درباره هک سامانه کارت سوخت:
شاید ایزوله ترین و مستقل ترین سامانه ی کشور از اینترنت جهانی هم به لحاظ نرم افزاری و هم سخت افزاری، این سامانه باشد.
در ایران دو شبکه ی فیبر نوری کاملا مستقل داریم که یکی از اینها صرفا برای انتقال اطلاعات حساس و حیاتی (مثل اطلاعات سامانه کارت سوخت) استفاده می شود.
سامانه کارت سوخت، کلاینت و کاربر عمومی ندارد و تمام کاربران این سامانه داخلی و دارای هویت تأیید شده هستند هستند. این کاربران شامل پمپ های بنزین، بخش فروش پالایشگاهها و بخشهای خدماتی و نظارتی در ادارات دولتی هستند که دسترسی ایشان بعد از تأیید صلاحیت فرد و تأیید سخت افزار و کانال ارتباطی به سامانه برقرار می شود
حجم داده ی مرتبط با هر تراکنش از هر مرکز، کاملا مشخص است و احتمالا سامانه داده های بزرگتر از این حجم را به عنوان داده ی خطرناک بلوکه می کند
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حال سوال این است که هکرها از کدام یک از این مبادی، اقدام به نفوذ به سامانه کرده اند؟
ایا هکرها حضور فیزیکی در داخل کشور داشته اند و یا اینکه با روشی بین سیستم ِ ایزوله ی سامانه سوخت و اینترنت جهانی، پلی ایجاد کرده و از خارج از مرزها هک را صورت داده اند؟
متاسفانه در تحلیل های موجود اصلا به ایزوله بودن سامانه کارت سوخت از اینترنت جهانی و شبکه داخلی اشاره ای نمی شود. امکانی که عملا هک شدن این سیستم را مگر با داشتن همکارانی از داخل خودِ شبکه ناممکن می کند