ما در کشوری زندگی میکنیم که از لحاض مسولین همه چی حرام و جرم است و کلی هزینه میشود و بعد معلوم میشود که کارشان اشتباه بود . مثل رادیو و تلویزیون که وقتی امد حرام اعلام شد یا ویدیو که چقدر مردم را گرفتن و بردن ولی بعد ازاد شد یا تلفن بیسیم که داشتن ان جرم بود
راه حل فضای مجازی کشور، ایجاد یک شبکه ی اجتماعی جامع مثل تیک تاک در کشور است. متاسفانه متخصصان داخلی توانایی طراحی و پشتیبانی چنین چیزی را ندارند و نمونه های متعددِ شکست خورده ی آن در سالهای گذشته، دلیلی بر این مدعاست. حالا که نظام ج.ا قرارداد جامع همکاری با چین امضا کرده، بهتر است طی قراردادی یک نسخه ی محلی (به لحاظ سخت افزار و نرم افزار) از اپلیکیشن تیک تاک در ایران راه اندازی شود. در صورتی که این کار انجام شود، این امکان عمده ی نیازهای کاربران عمومی مثل تماس متنی، صوتی، تصویری، خرید و فروش اینترنتی، صفحات اجتماعی مبتنی بر متن، تصویر و ویدئو را پوشش می دهد و حتی امکان صیانت از محتوای تولید شده و بهره مندی افراد از سود ناشی از بازدید از محتواهایشان نیز ممکن می شود.
اگر کاربران بتوانند محتوا تولید کنند و کپی رایت رعایت شود چندین هزار شغل در این حوزه ایجاد می شود و البته تیک تاک ایرانی به سرعت شکوفا می شود. تولید انواع محتوا مثل محتوای کمک آموزشیِ درسی، تعمیرات، تولید و یا محتواهای صوتی و تصویری و انیمیشن و یا محتواهای خبری و تحلیلی می تواند تیک تاک ایرانی را اپلیکیشنی رقابت پذیر در عرصه داخلی کند. (اگر به خاطر داشته باشید رسانه ای مثل آمد نیوز با خبرنگاری تحقیقی و البته مقداری شیطنت رسانه ای، تا حدود 2 میلیون مخاطب داشت. اگر چنین چیزی در داخل تشکیل شود روزانه چند ده ملیون سود نصیب گردانندگان خود می کند. مثلا رسانه ای که بورس را به دقت تحلیل کند) تشکیل اتاقهای گفتگوی تخصصی مثل آنچه در کلاب هاوس اتفاق افتاد در فضای تیک تاک ایرانی می تواند زمینه را برای حضور موثرتر دانشگاهیان و تحلیگران فراهم آورد. اتاقهایی که همه ی هزینه های آنها از تبلیغات قابل تأمین هستند.
#تیک_تاک_ایرانی