تابناک عزیز از اینکه درد اساتیددانشگاه ازاد را فریاد می زنید سپاسگزارم دانشگاه ازاد حقوق 4میلیونی را در دوقسط می دهد پول داوری و راهنما و مشاوره دفاع نمی دهد اقساط وامها را هر ماه مرتب از حقوق کسر می کند به بانک پرداخت نمی کند نتیجه این که هیچ بانکی به استاد دانشکاه ازاد به دلیل دیرکرد وام نمی دهد در ضمن بیمه خدمات درمانی در میاد و به بیمه پرداخت نمی کند بیمه بیکاری در میاد ولی به بیمه پرداخت نمی کند استاد دانشگاه آزاد هیچ نوع کمک هزینه ای ازبن کالا و ....ندارد عملا حقوق یک استاد دانشگاه کمتر از حقوق کارگر صفر هست با این شرایط زندگی یک تحصیل کرده که با هزاران امال و آرزو وقت و جوانی تلف کرده و دکترا گرفته و این سطح در امد و معیشت را دارد چگونه می توان نسل جوان را برای ادامه ی تحصیل تشویق کرد واقعا چه دستانی در کار است که چنین ذهنیتی در جامعه ایجاد کند آیا این طرز برخورد ناجوانمردانه و توهین آمیز با اساتید دانشگاه نتیجه ای به جز یاس و نا امیدی در قشر فرهیخته جامعه و آشوب و تشویش ذهنی و اجتماعی دارد .واقعا #در_دانشگاه_آزاد_چه_خبر_است ؟

به عنوان شخصی که تا حد کمی مطلع هستم عرض میکنم که وضعیت حقوق اساتید دانشگاه آزاد و دولتی در یک سطح نیستند . اما تفاوت حقوق اساتید ، که سمت های رئیس و معاون و مدیر کل را یدک می کشند نسبت به پرسنل اداری ، واقعا وحشتناک است . و کارمندان اداری در وضعیت نیمه بحران هستند که اصلا منصفانه نیست

کارنامه تهرانچی در دانشگاه آزاد فاجعه است. با تشکر از تابناک
#به_داد_استادان_و_کارمندان_دانشگاه_ازاد_برسید

عده ای ذیل کامنتها عنوان میکنند که دانشگاه آزاد دولتی نیست و دولت وظیفه ای برای احقاق حقوق پرسنلش نداره. خواهش میکنم که وجدانتون رو قاضی قرار بدید و این چند خط رو مطالعه کنید:
1- دانشگاه ازاد یک نهاد غیر دولتی است اما با قوانین فرادستی همین مملکت باید اداره بشه. حیات خلوت حاکمیت نیست که هر کسی رو دیدیم جایی براش سراغ نداریم بفرستیم دانشگاه آزاد تا بدون نظارت یک حقوق 40 میلیونی براش تصویب بشه و کسی هم کاریش نداشته باشه. بالاخره این دانشگاه باید با قانون کار و سایر قوانین استخدامی هماهنگ باشه. آقایانی مثلولایتی طهرانچی، علائدین بروجردی و شیخ عطار و غیره و ذالک که دیگه تاریخ مصرفشون گذشته چرا باید در دانشگاه آزاد حقوق چند گانه دریافت کنند. چرا قانون منع استخدام در چند جا برای ایشان رعایت نشه.
2- عده ای عنوان میکنند که مگه خروجی دانشگاه آزاد چیه که این اساتید (به نظر من لغت پرسنل شامل استاد و کارمند صحیح هست) تقاضای حقوق بالاتر میکنند. عزیز من مگه خروجی دانشگاه تهران چیه. دانشگاه آزاد یک نهاد آموزشیه. هر سطحی که دانشجو متمایل باشه میاد و درس یاد میگیره و به اندازه استطاعت مالی واحد برای راه اندازی کارگاه و آزمایشگاه میتونه از امکانات استفاده کنه. سرانه هر دانشجوی دانشگاه تهران حدود 30 میلیون هست. یعنی اگر دانشجوی دانشگاه آزاد در مقطع کارشناسی سالی 30 میلیون بده میتونه انتظار دانشگاه تهران رو داشته باشه.
3- مشکل دانشگاه آزاد و در واقع اعتراض اصلی پرسنل اینه که دانشگاه ابزار دست سیاسیون شده. ما انتظار داریم در نهادهای نظارتی بر عملکرد روسا و استخدامهای سازمان مرکزی نظارت کنند. الان شخصی داریم که با یک سال و نیم جبهه، بعد از حدود 25 سال فقط به خاطر اینکه حقوقش با طرح استثماری الف و ب زیر 5 میلیون نشه رفته سراغ مدارک ایثارگریش و در این 25 سال هیچ اقدامی برای استفاده از مزایای ایثارگری نکرده بوده.
اگر معترضین به احقاق حقوق پرسنل دانشگاه آزاد واقعا وجدانشون رو قاضی قرار میدند و این کامنتها رو مینوسیند من در تعریفم از وجدان باید تجدید نظر اساسی کنم

آیا در این چند هزار استاد یک نفر لیاقت رییس لیاقت اداره دانشگاه را نداشت

خدمت کسانی که اینجا می‌گویند سطح اساتید دانشگاه دولتی از اساتید دانشگاه آزاد بالاتر است عرض میکنم که سالهاست دانشگاه آزاد در تولید علم از دانشگاههای دولتی پیشی گرفته. اکثر اساتید دانشگاه آزاد فارغ التحصیلان ممتاز همان دانشگاههای دولتی هستند و اگر سطحشان را پایین تر بدانیم در واقع حاصل همان دانشگاههای دولتی هستند. ضمن اینکه فارغ التحصیلی در مقطع دکتری و ارتقاء مرتبه اساتید دانشگاه آزاد متاسفانه استاندارد بسیار بالاتر و سخت تری از دانشگاههای دولتی دارد.

سلام، از خبرگزاری ایسنا و سایت تابناک سپاسگزارم که به پوشش خبری این مطلب پرداختند.
نکته اساسی که بسیاری در جامعه از آن بی خبرند، اینست که حقوق اساتید دانشگاه آزاد ( و ایضا کارمندان) در چند سال اخیر، همپای تورم موجود افزایش پیدا نکرده و هر چند هر ساله افزایش های مختصری در بعضی بندهای حقوق اعلام می شود، اما با کاهش بندهای دیگر بی اثر می شود. بطوریکه دریافتی معمول برای یک استاد با مرتبه دکتری و حدود ۲۰ سال سابقه ، کمتر از ۶ میلیون تومان است که با اجرای بخشنامه الف و ب، و قرار گرفتن در مدل ب، این مبلغ به حدود ۴ میلیون کاهش می یابد که تناسبی با هزینه های زندگی ندارد.
طبعآ با چنین دریافتی، استاد ناچار است بدنبال شغل دوم باشد و نمی توان از او انتظار آموزش با کیفیت و پژوهش داشت، چون درگیر تامین معیشت است.
ضمنا همین حقوق های ناچیز فعلی هم در اکثر واحدها با تاخیرهای یک تا دو هفته از پرداخت می شود و حق الزحمه های راهنمایی و داوری پایان نامه، کارآموزی، معرفی به استاد و غیره چند سال است که پرداخت نشده اند، در حالیکه از دانشجو نقدا دریافت می شوند.
این نکات و موارد بسیار دیگر که برای اختصار از ذکر آن خودداری می کنم، اساتید دانشگاه آزاد را در وضعیت نامطلوبی قرار داده که چاره ای جز اعتراض نمی بینند.

1)صدور بخشنامه الف و ب در شب عید: تعطیلات باعث فرار مسؤلان از پاسخگویی و کسب کاهش تنش... به دلیل قطع ارتباط اساتید با دانشجویان و مشغولیات خانوادگی و ...
2) افزایش 300 درصدی حق سرپرستی هیأت رئیسه که به منزله همان تجهیز فرماندهان و نیروهای سرکوب اساتید هستند...
3) تقارن با دوره بینش مطهر که شاید بتوانند این بخشنامه غیر انسانی را در لابلای ارزشها و نمایش معنویات مستتر و توجیه نموده و انسانهای ارزشی از خود برای ما بجا گذارند و از تقصیرات خود را بدور کنند...
4)عجله در اجرای بخشنامه: بدون در نظر گرفتن عواقب اجرای آن در آستانه انتخابات
5) صدور بخشنامه در حیاط خلوت کرونا و حضور کمرنگ نیروها: شاید الگو برداری از یک استراتژی نظامی باشد
6) تام الاختیار نمودن رؤسای واحد ها و استان در این بخشنامه: ایجاد هرج و مرج در واحدها و انتشار شکاف بین اساتید و هیأت رئیسه و تا حتی بین اساتید و بین اساتید و کارمندان و دانشجویان که شاهد هستیم...
و

و

اتفاقا یکی از موقعت هایی که اصلا همسان سازی و قسط و عدالت( به معنی تساوی صرف) در آن معنی نمی دهد و باید حرام شمرده شود٬ همین مدرسی دانشگاه است.
چه معنی میدهد در حا لی که کشور با بحران مهاجرت نخبگان رویروست ٬ ما برای حفظ آنها غربالگری به نسبت توانایی و نخبگی آنان نداشته باشیم؟
آیا باید با یک استاد دانشگاه شریف که مریم میرزا خانی تربیت میکند و یک کارشناس ارشد به منزله استاد پروازی که در یک مجموعه از دانشگاه آزاد که به زحمت در طراز یک دبیرستان غیر انتفاعی شهرستانی تدریس ( حین هزار جور فعالیت دیگر) میکند یکسان برخورد شود؟
دانشگاه آزاد اگر چه رفته رفته انا بسیار کند رشد کیفی داشته است ٬ اما از ابتدا کمیت رسالت اصلیش بوده است و قطعا باید در امتیاز دهی به اساتید و فارغ اتحصیلان آن این سمت گیری عالما - عامدا "کمی" و نه "کیفی" را در نظر داشت.
فرق دانشگاه آزاد با دانشگاه مقید ( مثلا شریف) همانند فرق دو مزرعه است که در یکی بیشینه و متوسط عملکرد در هکتار به ترتیب 10 و 6 است و در دیگری به ترتیب 8 و 1 است. چگونه می خواهید مزد مساوی به کشاورزان هر دو مزرعه بدهید؟!

اتفاقا حتی درون دانشگه های معتبر غیر آزاد هم بسیار بجاست تا نسبت برخورداری های اساتید بصورت هندسی( نه حسابی) متناسب با سطح موفقیت دانشجویان و طرح ها و پروژه های تحت نظارت و تدریس آنان باشد.

در سالی که ادارات مختلف تاکنون بیش از 60 درصد افزایش حقوق داشته اند، در جزیره ای بنام دانشگاه آزاد، با صدور بخشنامه الف و ب، اساتید مشمول ب حتی حقوقشان نسبت به سال 99 کاهش یافته است. از همه مردم ایران و مسئولان کشور تقاضا داریم اعتراضات کارکنان دانشگاه را بشنوند و به داد کارکنان دانشگاه آزاد برسند
#به_داد_اساتید_دانشگاه_آزاد_برسید
#همسان_سازی_حقوق_دانشگاه_آزاد_با_وزارتین
#در_دانشگاه_آزاد_چه_خبر_است
#نه_به_طهرانچی