ایران نام قدیم افغانستان بوده است تا قبل از صفویه هیچ تاریخ نویس و هیچ سفرنامه نویسی برای کشور ما از نام ایران استفاده نکرده است. برای مثال در 16 جلد تاریخ طبری حتی یکبار کلمه ایران استفاده نشده است. قبل از صفویه کشور ما یک کشور واحد نبوده است و چندین مملکت در این سرزمین وجود داشته، صفویه این مملکت ها را فتح کرد و اسمش را گذاشت ممالک محروسه صفوی، بنابراین مسلمان بودن و شیعه بودن برای صفویه در اولویت بوده است و الا اقوام با این حد اختلاف زبانی و نژادی نمی توانند فقط بر اساس زندگی در یک محدوده جغرافیایی عضو یک ملت باشند.
فرض کنیم آرمان ملت فلسطین و حضرت آیت الله علم الهدی به حقیقت پیوست و کشور فلسطین تاسیس شد. گمان می کنید کشور فلسطین در اختلافات بین مثلا جزایر ایرانی با امارات طرف چه کسی را خواهد گرفت؟ کشور فلسطین با جمعیت حداکثری سنی های سَلَفی چگونه روابطی با ایران شیعه خواهد داشت؟ حتما ایشان اطلاع دارند که سنی های سلفی چه عقایدی دارند. شما اول با بحرین و امارات و عربستان و مصر و ترکیه و ... باقی کشورهای مسلمان روابط معمولی (نه حتی حسنه) برقرار کنید سپس بدنبال تشکیل تندروترین مسلمانان سنی شوید.
توضیح: مسلمانان سلفی، یزیدبن معاویه را امیرمومنان یاد می کنند و چیزهای "مگوی" دیگر.
ارسال کمک های مالی فراوان به سایر مردم کشورهای همسایه نیز در راستای این دیدگاه اشتباه در حال انجام است درصورتیکه نیمی از مردم کشورمان زیر خط فقر زندگی می کنند .
هویت یک ایرانی نیرومند در ایرانی بودن و مسلمان بودن اوست و کسی که این دو عنصر را در مقابل هم قرار دهد و باعث تضعیف یکی از آنها شود در حقیقت پایه های تمدن نوین ایران را از بین خواهد برد.
ایرانی بودن در اولویته چون یه تعدادی از ایرانی ها مسلمان نیستند و زردشتی و... هستند و یه تعدادی دیگر اسمن و رسمن مسلمون هستند اما اعتقاد سفت و سختی به دین ندارند. در ثانی وجه تمایز ما ایرانی بودن ماست و نه مسلمان بودنمون چون در کشورهای دیگه هم مسلمون داریم.