البته میشه امیدوار بود که چینی ها با گسترش ایدیولوژی کمونیستی بساط امثال شریعتمداری را در این مملکت برچینند .زیرا بگفته ظزیف در مسایل فرهنگی و آموزشی هم به آنها اجازه داده اند در ایران هر غلطی خواستند بکنند.
به یاد سریال جومونک افتادم که امپراتور بوید داشت به تسو می گفت حال که چینی ها هرچه ازت خواستند در اختیار شان می گذاری وقتی دیگه. چیزی نداشتی. به. چینی ها. بدهی آنوقت چکار میکنی
الان چین بزرگترین دشمن اقتصادی آمریکا است بگونه ای که آمریکا از آن واهمه دارد و ایران هم از نظر آمریکا بزرگترین تهدید کننده آمریکا است و بدترین تحریم ها را بر علیه ایران برقرار کرده است و این توافق نامه هر چقدر که هم بد باشد (که نیست و کمک به اقتصاد دو طرف است) یک سیاست درست و صحیح در مقابل آمریکا است که اثرات مثبت آن در آینده بیشتر مشخص خواهد شد و کاملا با قرارداد ترکمنچای که برخی وطن فروشان با آن مقایسه می کنند بسیار تفاوت دارد چون در ترکمنچای در اصل قرارداد نبوده است و نوعی بخشش و باج دادن به طرف مقابل بوده است و در فضایی صورت گرفته است که فضای رسانه ای و مردمی مثل آلان آزاد و دقیق و گسترده نبوده است که موشکافانه تحلیل و بررسی شود و مطمئن باشید که دوستاران تحریم مثل تخمه بو داده بالا و پایین پریده و از آن ناراضی و دشمنان تحریم از این قرارداد راضی هستند و جالب آن است که برخی از مخالفانی که نظرات ضد دینی دارند پا را از مراجع دینی فراتر گذاشته و صحبت از ارتباط با کمنیست می زنند و در این شرایط مومن دو آتشه می شوند
41 سال از انقلاب گذشت و ما شاهد تحولات زیادی هم در ایران و هم در جهان بودیم و تغییرات زیادی هم شاهد بودیم و فهمیدیم که ضرب المثل با دشمنان مدارا و با دوستان مروت که اجداد ما به ما هدیه دادند کاملا درست و صحیح است من نمی خواهم ایران و یا آمریکا را مقصر بدانم و هر کس می تواند بر اساس نظر خودش هر یک از طرفین را مقصر بداند اما هم ما و هم دشمنان ما که آمریکا و دنیای غرب است باید بفهمند که در سایه مدارا و قبول عقاید همدیگر و عاقلانه فکر کردن جهانی آرامتر خواهیم داشت که به نفع دوطرف است و نزاع ودرگیری به نفع هیچ کدام از طرفین نیست جنگ جهانی اول و دوم و جنگ بین عراق و ایران به نفع هیچ کدام از طرفین نبود جنگ آمریکا و افغانستان و عراق نه به نفع آمریکا بود و نه به نفع افغانستان و نه به نفع عراق و فقط فرصت های دو طرف را سوزاند.