این یک قیاس مع الفارغ است. واگذاری ها در اجرای قانوننی سیاست های کلی اصل 44 و وفق تکالیف قانون بودجه سال 1399 صورت گرفته و بورس هم بعنوان ابزار واگذاری استفاده شده است. هرچیزی به ذهنمان می آید که نباید بعنوان نظرکارشناسی منتشر کنیم. حالا سهام توسط دولت در بورس عرضه و فروخته شده ، دولتی دینش را ادا کند یعنی چی ؟ یعنی هرچی فروخته بده به مردم نخیر تحلیلی ابکی است .
پاسخ ها
رضا
||
۱۷:۴۹ - ۱۳۹۹/۱۱/۱۲
وقتی در مورد چیزی اطلاعی نداری بهتر اظهار فضل نکنی. اولا تکلیف قانونی دولت چیزی در حدود ده تا دوازده هزار میلیارد تومان واگذاری بوده نه هشتاد هزار میلیارد. ثانیا دولت حق نداره در وضعیتی که بورس کشش نداره عرضه کنه و چوب حراج بزنه به مال مردم. فهم اش سخت نیست. همین طور خودشون گفتند می خوان حمایت کنند. تحلیل می گد اگه واقعا قصد حمایت دارید بفرمایید این راهش. فقط به اندازه ای که از بورس مالیات گرفتید منابع وارد بورس کنید. می گه بازار با حلوا حلوا کردن شما شیرین نمی شه.حرف فایده ای نداره. حمایت عمل می خاد نه حرف.
صدرا
||
۱۸:۳۲ - ۱۳۹۹/۱۱/۱۲
شماییکه از قانون حرف می زنی بهتر بدونی که طبق قانون رفع موانع تولید که در سال 1394 تصویب شده دولت موظف شده که بنگاه داری بانکها را متوقف کنه و اونها را از بنگاه داری بیشتر منع کرده. حالا شما جواب بوده اگر قانون قانونه چرا دولت با واگذاری سهام هفت شرکت به سه بانک خودش اونا را به سمت بنگاه داری کشونده و حتی مجبور کرده. یک بام و دو هوا تا کجا. حالا شما بگو تحلیل آبکی. برای اونایی که یک بام و دوهوا دارند میشه آبکی. برای منه سهامدار میشه درس. میشه دانشگاه تا تکلیف خودمو با بورس و دولت بدونم