مصیبت اقتصاد ایران از آنجا است که سود حاصل از تولید بمراتب کمتر از سود بانک ها و فضای دلالی و شبه پول و یا پول سایه است اگر P/E شرکت های تولیدی را نگاه کنید بطور متوسط چیزی حدود 10 است یعنی از 6 شروع تا بالای 100 است و بطور متوسط سود تولید چیزی در حد 10 درصد است.
اما بانک ها از سپرده ای که از مردم می گیرند و بصورت وام در اختیار مردم و بنگاه های اقتصادی که عموماً در فعالیت های دلالی هستند می گذارند سود دریافت می کنند
مشکل از جایی شروع می شود که وام داده شده به مردم و بنگاه ها دوباره وارد چرخه بانکی می شود و توسط بانک از آن کپی برداری و به فرد دیگر وام داده می شود و همانطور این چرخه در طول زمان گسترده و پول های مجازی هنگفتی در بانک تولید می شود و مردم عملا با اعداد و ارقام کپی شده و تولید شده توسط بانک ها سر و کار دارند و با آن داد و ستد می کنند و پول فیزیکی در دست مردم نیست و بانک ها از کپی های پول ها سودهای واقعی و هنگفتی را برای بانک ها ایجاد می کنند و ممکن است این سود تا ده ها برابر افزایش و در عمل سود بانک ها از سپرده مردم در حد بالای 500 درصد کمتر و یا بیشتر می شود و این پول صرف خرید ساختمان های تجاری و خانه های لاکچری می شوند که به تورم دامن زده و کمر تولید را می شکنند
این چرخه در بانک های خارجی هم وجود دارد اما کنترلی که در آنجا روی آنها انجام می شود در اینجا نیست و در ظاهر ما فکر می کنیم که بانک های خارجی باید با وام های یک درصدی و نیم درصدی که به مردم و بنگاه های خود می دهند ورشکست شوند ولی آنها از طریق پول مجازی تا مثلا 40 درصد سود می کنند ولی در بانک های ما این سود به 500 درصد بالا و یا پایین تر می رسد که باعث تورم های 500 درصدی می شود و مهمترین موضوع این است که سود های بانک های خارجی کمتر از سود تولید است ولی در بانک های ما ده ها برابر بیشتر از تولید است و بنوعی در بانک های اسلامی ما ربا در جریان نیست بلکه سوپر ربا در جریان است و متاسفانه منافع شخصی عده ای از مقامات دولتی و خصوصی باعث شده است که از این موضوع بسادگی عبور شود
سلام.عملکرد دولت روحانی هم از نظر ایده و هم از نظر اجرا جای انتقاد دارد و بخشی مهمی از گرانی و تورم موجود مربوط به آنست ولیکن بخش قابل توجهی هم خارج از اختیارات دولت هست.ولیکن در کل اگر قضاوت کنیم، دولت روحانی توانست کشور را هر چند با ترکیبی از عدالت و بی عدالتی و ظلم،چند سال بدون درآمد نفت اداره کند،کاری که در دولتهای قبلی شعارش را میدادند ولی هیچ وقت توان انجام آنرا پیدا نکردند.ظاهرا در این مقاله فقط بدهی دولت به بانک مرکزی برجسته شده است و معیار اثبات دروغگویی روحانی شمرده شده در حالیکه اگر همان آمار بانک مرکزی را نگاه بکنیم سپرده دولت نزد بانک مرکزی قید نشده و نزد کل سیستم بانکی قید شده است.اگر در مجموع هم سپرده و هم بدهی را در نظر بگیریم هرچند بدهی خالص دولت و شرکتهای دولتی به کل سیستم بانکی بیشتر شده است ولیکن اینکه بدهی خالص دولت و شرکتهای دولتی فقط به بانک مرکزی بیشتر شده باشدو دولت دروغگو باشد،مستلزم اینست که سپرده دولت و شرکتهای دولتی نزد بانک مرکزی هم شفاف شود و ممکنست نشده باشد و حرف دولت راست باشد. ممکنست که دراین مقاله با ارایه اطلاعات ناقص، شبهه سیاه نمایی کارنامه روحانی وجود داشته باشد لذا برای شفاف سازی لازمست اطلاعات دقیقتر و نظر موافقان و مخالفان دولت و بیطرفان همزمان مطرح شود.
در زمان های قدیم از چک و حواله و ... خبری نبود و با پول واقعی مردم خرید و فروش می کردند و لذا تجارت ها واقعی بود ولی در عصر ما با وجود چک و حواله و بانک داری اینترنتی و کارت های بانکی دیگه پول فیزیکی جابجا نمی شه و در بازار ممکنه یک چک به دست چند ده نفر آدم جابجا بشه و پول آن توسط بانک کپی برداری و چندین برابر آن به مردم وام داده بشه و عملا ما در داد وستدهایمان به جای پول فیزیکی با اعداد و ارقام سر و کار داریم و بانک ها براحتی می توانند توسط پول فیزیکی صدها برابر پول مجازی ایجاد کنند و بحران آفرینی کنند و از آنجا که از این پول های مجازی سودآوری می کنند شبیه شبکه های هرمی به سودهای هنگفتی دست می یابند که در مخیله ما نمی گنجد وقتی این پول های مجازی به سمت فضای دلالی روانه بشوند چیزی اتفاق می افتد که ما الان شاهد آن هستیم یعنی تورم های افسار گسیخته در مسکن و خودرو و کالاها و سیمان و ...