آقای تاجیک همین فرمون ادامه بدید حتما یک پروژه سنگین سینمایی و یا ساخت مستند با اعتبار مالی هنگفت شامل حالتون خواهد شد و خستگی این کار هم از تنت در میاد. حتما علیرغم خستگی کار روزانه از این مطالب در توییتر مطالعه کن و از این دست ماله کشی ها رو ادامه بده، موفق میشی....تو میتونی تاجیک....میتونی
در جناح آقای رئیسی پس از 40 سال مشکل از اینجا هست که هر کس که در قد و قواره معاونت و وزارت و مدیرکلی باشد خودش بحد کافی بیزینس و مشغولیت و جایگاه و درآمد دارد و با ترجیح گمنامی دلیلی نمیبیند که این چند صباح آخر خطر کرده و با ایشان همکاری کنند. اگر هم کسی از اینان به اصرار و تکلیف وارد شود خود به شرطها آمده و از قبل اختیار کامل برای عمل طبق نظر خود و نه تبعیت از رییسی گرفته و بنابراین ورود اینگونه آدم ها هم حتی نقض غرض بوده و اثر منفی بیشتری دارد.
تحلیل رفتار و شخصیت رئیسی از بررسی مناظرات انتخاباتی و برخی رفتارهای انتخاباتی رئیسی به سادگی قابل دسترسی بود و نیازی به تجربه یکسال ریاست دولت او نبود.
ویدئوی تبلیغاتی با تتلو
مصاحبه با کاترین شکدم ِ یهودی
ضعف واژگانی و بی اطلاعی کامل از برخی مسایل در مناظرات و وابستگی کامل به ملابنویس های پشت صحنه در این موضوعات
عدم کنترل لازم بر خشم و عصبانی شدن شدید در مناظرات
ضمن اینکه ایشان در گذشته سوابق دیگری هم در آستان رضوی و قوه قضاییه داشته اند. جزئیات در خصوص افکار و رفتار و شیوه ی مدیریت او حداقل بر خواص کاملا آشکار بوده
اتفاقا بیشتر مشکلات کشور به نبود امر به معروف و نهی از منکر بر می گرده. اینکه پول های سرگردان وارد تولید بشه و صرف سوداگری نشود.فرهنگ کار و تلاش و تولید و خرید محصولات داخلی و از طرفی کار محکم و با کیفیت و دوری از ظلم و کم فروشی و رشوه و فساد و خشونت و رانت خواری و... هریک می تواند کشور را به مسیر درست خود ببرد که بعد از نماز و زکات واجب است.راستی ای مدعی خود چه کرده ای ؟
"انبوه درخواستهای مردم و منابع اندک کشور" - چرا؟ .چکار کردین که منابع کشور اندک شد؟
و در ثانی گرفتن نامه های مردم و در گونی کردن آنها و رسیدگی به نامه ها در مقیاسهای صدها هزار تایی و بلکه میلیونی نه ممکن است ونه قرین عدالت است .همۀ ملت کم و بیش مشکل دارند. یکی میگوید وام می خوام .یکی میگوید بچه ام بیکار است.یکی میگوید خودم بیکارم و زندگیم نمی چرخد. و دیگری از گرفتاری در ادارات و یا پایمال شدن حقش و ... سئوال این است که بفرض رسیدگی و تامین خواستۀ اینها ، تامین خواسته های بقیه مردم که دستشان به جایی نمی رسدچطور میشود.اینکه از میان عدۀ کثیری با خواسته و درد یکسان ، فقط عدۀ کمی را برخوردار کنی به عدالت و انصاف نزدیک نیست و فقط می تواند خوراک تبلیغاتی باشد .راه صحیح این است که مشکلات این نامه هارا دسته بندی بکنند و به عنوان "درد عمومی" برای آنها چارۀ کلی پیدا بکنند.تا مشکل همه حل شود .راه حل بهتر این است به ازای هر یک از وزارتخانه ها و حتی شرکتها و نهادهای بزرگی که خدمات عمومی ارائه می دهند ، مسیری در فضای مجازی ایجاد شود تا مردم شکایات و انتقادات و پیشنهادات شان را بطور تخصصی در مورد عملکردزیر مجموعه های آن وزارت یا آن نهاد اعلام نمایندبدون اجبار به ذکر نام و مشخصات. این میشود یک گام به پیش برای ترمیم و تنظیم نارسایی ها. البته اگر واقعا یک مدیریت درستی پشتش باشه.نشه مثل سایتهای موجود ادارات و سازمانها که فقط تعریف از مدیر و معاونه و هیچ چیز بروز رسانی نمیشه مگر خبرترددهای مدیرش.