قبلا پاپ فرانسیس به برخی از کشورهای اسلامی سفر کرده بود. ازجمله امارات. قبل از آن نیز در ایام آغازینسمتش به ملاقات برخیداز مسلمانان در اروپا یا جای دیگر رفته بود و پای یکی از مسلمانان فقیر را خودش شست و شو داد. وقتی پیامبر عزیز و گرامی ما (ص) به هرقل امپراطور بیزانس نامه نوشت ، مورخین می گویند این آیه را نوشت:قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ. یعنی دیپلماسی پیامبر رحمت با دول و ملل هم بر اساس رفتار کریمانه و هم خیلی جلوتر از حکمرانی واتیکان بوده است . اکنون جناب پاپ از این دیپلماسی بهره گرفته و خوب عمل می نماید.پاپ با شست و شوی پای یک فرد مسلمان که فقیر هم بود ؛ به جهان اسلام پیام داد که همانطوریکه نجاشی به مهاجرون به حبشه اعلام کرد که بین اسلام و مسیحیت یک خط فاصله است و مسلمانان مهاجر به فرماندهی جعفر را به مشرکان مکه تحویل نداد ، پاپ در این مسیر حرکت می کند. سفر ایشان به عراق حداقل دو وجه را تبیین می کند اول میل به فرهنگ و تمدن اسلام و ایران با جهت گیری مذهب تشیع که هردو در عراق تجلی دارد و این کشور بیش از سه هزار سال است که با این فرهنگ و تمدن تربیت و رشد یافته است و وجه دیگر ملاقات با آیت الله العظمی سیستانی است که دقیقا نگاه او به ایران و تشیع است. این میل پاپ حاکی از یک تجربه تاریخی و عقیدتی است که در قران مجید به آن توجه داده شده است و آن این است که این قوم خصوصیاتی مناسب برا مرابطه و ارتباط دارند. خیلی خوب است که جمهوری اسلامی ایان برسیره پیامبر عزیز اسلام (ص) در این رابطه پیشگام شود.

طی سال گذشته حدود ۱۰ میلیون نفر بر اثر گرسنگی مردند .
کشور ها میتوانند با کمک همدیگه و کنار گذشتن جنگ گرسنگی را ریشه کن کنند .
در کره خاکی به اندازه همه ی ما جا هست

قصدتوهین ندارم فقط برام سواله که بااین وضع یمنی هاوگرسنگی وبدبختی چطورفرماندهان شان اینقدرچاق هستند!؟