ناشناس
|
Malaysia
|
۲۰:۲۳ - ۱۴۰۰/۰۶/۲۲
متاسفانه یک عده مرتب تکرار می کنند که اگر واکسیناسیون زودتر میشد، اینهمه آدم نمی مردند. درحالیکه این حرف خیلی درست نیست. اولا 6 ماه قبل که بهیچوجه برای ایران واکسن نبود. 3 ماه قبل هم تازه اگر میشد واکسن واردکرد، مقدارش بسیار ناچیزتر از الان بود (الان تولید واکسن در دنیا ذر روز، از مصرف واکسن بیشتر شده!) و درنتیجه حتی اگر هم به حدود 40 درصد واکسیناسیون می رسیدیم (که بسیار بسیار بعید بود)، مقدار ناچیزی در آمار تلفات روزانه تاثیر می گذاشت.
بسیاری از کشورها حداکثر تلفات روزانه شان را وقتی داشتند و دارند که واکسیناسیونشان درحدود 40 تا 60 درصد بوده.
اینرا هم باید درنظربگیرید که ایران در آزمون هیچ واکسن خارجی شرکت نکرد و بنابراین در اولویت واکسن نبود و تحریمها هم مزید علت؛ و تازه واکسن خودش را هم که اواخر بهارساخت، خط تولیدش را از قبل ایجاد نکرده بود و کلی عقب افتاد.
در ضمن در میزان تلفات نسبت به جمعیت، از آخر به اول، ایران 47 است. یعنی 46 کشور ازجمله آمریکا 21 و انگلیس 23 و برزیل 9 و پرو هم اول، وضعشان بدتر از ایران بوده است. یعنی آمار ایران بطورمعمول هم که حساب کنید، حتی نسبت به کشورهایی که زودتر واکسینه شده اند، هم خیلی بهتر است. البته ممکنست بگویید آمار ایران بد است.. خب پس فکر می کنید آمار برزیل و پرو و افغانستان و پاکستان و اندونزی و عراق و حتی آمریکا و انگلیس چقدر دقیقتر از ایران است؟!!!

خلاصه مشکل از نبود واردات نبود؛ مشکل همین ضعف در کنترل محدودیتهای کرونایی در درجه اول، نبود کنترل دقیق مرزها، و در درجات بعد عدم شرکت در کارآزمایی واکسنهای خارجی (بخصوص چین که با ترکیه و امارات و عربستان و برزیل و ... مشارکت کرد و بعد هم به همه شان زودتر واکسن را داد) و درنهایت نبودن به فکر خط تولید انبوه واکسن داخلی بود.