اولا معلوم نیست که نمایندگان کارگری از بین چه افرادی و توسط چه کسانی انتخاب می شوند . دوما این به اصطلاح نمایندگان کارگری چند ماهی بیخودی سرو و صدا می کنند و اعداد و ارقام درشت اعلام می کنند ، ولی در نهایت با ۲۰۰ الی ۳۰۰ هزار تومان افزایش نسبت به سال قبل موافقت می کنند و در آخر سر کارگران کلاهی بزرگ گذاشته میشه و الی آخر ماجرا ....
و این داستان واقعی و تلخه هر ساله کارگران است و بس
خدایا به تو پناه می بریم از دست این سیاستمداران
در يك رويه غلط اول بودجه را تصويب مي كنند، بعد بدنبال تعيين و چانه زني براي تعيين نرخ دستمزدها مي روند. ناگفته پيداست كه اين چانه زني ها نمايشي و مضحك است.
دستمزد بايد در قانون بودجه برود نه قانون بودجه را براي چانه زني به شوراي عالي كار ببرند.
تا امسال کارگر بودم و نزدیک به پانزده سال در یکی از شرکتهای صنعتی اراک کار می کردم،الان 8 ماهه اومدم شغل آزاد و واقعا هم آزاد شدم هم درآمدم چند برابر شده،کارگری تو ایران یعنی بردگی کامل
تا وقتی با دنیا تعامل سازنده نداشته باشیم و به تمام معاهدات بین المللی عمل نکنیم و نتوانیم سرمایه گذار خارجی جذب و با تکنولوژی روز دنیا تولید کنیم نمی توانیم مشکل بی کاری و فقر را حل کنیم. وقتی مثل اکثر کشورهای دنیا تورم زیر 2 درصد داشته باشیم دیگر نگران افزایش حقوق و کاهش درآمد نخواهیم بود...... مشکل را باید ریشه ای حل کرد!
و این داستان واقعی و تلخه هر ساله کارگران است و بس
خدایا به تو پناه می بریم از دست این سیاستمداران