باسلام
به خودم وظیفه می دونم که به این نگاه پر از امید خانم فرجاد تبریک بگم و از صمیم قلب برای ایشون سلامتی کاملو از خدای مهربون خواستار باشم ،امیدوارم در این شبهایی که دلها به خدا نزدیک تر میشه ،دیگر هموطن هامونم برای سلامتی همه عزیزان به خصوص این خانم هنرمند دعا کنن و شفای عاجل از خدا بخوان.
به امید سلامتی همه عزیزان و خانم فرجاد

بالاخره این راهی هست که همه باید برویم. یکی زودتر و یکی کمی دیرتر ولی مقصد فرقی نمی کنه.

کاش مسئولین اعلام میکردن این سونامی سرطان چگونه راه افتاده ،دو تا بیمار سرطانی دارم که یکیش چند روز پیش فوت کرد

من هم با تمام وجود و با تک تک سلولهای بدنم میتونم شرایطشونو درک کنم هر چمد خودم سرطان نداشتم ولی گام به گام با فرزندم در این راه بودم و میفهمم این شرایط یعنی چی؟ افسردگی رو با افسرده شدن پسر 20 ساله ام تجربه کردم، معنی قرنطینه کامل که حتی اجازه خروج از اتاق را هم نداشتیم بخوبی درک کردم، آب شدن گوشت تنم را با لاغر شدن فرزندم حس کردم، مغز استخوانم با هر بار آزمایش مغز استخوان فرزندم درد کشید، امید و یاس را بارها و بارها و با هر آزمایشی که از فرزندم میگرفتند تا آماده شدن نتیجه آزمایشها تجربه کردم و همه این چیزهایی که ایشون گفته بودن....... برای ما آنطوری نشد که آرزو داشتیم و دلمون میخواست که بشه و فرزند 20 ساله ام آسمانی شد اما از همان روز ببعد همیشه آرزو میکنم که هیچکس و بخصوص هیچ جوانی به این درد مبتلا نشه.
با تمام وجودم براتون آرزوی شفای کامل دارم خانم فرجاد