دست از سر مردم بردارید. دینداری را به زور به حلق مردم نکنید. با این احکام ظالمانه و فضولی در ارکان زندگی شخصی مردم، دیندارها را هم از دینداری پشیمان کردید. من به خلقتم در ایران معترضم. ایکاش در عمان، امارات، چین یا ژاپن بدنیا آمده بودم و این جماعت دین فروش را هیچگاه نمی دیئم. والله به خدا هم نزدیکتر بودم و گناه کمتری می کردم.

شما را با زور چماق به بهشت میبریم

کاش دادستان محترم در باره کسانی که بیت المال را خورده اند و حیف و میل کرده اند هم عنایتی میکردند و دستور لازم به ضابطان قوه قضاییه میدادند .
مسافر توی جاده چه جایی غیر از خودو شخصی اش پیدا میکند؟

نکنید.

آخه طبق قانون عمل به حرام هست. درصورتی که فردی که نمیتواند روزه بگیرد، طبق شرع عمل حرامی را انجام نمیدهد، لذا مشمول این قانون نیست.

مگه به زور هم میشه مردمی رو نمازخون یا روزه بگیر کرد؟ هر کس هم که روزه گرفته که دیگه مهم نیست بقیه چکار می کنند. اتفاقا ثوابش به این هست که ببینی ولی جلوی خودت رو نگه داری

دستورات این چنینی از دو جنبه قابل بررسی است . اول از جنبهٔ قانونی آن که لابد دادستان کل کشور که سالها در پستهای قضایی بوده است به آن اشراف کامل دارند. این موضوع از سال‌های خیلی قبل هم وجود داشته و ضابطین همواره انرا مد نظر داشته و چون قانون است برخورد لازم هم با ان میشده و میشود . اگر از این جنبه به موضوع نگاه کنیم به این نتیجه میرسیم که احتمالاً نیروی انتظامی و مأموران آن در مورد برخورد قانونی با روزه خواری در خودرو با تساهل برخورد کرده اند و یا بهر علتی از جمله کثرت عمل روزه خواری در خودرو امکاناتی بیش از این برای برخورد ندارند. که به نظر دومی به واقعیت میدانی نزدیک تر میباشد. لذا نیروی انتظامی کار بیشتری را نمیتواند انجام دهد جز اینکه با اندک مواردی که روزه خواری را تشخیص میدهد ناچاراً برخوردی نماید که بجز تنبیه فرد خاطی به نوعی دیگران نیز مرعوب شوند و بیشتر رعایت کنند. این اعمال قانون اگر به این منظور انجام شود گاهاً با برخورد خشن و احتمالاً شاید فرا قانونی خواهد بود که زهر چشم لازمه گرفته شود. در نتیجه اجرای آن منجر به مخدوش شدن چهره مأموران انتظامی خواهد شد که صلاح نیست .
اما جنبه دوم آن از منظر دینی است که به نظر میرسد این موضوع در قالب امر به معروف و نهی از منکر میگنجد. اگر به احاظ فرهنگی چه دینی و چه جنبهٔ احترام به قانون حاکمیت بعد از جهل و چند سال نتوانسته است با داشتن بودجه های بسیار زیادی که همه ساله جهت بهبود فرهنگ‌ دینی جامعه در اختیار دارند در این زمینه موغقیتهای لازمه را کسب کنند بهتر است دادستان کل که به لحاظ شغلی عضوی از تقریباً همه شوراهای تصمیم گیر هستند موضوع را ریشه ای و از جای دیگری حل کنند. اگر بنا به برخورد قهری با چنین موضوعی در راستای وظایف دادستان کل و ابلاغ آن به نیروی انتظامی باشد و به آن اهتمام دارند اولی تر از آن در جامعه بسیار زیاد است و مهم‌ترین آن دروغ است که برخورد آن لازم و به لحاظ شرعی نیز از اهمیت بیشتری برخوردار است و میتوان کفت که ام الفساد است

مردم باید یاد بگیرند مطالبه گر باشند ، ببینید در فرانسه الان مردم ریختن توی خیابان ومطالبه می کنند در جنبش جلیقه زردها چراافراد را مجروح وکشتید ، وآنها باید پاسخگوی اعمالشان باشند حالا نگاه کنید پلیس چکارها که نمیکند تازه طلب کار هم هست مثل جریان ورزشگاه مشهد

بحث در مرئی و منظر عمومی بودنِ جرم مطرح شد، به یاد تعرضات به سینماگران زن در پشت صحنه فیلمها و سریالها افتادم
سوال: آیا پشت صحنه سریالها مرئی و منظر عمومی است یا حریم خصوصی اصحاب قدرت سینماست که نهادهای نظارتی و دستگاه قضایی هیچگاه به این تخلفات ورود نکرده اند و حل این مشکلات آنگونه که در بیانیه این زنان آمده به کدخدامنشی اصناف و اتحادیه ها واگذار شده است.
آیا تخلفات اصحاب قدرت سینما به مانند روزه خواریِ نوجوانان و جوانان بریده از دین یا بیمار و... هنجارشکنی محسوب می شود یا خیر؟ اگر بله پس چرا طی 40 سال گذشته نهادهای نظارتی و دستگاه قضا، هیچگاه به این موضوع ورود نکرده اند؟

به نظر من دلیل اصلی این نوع دستورات جلوگیری از مشخص شدن نسبت آدمهایی است که روزه نمیگیرند که بخش عمده جامعه هستند( عملا اکثریت جامعه با مبانی حکومت همراه نیستند)
در ضمن روزه گرفتن زمانی رزش دارد که در محیطی که خوراک دردسترس هست از خوردن امتناع کنی نه اینکه غذا از جلو چشم فرد دور شه که مبادا روزه اش بشکنه تو بیایان که از خوراک خبری نیست همه روزه میگیرند بالاجبار