پس از تجربه مجلس سوم این موضوع که نمایندگان پیگیری منافع ملی برمبنای خرد جمعی را رها ساخته و بدنبال پیگیری مطالبات محلی و منطقه ای باشند سیاستی بود که در بالا اتخاذ و به نمایندگان ابلاغ و دستور کار شد. همین الان هم با همین نمایندگان اگر اجازه داشته باشند بهترین تصمیمات بر اساس منافع ملی امکان پذیر هست. زیرا که دیگر فاجعه اتخاذ سیاست جابجایی شب و روز و سیاه بودن ماست بر هیچکس پوشیده نبوده و راهکار نیز اظهر من الشمس است.

بالا رفتن قیمت دلار با دستور شخص رضایی صورت گرفته است.

یعنی به این زودی پشیمانی. به به

ناشکری می کنید. بنده های ناسپاس خدا هستید. ما الان در ژاپن اسلامی ساخته دستان حداد عادل زندگی می کنیم. ای بی بصیرت ها!

اگر گروهی وطن خواه و غیر وابسته به جناح ها تشکیل می شد و بررسی می کرد معادن کشور به چه کسانی واگذار شده و کارخانه ها مال چه کسانی است، همه چیز روشن می شد.

مشکل در این است که مردم هم از نمایندگان توقع وارد کردن امکانات به مناطق خود دارند و اساساً به کسانی رای می دهند که بتوانند از هر طریقی با وزیران ارتباط برقرار کرده و این امکانات را فراهم کنند و اساساً کاری به سواد و استراتژیست فکر کردن نمایندگان ندارند و ماحصل آن چیزی شده است که ما در طول این چهل سال می بینیم
یعنی مردم اولویت اولشان منفعت شخصی دوم منطقه ای و سوم ملی است در حالی که در کشورهای توسعه یافته اولویت اول ملی و دوم منطقه ای و سوم شخصی است
چرا دلار 30 هزار تومان است؟ آیا واقعاً قیمت آن 30 هزار تومان است؟ خیر چون منفعت شخصی عده ای ایجاب می کند که 30 هزار تومان باشد و اگر امروز مردم تصمیم بگیرند که اولویت اولشان منافع ملی باشد همه چیز یکشبه درست می شود
متاسفانه فرهنگ اولویت دادن مردم به منفعت ملی ا و رفاه طلبی آنها و امتیازطلبی آنها از بین رفته است و این اعتماد به این آسانی قابل بازگشت نیست اعتمادی که فقط در دوسال اول انقلاب به اوج خودش رسیده بود
یک مقام مسئول در یک خانه کاهگلی می تواند تصمیمات درست بگیرد که کشور را به مسیر اعلا برساند و همچنین می تواند در یک اطاق زرق و برق دار بنشیند و تصمیم بگیرد تا کشور را به فلاکت بکشاند موضوع مهم این است که فکر باید سالم و درست کار کند

این همه هزینه ای که این مجلس بر کشور تحمیل کرده وتمام تصمیمات بر محور منافع شخصی نمایندگان وافراد پشت صحنه انجام گرفته بودنش ظلم مضاعفی بر ارکان کشور ومردم است که روز به روز به خاطر اعمال نفوذ افراد خاص وزیاده خواه مجلس را به یکی از ابنای نابودی اقتصاد وقانون کشور تبدیل کرده است در عرصه میدانی هم مشاهده میشود یک نماینده در طی چهار سال ره صد ساله پیموده وخود واطرافیان خاصش صاحب امتیازات فراوان وثروت وموقعیت عالی شدهاند حالا از کدام سازوکار وهماهنگی بین قوا حرف زده میشود جای سئوال دارد به نظر بنده اگر کارهای جاری کشور بر اساس قانونمداری والتزام نمایندگان به وظایف وحذف امتیازات آنها برقرار میشد وامور کشور وحفظ منافع ملی آن در اولویت قرار میگرفت هیچ یک از نمایندگان میل ورغبتی به مجلس نشان نمی دادند وکاندید نمیشدند چرا در پسای این همه تبلیغات وهزینه آن دریایی از ثروت خوابیده که همگان برای بدست آوردن آن سر ودست میشکنند وطرح چنین مطالبی درواقع اهانت به افکار ملت میباشد که همه میدانند که با هیچ حدیث واندرزی اینها به راه راست وقانونمند بر نخواهند گشت وامیدی هم از تصمیمات این چنینی اینها برای بهبود اوضاع اسفبار کشور نیست وچطور شاعر گفته مرا به خیر تو امید نیست شر مرسان مصداق چنین مجلسی است

قانون اساسی باید اصلاح شود و نهادهای انتخابی باید تقویت شوند و مجلس سنا شکل بگیرد

وقتی که نمایندگان با هماهنگی نهاد های بیرونی چنان چوبی داند لای چرخ دولت قبلی که مانع احیای برجام بشوند این دخالت های غیر قانونی نمایندگان را به نخ نکشیدید سالیان سال است که نمایندگان بساط خود را بجای ایتکه به چرخش صحیح لولایح و قوانین را پهن کنند از در و پنجره در انتخاب استانداران و حتی بخشداران و مدیران شهرستانی دخالت داشته اند و چه بسا با تعامل با معاونین و وزیران و مدیذان عامل شرکت های بسیار بزرگ برای خود و نزدیکان انواع رانت ها را درست کردند چرا باید یک نماینده که در بیست سال پیش آه نداشت با بسودا عوض بکند امروز صاحب موسسه آموزش عالی و سهامدار بسیاری از موسسات و شرکت های سود ده باشد نقش نمایندگان در این مجلس چی هست چرا باید در هر دوره انتخابات یک نماینده میلیاردها توسط صاحبان ثروت و قدرت خرجش بشود تا به مجلس شورای اسلامی برسد ما که زورمان نمی رسد

نام مجلس شورای اسلامی را از مجلسی که نمایندگانش التزام به اسلام ندارند بردارید ملت تکلیف خودشان را بردارند