به برو بچه های والیبال کشور:
این روزها نتیجه کنکور رو منتشر می کنند. آنهایی که نمره شان را با میزان نیرویی که برای بدست آوردنش می سنجند و بلافاصله به این اعتماد به نفس می رسند که می توانند برای رتبه بهتر مهیا بشوند و آماده بذل نیروی بیشتر شوند٬ قطعا در کنکور بعدی کامروا می شوند. و آنان که به رتبه به مثابه یک آرزوی یک بار مصرف نگاه کرده باشند متاسفانه به احتمال زیاد با افسردگی از چرخه بازی ها خارج خواهند شد.
من که با بازی جوونتر ها در این تورنومنت و تورنومنت قبلی حظ بردم. و انتظار هم ندارم تا مادامی که بچه برای کشف تاکتیک لحظه ای حریف درست در کوران بازی تمرین و مهارت کافی بهم نزده باشند٬ نتیجه ای بهتر از این نصیب شود. این همان ویژگی و مهارتی است که غالب بازیکنان ژاپن در زمین از ان برخوردارند.
بچه ها راه باقی مانده تا قله خیلی خیلی هموار تر و کوتاه تر از آن مقداری است که تا اینجا آمده اید. بقیه اش رو هم می پیمایید. قله منتظر شماست.
کاپیتان معروف عرضی هم به شما دارم: تو درست در حین بازی توجه تیم را از مربی به خودت برمی گردانی! و بعد یک مرتبه همه را در میان زمین و آسمان رها می کنی! فکر نمی کنی حیف است اینطور با خودت٬ تیم و بازی رفتار کنی؟

افت کیفیت فنی بازیکنان و مربی تیم عامل شکست هاست. کاملاً مشخص است که تمامی تیمها قبل و حین بازی با تیم ما نحوه بازی بازیکنان ما را زیر نظر گرفته اند و متناسب با آن در حین بازی تغییر تکنیک و تاتکتیک می دهند و تیم ما را می برند در حالیکه بازیکنان با حداکثر با چند شیوه ثابت بازی ما کنند و در حین بازی نمی توانند تغییرات فنی لازم را برای فائق آمدن به بازی تیمهای حریف داشته باشند. انشاء الله که بتوان با یک مربی جدید یک تیم و شگردهای مختلف بازی ساخت تا موفقیت های زیادی کسب نماید.