در جنگ ایران و عراق صدام خلبانان ایرانی را تهدید میکند که اگر انها را اسیر کند انها را به چیپ میبندد و به دونیم میکند یکی از خلبانان رشید و شجاع نیروی هوایی ارتش علی اقبالی نام داشت بار ها عراق را بمباران کرد و خسارت زیادی به ارتش عراق وارد کرد در یک عملیات در شلیک پدافند هوایی عراق هواپیمای او سرنگون و او اسیر شد بر خلاف تمامی قوانین بین المللی به موصل برده شد و در مقابل چشمان مردمی که هورا میکشیدند او به به جیپ بستند و پیکر مطهرش را به دونیم کردند از این صحنه فیلم برداری شده است هر کسی این فیلم را ببیند نمیتواند فریاد های ان خلبان جوان و رشید را فراموش کند و جلوی اشک خود را بگیرد حکایت ان خلبان جوان و شجاع و این ورزشکار حکایت تفاوت نسل هاست اما اگر ان خلبان شهید شد برای این نبود که بر دهانمان قفل سکوت بزنیم و از کشوری که حق ماست فراری شویم اگر شرایط طوری پیش میرود که بر وفق مراد ما نیست مقصر ما هستیم ما باید شرایط را تغییر دهیم علیه ظلم و فساد مبارزه کنیم و شرایط را تغییر دهیم نه مدال خود را دو دستی به کشوری تقدیم کنیم که در طول تاریخ در حمله ای وحشتناک مردم کشورمان را قتل و عام کرده اند
مختصر و مفید . خاک بر سرش . این پهلوان پنبه بی وطن مانده .کاشک لااقل جای بهتری میرفت. همه دنیا را میدادند ارزش این را نداشت به هویت و موجودیت خودش پشت کند. مهاجرت امر پذیرفته است ولی پناهندگی یا تغییر تابعیت معنای دیگری دارد.....
آفرین ۸۰ میلیون ایرانی را شاد کردی برایت آرزوی موفقیت میکنیم سعید جان. اجازه بده ۴ یا ۵ میلیون باقیمانده هر ... که می خواهند بخورند. برای ایرانیان در هر جای دنیا عزیزی
در دنیا نخبگان ورزشی به قهرمانانی گفته میشود که برای ملت وکشور خود افتخار می آفریینند نه هر بی اصل وریشه ی عقده ای بدبختی که از فرط بی هویتی به نوکری رژیم جعلی وکودک کش صهیونیستی افتخار میکند ،ایرانی بودن صرف نظر از اینکه چه ایده واعتقادی هم داشته باشید لیاقت میخواهد
چرا از واژه پناهنده استفاده میکنیم برای ورزش ملی و المپیکی که نشان صلح و دوستی و پیوند بین اقوام مختلف در دنیاست و برای اینکه به ارزوی ورزشیش که در ایران امکان این موضوع فراهم نبود رفت . پناهنده دختر اقای زاکانیه که به بهانه تحصیل در یک رشته اشغالی رفت وبچه خودش رو هم اونجا به دنیا اورد .