مستندی درباره ایشان تهیه و یک بار از تلویزیون پخش شد. در این مستند به سندی اشاره می شد که در وزارت خارجه ایران تهیه و تشرف آنیلی به اسلام ثبت شده بود اما ظاهرا بعد از گذشت چندین سال، هنوز کسی نتوانسته این سند را پیدا کند.

به قیمت ها نظری بیاندازید، آن وقت خواهید گفت: شهدای واقعی مردم گرسنه ایران هستند. دادخواهی راجع به شهید آنیلی را بگذارید به عهده ملت شهید پرور ایتالیا خصوصا بازماندگان شهید آنیلی که می توانتد زبده ترین وکلای دنیا را استخدام کنتد و اسرائیل غاصب را به پای میز محاکمه بکشانند. اینقدر برای خودتان مسئولیت خلق نکنید. بسه دیگه

ای بابا همه مشکلات حل شده فقط این ادم منده

بابا ول کنید دیگه بعد از سی و اندی سال. شیره این خبر رو دیگه تا ته کشیدید هی هر سال تکرار می کنید.

من این شهید را بسیار دوست دارم. ایتالیایی ها باید به خود افتخار کنند ، مگر می شود یک فرد تا این حد آزاده باشد؟ و اینطور مظلومانه در قبرستان مسیحی دفن شود. بحث سر شیعه و سنی و مسیحی و ... نیست این شهید بلند مرتبه دین حنیف را انتخاب کرد و به همین خاطر اینقدر دوست داشتنی است. من شنیدم امام پیشانی این شهید عزیز را بوسید، خوش به حالش.اگر ایتالیایی ها بدانند چه گوهری را صهیونیست ها از آنها گرفتند تا ابد با اینها دشمنی خواهند کرد. ادواردو بزرگ زندگی کرد و بزرگ شهید شد. درود بر این سبک زندگی .

اگر الان زنده بود و یک سری به ایران میزد نه تنها از شیعه شدن و مسلمان شدن پشیمان می شد که حتی خدا را هم قبول نداشت

ما مسلمان ایرانی از گرسنه ای داریم می میریم و هیکس پروایی ندارد اما برای یک خارجی سر میشکنیم

نگاهی به روزنامه های آلمانی (ولت، زوددویچه سایتونگ، اشپیگل ...) و انگلیسی (گاردین، ایندپندنت، آیریش تایمز، ...) در نوامبر ۲۰۰۰ انداختم، همه به خودکشی اشاره میکنند. شگفت آور اینکه حتی به تغییر دینش کوچکترین اشاره ای نمیکنند ولی همه در اینباه نوشتند که او در سال ۱۹۹۰ در فرودگاه کنیا به جرم داشتن هروئین دستگیر شد. تنها تارنمای timenote بیوگرافی کوتاهی از او ارائه میدهد و به نقل از ژورنالیستی به نام Giuseppe Puppo که در کتابش «هشتاد متر رمز و راز» به نکات مبهم در رابطه با مرگ ادواردو پرداخته است که در آن با مصاحبه ها و شهادت های منتشر نشده به تحقیق درباره مرگ ادواردو پرداخته است. جوزپه پوپو برخی از نکات را ناهماهنگ و عجیب و غریب می داند: غیبت محافظان ادواردو. فاصله دو ساعتی بین خروج از خانه و رسیدن به پل فوسانو. دوربین های ادواردو که تصاویر آنها هرگز دیده نشده است. ترافیک مکالمات در دو تلفن؛ غیبت کامل شاهدان در امتداد یک جاده که حداقل 8 اتومبیل در دقیقه در آن زمان عبور می کردند و فقدان اثر انگشت روی اتومبیل. دفن شتابزده بدون کالبد شکافی این واقعیت که هرگز کالبد شکافی بر روی جسد وی انجام نشد و این حادثه با عجله "خودکشی" اعلام شد نیز بر این جنجال دامن می زند. دکتر مارکو باوا تحقیقات مستقلی در مورد کل حادثه انجام داد و نامه ای به تاریخ اوت 2001 به بالاترین مقام قانونی نوشت که در آن ایرادات متعدد نظریه "خودکشی" را برجسته کرد. تلاش او در ارائه دیدگاه دیگر از این واقعه بی نتیجه ماند، احتمالاً به دلیل نفوذ مالی و سیاسی فراوان خانواده Agnelli بر ساختار ایتالیا.
این تارنما در پایان نیز بدان اشاره میکند که
یک فیلم مستند ایرانی در سال 2001 ادعا کرد که ادواردو قربانی توطئه صهیونیست ها برای جلوگیری از ریاست یک مسلمان به فیات شده است. کوریره دلا سرا نوشت که پس از مرگ ادواردو، «بنیادگرایان در ایران تصمیم گرفتند اسطوره بسازند» و یک گروه تلویزیونی ایرانی برای ساخت یک مستند در سال بعد به ایتالیا آمدند. در سال 1382 این مستند توسط فارس پخش شد. به گزارش کوریره دلا سرا، این داستان همچنین در موزه شهدای اسلام در دانشگاه امام صادق ایران، که حاوی ضریح پرتره ای است که به ادواردو تقدیم شده است، نگهداری می شود.

عجب. پسر سلطان شراب؟؟؟

خدا ادواردو انیلی را رحمت کند