کشتید ملت را با بی تدبیری خجالت بکشید . در پیشگاه خداوند مسولید .جان افرادی که در تصادفات از بین میرود به علت نداشن کیفیت خودرو و جاده به گردن شما مسولان است .

مگر تولید خودرو کار سختیست؟ این همه مجوز بیخود را بردارند، از فردا چند تا شرکت میان برای تولید خودرو، مثلا اخذ این همه مجوز برای یک واحد صنعتی چه تاثیری بر روی کیفیت یا خدمات آن پس از بهره برداری دارد؟ مهم ترین مشکل کشور بزرگ بودن دولت و دخالت مفسده آمیز آن در همه امور است

موضوع کیفیت و کمیت خودروهای داخلی موضوعی نیست که یک وزیر با نوشتن یک نامه متملقانه بتواند انرا حل کند یا در موارد مشابه به آن بتوان ریشه یابی و اصلاح شوند. وزرای فعلی که آنقدر جوان هستند که نه دوران انقلاب را درک کرده اند و نه بخصوص قبل از انرا. بحث اصلاً سیاسی و فکری عقیدتی نیست بلکه فقط از این جنبه که مسئولان مثلاً همین وزیر سمت بروند و ببینند که صنعت خودرو قبل از انقلاب چگونه پا گرفت و چگونه در شرایط آزادی واردات خودرو و در رقابت با همه خودروهای خارجی که راه به بازار ایران داشتند توانست جایگاه خود و سهم خود را از بازار خودرو داشته باشد. بهترین حمایت از خودروی ساخت داخل آزاد گذاشتن آن در رقابت با محصولات مشابه است. اما شرایط برای این رقابت تقریباً در تمام سال‌های بعد از انقلاب یا فراهم نبوده و یا داخلی‌ها با اعمال نظر در مراجع تصمیم گیر از واردات آزاد با تعرفه های معمول در دنیا جلوگیری کرده اند و یا دولت‌ها هر زمان که واردات خودرو آزاد بوده است کیسهٔ بزرگی برای در آمد ناشی از آن دوختند که خود به نوعی دخالت در بازار خودرو هست. تحریمها هم که یکی دو دهه هست گریبان مردم را گرفته است نیز مزید بر علت و یکی از فاکتورهای مهم نا بسامانی این بازار ااست. راه حل خیلی هم سخت نیست به شرط آنکه مسئول تصمیم گیر در رفع این منزل مبسوط الید باشد. مثلا اینکه ظرفیت تولید خودرو و کلاس خودرو های داخلی مشخص است. نیاز بازار به انواع خودرو در کلاسهای مختلف نیز قابل پیش بینی است. تفاوت این ارقام که قطعاً نیاز به واردات را نشان میدهد و اینکه از هر کلاس خودرو چه میزان باید واردات داشت نیز مشخص خواهد شد. واردات خودرو دست دوم به شرط داشتن گواهی سلامت فنی از کشور مبدء و اینکه مثلاً فقط چند سال از ساخت آن گذشته باشد هم امکان پذیر است. میماند دو کار : اول اینکه دولت واردات خودرو را بطور کلی آزاد کند و ممنوعیت واردات خودروی لوکس و هر عنوان دیگری را بر‌دارد و تعرفه واردات را مطابق با نرمهای جهانی برساند دوم اینکه پیش بینی ارز مورد نیاز برای واردات را نیز مشخص و از همه مهم‌ترین تأمین کند. منظور این است که اگر کسی خواست با ارز خود که از محل صادرات و یا غیره اتومبیلی را وارد کند دیگر اما و اگر نیاورند. بعد از چند سال این بازار تعادل خود را باز خواهد یافت.
صنعت خودروی کشور نیز اولاً مشتری خود را خواهد داشت و ثانیاً در رقابت ناچار به ارتقای کیفیت خواهد بود. مدیریت و تعیین اعضای هیئت مدیره نیز از دولت گرفته شود و سهام شرکت‌های دولتی و شبه دولتی و خصولتی و ارکانی و غیره و بخصوص سهام ممنازه نیز در بورس فروخته شود و بطور ملی دولت دست از سر صنعت خودرو بردارد . باور کنید وضع از همینی که هست بسیار بهتر خواهد شد. در بعضی کشورهای صنعتی اصلاً وزارت صنایع ندارند چون صنایع در دست مردم هست و خودشان بهتر از دولت اداره میکنند. البته در همه این کشورها وزارت بازرگانی و اقتصاد دارند که آنها سیاست گذار هستند و به شدت و البته در قالب قوانین سازمان تجارت جهانی از صنایع خود حمایت میکنند.

چرا نمی خواهید این واقعیت رو قبول کنید که اقتصاد دولتی ایران شکست خورده و هر راهکاری برای خصوصی سازی تا الان به بن بست خورده. بابا با اقتصاد دولتی نمیشه به جایی رسید و پول ارزشمند نفت فقط صرف لاپوشانی شکستهای سنگین اقتصاد دولتیه.جلوی علم نمیشه وایستاد. بفهمید.

مشكل مملكت ريشه اي هست. خودروساز دم خروس هست.

تنها عامل بالا بردن کیفیت ، رقابت است از تولید کننده ای که برای خرید کالاش صف کشیدن نمیتوان انتظار کیفیت داشت

تمام این حرف‌ها و وعده‌ها توخالی هستند، اگه راست می‌گین و به فکر مردم هستید ورود ماشین را با تعرفه حداکثر ۲۰ درصد آزاد کنید تا تمام مشکلات به سرعت حل بشه. تا کی می‌خواهید بر علیه منافع مردم و کشور عمل کنید؟

ادامه انحصار مطلق همان آب در هاون کوبیدن است

چند دهه است که کیفیت خودروها پایین است و در سایه حمایت بی دریغ دولت و مجلس از خودروسازها پسرفت تولیدات هم ادامه دارد

همین که مسئولی گله کند و ناراحت وضع مردم باشد کافیه