن از غربی ها مطلقا نمی توان استقلال و تمامیت ارضی ایران را حفظ کرد و آنها اگر فرصت یابند به تغییر نظام راضی نشده (فرض نمایید حتی ی به عنوان یک دولت سکولار و غربگرا به قدرت بازگشته و مانند گذشته تابع نظرات آنها بر خلاف مصالح ملی باشد.) و ایران را همانطوریکه در مورد بحرین و افغانستان عمل نمودند ، به سه تا پنج کشور تقسیم خواهند نمود. همانطوری که در مورد عراق و سوریه و حتی ترکیه مشغولند ودر مورد سودان و جدایی کویت از عراق عمل نمودند.
چاره کار چیست؟
چاره ای نداریم که قدرت خودباوری، قدرت فرهنگی، قدرت تبلیغاتی، قدرت لابی گری ،قدرت فداکاری واز خود گذشتگی، قدرت شجاعت، قدرت یادگیری و تفکر، قدرت اتحاد و همبستگی، قدرت حد تحمل، قدرت مدیریت، قدرت علمی وفنی، قدرت اقتصادی، قدرت نظامی و غیره کشور را با توکل بر خدا و ابتکارات ملی جوانان افزایش نماییم تا قدرت سیاسی و قدرت چانه زنی و ابهت ملی را مرتبا بالا ببریم. بجای امید به خارجی ها به ایرانی ها و بخصوص جوانان اعتماد نموده و فرصت وزمان بدهیم.