در مورد پزشکانی که برای عمل جراحی ضروری یا اورژانس به صورت ناجوانمردانه از افراد فقیر هزینه‌های کلان طلب می‌کنند هیچ توجیهی قابل قبول نیست.... اما به نظر من سوال اساسی (و ظاهرا عجیب!) آنست که آیا هرچه تعرفه‌های ویزیت پزشکان پاییینتر باشد به سود مردم است یا خیر. برای توضیح عرض می‌کنم یک پزشک عمومی برای آنکه بتواند در یکی از شهرهای بزرگ مطب بزند باید 7 سال تحصیل کند که دو سال آن توام با کشیکهای شبانه و سخت است و به دنبال آن، حداقل دو سال در مناطق محروم خدمت کند و چند سال هم خارج از مرکز بگذراند تا بتواند امتیاز مطب را جمع کند و در نهایت وقتی در شهر مورد نظر خود مطب دایر می‌کند، تازه ناشناخته است مدتی باید اجاره مطب و خرج زن و بچه را از جیب بدهد تا شناخته شود.
پزشکان متخصص نیز ابتدا باید بعد از 7 سال پزشکی عمومی به طرح پزشکی عمومی بروند و در امتحان بسیار دشوار تخصص شرکت کنند و پس از قبولی، بین 4 تا 7 سال تخصص بخوانند. در برخی از رشته‌ها مانند جراحی، اورژانس، ارتوپدی، و زنان آنقدر دوره تخصص دشوار و توام با فشارهای روحی است که شخصا گریه دستیاران تخصصی را در اثر فشار کاری دیده و بارها شنیده‌ام و خودکشی و مرگ آنها را نیز.
پس از این دوره مجددا باید به طرح تخصصی به مناطق محروم بروند و در نهایت می‌توانند برای خود مثلا در شهر تهران مطب بزنند.
حالا سوال اینجاست که اگر اکثریت پزشکان محتاج حوایج اولیه زندگی خود باشند و ذهن آنها درگیر مشکلات خانوادگی و مشکلات تحصیلی و تربیتی فرزندان خود به علت تغییر مکانها و تبعیدهای اجباری باشد و ناامید و ناراضی شوند و احساس کنند درآمد آنها از یک آرایشگر یا مکانیک کمتر است ایا پزشکان خوبی برای مردم خواهند بود؟
به یاد وضعیت خودم در زمان طرح پزشکی عمومی افتادم که همسرم باردار بود و او را در فرودگاه یکی از استانهای مرزی سوار هواپیما کردم تا به تهران برود. سپاه فرودگاه به من مشکوک شد که تو خودت چرا به همراه ایشان نرفتی و من گفتم چون پول ندارم با اتوبوس خواهم رفت. و به یاد دوستم متخصص چشم افتادم که در همان استان می‌خواست درمانگاه چشم بیمارستان دولتی آن را روبراه کند و از کار خصوصی چشم پوشی کرد و میگفت یک بار دست دخترم شکست و چون کارانه‌ها را با چند ماه تاخیر می‌دادند پول نداشتم دستش را گچ بگیرم.
البته هنوز رشته پزشکی نسبت به رشتههای دیگر از نظر مالی این حسن را دارد که اغلب پزشکان در نهایت در مثلا 30 یا 40 سالگی در حد کفایت درآمد دارند و برخی هم (عمدتا در رشتههای جراحی) درآمدهای بسیار کلان به دست می‌آورند اما به خاطر داشته باشیم که این مساله باضافه جایگاه اجتماعی پزشکان یکی از عواملی است که موجب جذب افراد نخبه و با استعداد به این رشته شده است. حال اگر این جاذبه را برداریم و افراد بااستعداد و باهوش از پزشکی فراری شوند و بیماران به علت تشخیص یا درمان نادرست متضرر گردند آیا به نفع مردم کار کرده‌ایم؟
در مورد مالیات پزشکان نیز باید بگویم شکی نیست که تمام صنوف لازم است مطابق قانون مالیان خود را بپردازند و فرار مالیاتی در پزشکان نیز مانند بقیه صنوف وجود دارد ولی تمرکز روی پزشکان چه دلیل منطقی می‌تواند داشته باشد؟ برای این ادعا که پزشکان بیش از بقیه صنوف فرار مالیاتی دارند آیا سند قابل اتکایی وجود دارد؟ و آیا صرفا به این دلیل که درآمد پزشکان بیشتر در معرض چشم است و مثلا درآمد بساز و بفروشها و بازرگانان و وکلا و غیره پوشیده‌تر است آیا می‌توان قوانین خاص پزشکان در زمینه مالیات را توجیه کرد؟ به همین جهت بیشتر به نظرم می‌رسد تمرکز تبعیض‌آمیز بر روی مالیات پزشکان عمدتا یک اقدام فرافکنانه و پوپولیستی است.
با توجه به افزایش حداقل دستمزد کارگران، و دستمزد کارکنان دولت و تورم این تعرفه عالی استاین یک نمره عالی در کارنامه دولت است
ممنونیم
قشر از ما بهترون همیشه جلون کلابراساس یک قانون نانوشته سال که عوض میشه باید همه چیز بالای بیست درصد افزایش پیداکن از آب و برق وگاز گرفته تا بیمه و تعرفه های پزشکی و هرچه به مخیلتان می رسد حتی زمانیکه نفت می فروشیم و پولش راهم وصول می کنیم. ولی زمانیکه می خواهیم به قشر کارمند و معلم و از همه اولی تر به باز نشسته اضافه حقوق بدهیم بحث تورم پیش می آید و سقف ده درصد افزایش حقوق تعیین می شود. آنوقت ازمردم هم می خواهیم مقاومت کنند. ماشاالله عدالت رییسی را هم فهمیدیم. ما کارمندان چندغاز بگیر ده درصد افزایش، پزشکان با درامدهای نجومی ۲۴ درصد. ماشاالله وزیر پزشکان. در دفاع از حق پزشکان خوب عمل می کنه ولی در دفاع از حقوق کارمندان بی نوای همان وزارت روزه سکوت می گیره.این پزشکان ایرانی در کشورهای توسعه یافته حتی مجوز کار پرستاری را هم بهشون نمی دند. ولی اینجا خدایی می کنند.
هرچی بگیرند حقشونه چون زحمت کشیدند
از طرفی تورم سال قبل بالای 40 در صد بوده است یعنی اقلام مصرفی بیمارستان با قیمت بالای 40 در صد گران‌تر باید تهیه شود ولی بیمار فقط 24 درصد بیشتر پرداخت می کند، نتیجه کیفیت خدمات پایین می آید