مردمی بودن خوب است اما نه در همه جا چون اکثر مردم بر اساس دانش صحبت نمی کنند و رفاه موقت و جاری را بر آینده مطمئن ترجیح می دهند
مثلا در اقتصاد باید چندین کارشناس اقتصادی خبره سیاست های کلی اقتصاد را برنامه ریزی و تدوین و برای آن برنامه مدون بنویسند که ممکن است خیلی از مردم عامی با آن مخالف باشند چون علم آن را نداشته و نمی دانند اما برآیند آن مطلوب و به نفع همگان باشد
البته به شرط آنکه اهل علم و دانش آنرا تایید کنند

قاچاق ریشه اقتصادی دارد
قاچاق این موضوع را می رساند که یا هزینه های گمرکی یک کالا بالا است و یا برای تولید یک کالا هزینه بالایی گرفته می شود و یا تعادل اقتصادی وجود ندارد
اساسا کالایی که در داخل تولید می شود باید ارزانتر از کالایی که در آنطرف دنیا تولید و داخل کشور می شود درآید نه اینکه ما در داخل کالای بی کیفیت تولید می کنیم بالاتر از کالای قاچاقی در می آید که کیفیت آن خیلی بیشتر از کالای برچسب خورده و استاندارد داخلی است
مردم بی جهت خرید نمی کنند و کیفیت کالاها را خیلی بهتر از مسئولین می دانند و حاضر هستند کالای قاچاق بخرند اما کالای داخلی را نخرند چون می دانند که همواره در مقابل هزینه ای که می دهند کیفیت لازمی که در کالای داخلی وجود دارد نصیبشان نمی شود
درست که مردم باید عرق ملی داشته باشند اما هنگامی عرق ملی در مردم جاری می شود که چند برابر آن در مسئولین و تولید کنندگان وجود داشته باشد ضمن اینکه تولید کننده هم از بالا بردن کیفیت کالایش سود می برد