تورم در یک کشور تنها و تنها یک دلیل دارد، حکومت (دولت و سایر نهادهای حکومتی مانند نظامیان، شبه دولتی ها و ..) هزینه هایش بیشتر از درآمدهایش است. برای جبران این کمبود درآمد پول تولید می کند (چاپ پول، استقراض، اوراق و تبدیل درآمد نفت دلاری به ریالی)، این مساله یعنی بیشتر بودن هزینه های حکومت نسبت به درآمدهایش ارتباطی با تحریم ندارد و به کارایی مدیریت و اندازه دولت مرتبط است. قیمت نهایی کالاها و خدمات در ایران به ریال است نه به دلار و هرچه حجم تولید ریال بیشتر باشد قیمت ها بالا می رود بدون توجه به نرخ برابری مقطعی ریال و دلار. نرخ تعادلی (بر اساس حجم پول و تورم داخلی و ...) دلار و ریال حدود بیست هزار تومن است و افزایش نرخش به سی و دو هزار تومن به نوعی حباب بوده و با چشم انداز بهتر اقتصادی پس از مدت یک مدت نوسان به همان نرخ تعادلی بر می گردد. بعد چه خواهد شد، سالیانه چیزی حدود 5 درصد بالاتر از نرخ تورم داخلی رشد خواهد کرد (این 5 درصد دلایل اقتصادی دارد). پیش بینی تورم پنج سال آینده ایران سالانه بطور متوسط حداقل بیست درصد است. (با رفع تحریم و ...) یعنی هر سال حدود بیست و پنج درصد دلار نسبت به ریال رشد خواهد داشت و اگر بصورت مصنوعی ارزشش را پایین نگه دارند، یک روزه یکباره رشد خواهد کرد. (دولتها معمولا چهار سال اول بصورت مصنوعی دلار را پایین نگه می دارند و دور دوم یکباره رها می کنند.)
به هر حال با این تحلیل خرید دلار (یا طلا) در نرخ های زیر بیست تومن (هرچه پایین تر بهتر) در یک بازه یک ساله می تواند سود آور باشد.

دقت کنید که کاهش روانی نرخ دلار تا زمان اعلام ورود مجدد آمریکا به برجام و توافق های احتمالی است و بعد آن واقعیت های اقتصادی دوباره خود را تحمیل خواهند کرد.

چکارکنم

بازار مسکن سقوط وحشتناک خواهد کرد بزودی