در مدت کوتاهی یعنیکمتر ازدو سال دوبار حق رأی در سازمان ملل به دلیل عدم پرداخت و یا بهتر بگوییم عدم امکان پرداخت آن بدلیل تحریمها از ایران سلب شده است و هر بار کشور ثالثی که بدهیهای زیادی به ایران دارد با اجازه تحریم کنندگان مبلغی در حدود ۱۸ میلیون دلار را پرداخت کرده است. جالب است چندین کشور هستند که مبالغی چندین میلیارد دلاری به ایران دارند. بعنوان مثال کره جنوبی نزدیک به ۸ و عراق نزدیک ۴ و بنا به شنیده ها چین ۳۰ میایارد دلار پولبلوکه شدهٔ ایران را در اختیار دارند و یا نمیخواهند خودشان راوارد چنین مذاکراتی با امریکا بکنند و یا اصولاً تمایلی حتی در این حد کوچک برای کمک به ایران را ندارند. فارغ از هر محدودیتی گرفتاری کشور را نشان میدهد که چگونه تحریمها اثرات بسیار منفی جدی بر اقتصاد و مراودات بانکیما گذاشته است. این مطلب خلاف نظر رییس جمهوری است که ما به لحاظ صادرات و برگشت پول آن در وضعیت خوبی قرار داریم. انجه ایشان به آن اشاره میکنند در نرمهای بین المللی ، بحق یا بنا حق ، قاچاق نامیده میشود و بدیهی است که ارسال ۱۸ میلیون دلار از آن به سازمان ملل جهت حق عضویت غیر عملی میشود. آیا مذاکره کنندگان و اداره کنندگان این مذاکرات در تهران که حتماً در جریان آن هستند انرا نوعی تخفیف جایگاه کشور میدانند یا در قالب انقلابی کری انرا هضم و تبلیغ میکنند. اخیراً سفر آقای رییسی و مواضع نماینده روسیه در مذاکرات نشان داده است که امید داشتن به روسیه برای کمک به کشورمان با آنهمه سابقهٔ منفی از تضییع حقوق ایران در تاریخ معاصر ( که بنا به اطهارات بعض نمایندگان امامان جمعه بخوانید ستاد اقامه نماز جمعه ،مربوط به روسیه تزاری است ) کاملاً به همین روسیهٔ پوتین دارد امیدی باطل است. درخواست همراهی و کمک انطورکه از مذاکرهٔ شخصی و کوتاه رییس هیئت مذاکره کنندهٔ ایرانی در دست است مسلماً موجبی برای مقامات روسی از جنبه اولیانف و دیگر مقاتشان شده که نتیجه در سفر اخیر و توئیت اولیانف پیداست. مردم که مدتهاست یعنی از دوران جنگ که همین کشور همهٔ امکانات نظامی را در اختیار صدام گذاشته بود تا تقسیم دریای خزر و منافع نفتی و گازی روسیه از عدم حضور ایران در بازار و همچنین سهم کم ایران از منابع گازی چالوس به این نتیجه نا مبارک رسیده اند ولی دست مردم که در مذاکره کردن کوتاه است ولی به نمایندگان و تصمیم سازان کشور امید دارند که منافع و سربلندی کشور را فدای تصمیماتی که اگر شرایط فعلی ادامه داشته باشد چاره دیگری جز اتکای بیشتر به روسیه و امثالهم نیست ، نکنند.
انشاالله
۴۲سال مرگ بر آمریکا گفتیم و با فشار امریکا مواجه شدیم که یک عده از این بازار آشفته بهره جسته به الاف اولوف رسیدتد ! پست و منصب و ثروت افسانه ای و ...
حالا هم تازه میخواهم یار کمونیستها بشیم که به آمریکا پیام بدیم که ؛ چه نشسته ای که ما دورتو اتش زدیم تسلیم شو تا شاید اون ۴۲ سال گذشته ما جبران بشه !!!
ملت و دولتهای ایران به گواهی تاریخ هیچوقت تعامل با دنیا را بلد نبوده اند لذا همیشه زندگی آحاد مردم در مشقت بوده و الان از همیشه بدتر ....
ایران اشتباه کرد که حق عضویت را از طریق کره جنوبی پرداخت کرد بایستی صبر می کرد که یک سیستم مبادله مالی مستقل بین سازمان ملل و دیگر کشورها ایجاد می شد و خودش مستقیم پرداخت می کرد
خاک بر سر سازمان مللی که نمی تواند تحریم های خودش را خنثی کند چگونه می تواند منافع دیگر کشورها را تامین کند
اگر کره جنوبی هم بدون اجازه ایران اینکار کرده نباید ایران زیر بار آن برود
مهم این نیست که آمریکا و انگلیس و چین و روسیه چگونه هستند مهم این است که ما چکاره هستیم و آیا برخورد ما با آنها مثل قراردادهای فوتبالی است که دقت لازم را نداریم و قراردادها را بگونه ای تنظیم می کنیم که بر علیه خودمان است
ما در این چهل سال باید فهمیده باشیم که تا خودمان را نسازیم نمی توانیم دیگران را بسازیم یعنی تا اقتصاد و سیستم اداری و حکومتی خودمان را از درون اصلاح نکنیم نه می توانیم باعث خوشبختی خودمان و نه انقلاب را صادر کنیم
ما در سیستم حکومتی و اقتصادی دچار دوگانگی هستیم و نمی دانیم باید چکار کنیم در واقع معجونی از اقتصاد گذشته و مدرن را مخلوط کرده ایم و در یک بلاتکلیفی قرار داده ایم
در موضوعات فرهنگی معلوم نیست که دلیل برخی از فرهنگ های غلط حاکمیت است که زمینه های بروز آنرا می دهد و یا اینکه مردم خودشان باعث آن هستند
اسراییل زمین فلسطینیها رو گرفته ما به خاطر اون باهاش رابطه نداریم بعد روسیه کلی زمین از ما گرفته کلی هم خیانت کرده بعد داریم دنباله روی میکنیم ازش لطفا پیدا کنید کشور غاصب رو
انشاالله