آخر وقتی ورزشکاری به فینال می رسد مدال نقره ی او قطعی است. آنگاه تفکر غلط و شکست خورده مربی به ورزشکار می گوید باید مسابقه را اداراه کند تا وقت تمام شود. این همانند یک مسابقه فوتبال است که یک تیم در فینال سعی می کند کمی خود را جلو انداخته و سپس تا آخر وقت دفاع کند. این طرز تفکر بزدلانه نشانه ترس است و با احتمال زیاد چنین تیمی در آخر مسابقه با باخت زمین بازی را ترک می کند. مربی عاقل باید ماکزیمم شجاعت و دلیری و حالت تهاجمی شدید را در ورزشکاری که جوانتر است و قدرت بدنی خوبی هم دارد، القا کند و او را کاملاً تشجیع و تشویق کند که باید به آب و آتش بزنی و فقط باید مدال طلا را بگیری. لحظه ای کوتاه نیایی تا بتوانی بیشترین امتیاز را از حریف گرفته و پیروز از تشک خارج شوی. این است تفکر صحیح و عاقلانه یک مربی کار بلد.
من گفته بودم کشتی گیران مازندران و سایر رشته ها در قهرمانی فقط یکبار هستند و مدال می آورند یکبار است.فدراسیونها باید توجه کنند جایگزین داشته باشند از سایر استانها