قدرت ریس جمهور در جمهوری اسلامی کم است. البته ابتدای انقلاب زیاد بود اما طی چهل و دو سال دایره قدرت رییس جمهور کاهش تدریجی و یکنواختی داشته تا این دوره که دیگه آشکارا همه مردم فهمیدند که رییس جمهور در این حکومت مانند شیر بی یال و دم و اشکم شده! واین کاهش قدرت تدریجی قابل بازگشت به عقب نیست! یعنی هر کسی با هر شخصیتی و جناحی وارد کاخ ریاست جمهوری شود قدرت و توان هیچ تغییری در ساختار به سود مردم ندارد!

متاسفانه مجبور شدن دکتر ظریف به نیامدن ، آرای رای رو پایین آورد .

حضور حماسی اینا فقط برای تعداد زیادی از خدم و حشماشون و طرفداران متعصبینشون مهمه برای خیل عظیم مردم پوچ و مسخره بازی دیده میشه

فقط یک خوبی دارد که بیشتر فسادهای همدیگر را برملا می کنند

مثل مجلس بودن یا نبودن فرقی نداره.

رای بی رای تمام

امام علی علیه السلام می فرمایند: تجربه از علم برتر است.
تجربه نشان داده که هر یک از روسای جمهور پیشین، فارغ از گرایش سیاسی یا حزبی خود، کما بیش در ایجاد وضع نابسامان کنونی نقش داشته اند. پس چگونه می توان مردم را به باز آزمودن آزموده ها فراخواند؟
عدم شرکت در انتخابات هم به خودی خود نوعی انتخاب است. من عدم مشارکت را انتخاب میکنم تا اگر هنوز رگه هایی از وجدان در حکام و مسئولین باقیست، بیدار شود.
آیا صرف خوشحال شدن یا خوشحال نشدن آمریکا از عدم حضور یا حضور در انتخابات دلیلی موجه است؟ خیر. خداوند در قرآن کریم می فرماید حق را بگویید گرچه به ضرر خود یا خانواده تان باشد.
کمی بیاندیشیم.

افراد همه دارای پست و مقام بوده اند و رضایتی از عملکردهای قبلی ایشان وجود ندارد. وضعیت فعلی کشور نتیجه اقدام جمیع جناح ها و افراد در قالب اصلاح طلب و اصولگرا هست. هیچ یک از این افراد نمیتونن با افتخار از سابقشان حرف بزنند‌. چگونه انتظار حضور مردم را دارید؟ مردم قهر هستند. خسته هستند. عصبانی هستند. مردم پشت نظام و دولت ها را خالی نکردند ولی دست دولت ها توی جیب مردم بوده و نتیجه عملکرد خارجی و داخلی دولت‌ها منجر به تحریم بیشتر و پسرفت بیشتر و اقتصاد ضعیف تر شده‌. اینکه کاندیدا بیاد مشکلات رو بخوبی و با نطق آتشین بیان کنه مشکل حل نمیشه. همه مردم ایران الان میتونن بخوبی مشکلات رو بیان کنن چون با تمام وجود مشکلات رو حس کردن. مردم عملگرایی میخوان. نه شعار. نه وعده‌ نه سخنرانی.

با چهره های سیاسی نمی توان مرغ و تخم مرغ و روغن خرید

مشکل کشور ما اسم مسئولانش نیستم، مشکل مسئولانیه که از قانون بدشون میاد، هرگروه قوانین رو به نفع خودش تغییر و تفسیر میکنه، الانش قسمت های زیادی از قانون اساسی کشور ناقص خطوط قرمز آقایونه، مجلسی که خودش قراره قانون گذاری کنه داره قانون گریزی میکنه، قوه قضائیه با قانون املاک رو مصادره میده و بدون قانون و دستوری املاک رو آزاد میکنه اونم با هورا کشیدن، دولت هم که جای خود.مشکل کشور رای دادن نیست، بی قانونیه. مردم ایران فهم و شعور سیاسی و اقتصادیش از 80 درصد مسئولانش بیشتره، اینم شواف ثبت نام ریاست جمهوری هم تکراریه.