شهردار محترم
اگر واقعا مایلید شIر تهران را با هزینه کمتری اداره فرمایید باید اول روی فرهنگ مردم و بسیاری از متولیان شهرداری باید حاضر به سرمایه گذری باشید. یکی از بزرگترین هزینه های شهر تهران، هزینه نظافت و پاکسازی آن است. علیرغم اینکه هم اکنون این هزینه در قالب مالیات های سالیانه تهران از مردم گرفته می شود ولی متاسفانه وضع نظافت شهر اصلا خوب نیست.
جناب آقای حناچی، برای حل مشکل زباله لازم است از مبدا آن مشکل حل شود و نه پرداخن ناقص به مقصد آن. سال هاست متاسفانه روی فرهنگ اجتماعی شهرنشینی مردم کار نشده. بسیاری از مردم متاسفانه خارج از خانه خود را به مثابه یک آشغال دانی که جازند هر کجای آن آشغال بریزند، نگاه و برخورد می کنند. آقای شهردار، هر گاه بجای آشغال در جوب های تهران، آب روان و زلال دیده شد هم شهرداری به اهداف رصالت اجتماعی خود دست یافته و هم هزینه هایش کمتر خواهد شود. برای چنین اصالتی شهرداری نه تنها تهران بلکه همه شهرهای ایران، لازم است با مذاکره با متولیان شبکه های اجتماعی، صدا و سیما، ارایه تیزرهای مستمر آموزشی و فرهتگی، چاپ مستمر بنرها و معرفی راهکارهای انگیزشی و در نهایت با وضع قوانین بازدارنده شدید ونظارت های موثر اجرایی، موجبابات بالاتر رفتن فرهنگ شهرنشینی فراهم نماید. چگونه است که یک ایرانی وقتی به سنگاپور و یا فلان کشور مراجعه می کند اولا به دلیل مشاهده پاکیزگی شهری و دوما به اجبار قوانین شدید بازدارنده، حاضر نیست آشغال و یا آب دهان خود را در خیابان بریزد ولی در شهرهای ما حتی بعضا خانمی که به نظافت منزل خود حساس است براحتی در خیابان، از در،پنجره منزل و یا از خودرو حاضر به انداختن ضایعات می گردد؟
آقای شهردار محترم، زمانی که خیابان ولیعصر در چند سال قبل شروع به سنگ فرش یکدست جدید شد، بنده بسیار خوشحال شدم که اولا شهر به استانداردهای دیگر شهرهای بزرگ دنیا نزدیک می شود و ثانیا اینکه شاهد نصب موزائیمک های خاص تردد نابینایان بودم.
اولا در همان موقع به شهرداری مرکز زنگ زده و با سوال از اینکه متولی طرح کیست، با متولی صحبت و به ایشان اعلام شد حالا که کار به این زیبایی در حال اجرا است برای اینکه بعدا شاهد کنده کاری های متعدد توسط دستگاه های مختلف در آن نباشیم، مطابق با همه جای دنیا، لازم است باکس کابل نصب و سپس سنگفرش یا موزائیک کاری انجام شود که البته چنین نشد ونتیجه آن شد این همگونی پیاده رو سازی شهر تهران و به تبع آن دیگر شهرهای کشور، به دفعات شاهدکنده کاری توسط دستگاه های مختلف برای کشیدن کابل ها و لوله های مختلف بود و نیجه آن باقی ماندن سنگفرشی ناصاف و درهم برهم در بسیاری از نقاط شهر است. دوما حدود دو هفته بعد از سنگفرش پیاده رو خیابان ولیعصر، در روزی بارانی گذر بنده به این خیابان افتاد و متاسفنه در نمای بارانی پیاده رو، در همه جای آن لکه های سیاه رنگی دیده شد. ازیکی از مغازه داران علت این سیاهی ها سوال شد که در جواب اعلام شد این ها آثار باقی مانده آدامس هایی است که توسط مردم در پیاده رو ها ا انداخه و سپس زیر پای گذر عابرین به این شکل سیاه کثیف درآمده است. جناب آقای حناچی، شهردار محترم، شهر داری تهران دارای بخش های مختلف برنامه ریزی، عمرانی، اجتماعی، زیست محیطی، فرهنگی، روابط عمومی و الاماشاالله دوایر مختلف است. آیا واقعا این بخش ها بلد نیسند که برای نگهداری از اهداف هزینه ای و سرمایه ای شهرداری تهران که آنهم از جیب مردم پرداخت می شود، چگونه باید اقدام نمایند؟ آیا اگر در فوصل 500، 1000 و ...متری تابلوهایی نصب می شد که ای شهروندان محترم، این پیاده روها با هزینه شما وبا تلاش مدیران و زحمت کشان شهرداری، زیبا سازی شده و با رعایت الزامات فلان......در حفظ و نگهداری آنها کوشا باشید. آیا شهرداری فقط باید هزینه و اجرا کند و با سالم باقی ماندن نیجه کار خود کاری ندارد؟ و ثانیا، خطوط و برجستگی هایی که بر روی کاشی های مسیر نابینایان در همه جای دنیا است، هر یک دارای معنا و مفهومی است که البته جنابعالی خود استاد هستید. این نقش وخطوط ضمن آنکه بظور یکدست و با الگوهای خوانا با نابینایان عزیز باید اجرا می شد، متاسفانه ضمن عذم یکپارچگی در بسیاری از نقاط، خطوط بطور منفصل اجرا شده و دارای اتصال معنی داری برای یک نابینا نیستند. لذا یک روشن دل عزیز وقتی به انتهای یک مسیر آن می رسد با کفش و عصای خود متوجه نمی گردد که گام بعدی بر روی چه نقطه ای و با چه مقصدی است. طرح این موزاوئیک ها، در مسیرهای ممتد، لب جوب ها، ایستگاه های اتوبوس ومترو، و غیره همه باهم متفاوت و هر یک دارای معنای مفهومی خود برای یک روشندل باید باشند.
بنابراین تا زمانی که شیوه مدیریت در شهرداری تهران و شهرداری ها کلا اصلاح و اساس مدیریت شهری، ارتقاء فرهنگ عمومی قرار داده نشود، امیدی به کاهش هزینه ای شهر و داشتن شهری تمیز ومطابق با استانداردهای قرن 21 نیست. مردم ما که هیچ، اگر در این شهر یک توریست درخیابان نیازمند WC شد به کجا می تواند مراجعه کند؟ آیا این شهر با این وسعت نیاز به چند ده هزار توالت عمومی تمیز ندارد؟ در گذشته عوامل زحمتکش نظافت خیابانی شهرداری، دارای ناظر هم بودند که به دفعات سرکشی آنها دیده می شد. متاسفانه چند سالی است که نظارت بر نظافت معابر عمومی فراموش شده و بعضا ملاحظه می گردد آشغال و ضایعاتی که در شهر ریخته شده مذتها در همان نقطه باقی است.
جناب آقای شهردار عزیز، بنده از جنابعالی و همکاران شهرداری تهران و همه شهرهای کشور تشکر می کنم و به همه خسته نباشید عرض می کنم ولی باور کنیم مدیریت شهری نیازمند تحول اساسی است.

اقای شهردار محض رضای خدا فقط بگو به چه دلیل و توجیه کارشناسی داری حدود 20 درصد خیابان هایی مثل کریم خان و طالقاتی را با میلیاردها تومن هزینه نا به جا برای یه ایده سر تا پا اشتباه (مسیر دوچرخه سواری ) به باد می دی..?!