جالب این است که در ارتباط با مهمترین موضوعی که سالهاست همه امور کشور را تحت نأثیر قرار داد است ، منظور مذاکرات برجامی است ، ولی کمترین اظهار نظر از سوی مردم شده یا بهتر بگوییم تابناک آنها را باز نشر کرده است . همه میدانیم که در انتخابات دور اخیر مجلس تقریباً ملیهٔ نمایندگان با کمترین رأی ممکنه وارد مجلس شده اند به گونه ایکه شاید هیچ نماینده ای حائز بیش از ۵۰٪ ارای واجدین شرایط رأی دادن را نداشته باشد. این موضوع گرچه شاید به لحاظ شکلی خلاف قانون نباشد اما قطعاً مصوبات این مجلس نمیتواند به نمایندگی از اکثریت مردم کشور باشد. مشهور است که رییس مجلس با ۱۲ نا ۱۵ در صد ارای واجدین وارد مجلس شده و بر کرسی ریاست تکیه داده است . اما اینکه تک تک نمایندگانی که نظراتشان آمده است مکرراً ترجیع بند منافع مردم و ملی را در سخنان خود آورده اند که با مقدمه ای که آورده شد در تضاد است حتی به جهت اینکه این نمایندگان در جریان خواست مردم باشند. همچنین است نمایندگان دولت در این دور از مذاکرات که نهایتاً منصوب به دولتی هستند که رییس آن نیز حائز ۵۰٪ ارا به شرحی که رفت نمیباشد.
اما بدور از این مشکلات ماهوی اینک سؤال این است که نمایندگان نه سؤالی از دست اندرکاران مذاکرات داشته اند و نه خود اظهار نظری کرده اند که بطور شفاف آیا معطلی ۱۵ ماه گذشته برای نزدیک شدن به امضای توافقنامه منجر به دستاوردی خوب و قابل تقویم شده است یا خیر . ۱۵ ماه کذشته نفت در قیمتهای بالا وجذابی در نوسان بوده که شاید این تعلل موجب عدم النفع ۷۰ نا ۸۰ میلیارد دلاری فقط از ناحیه فروش نفت شده است .
عدم ورود نمایندگان به این مباحث نشان از بی اطلاعی نمایندگان یا الزام آنها به عدم ورود به اینگونه مباحث را به دهن متبادر میکند.
دولت باید به جای تضمین از آمریکا از خروج اورانیم از کشور جلوگیری کند. یعنی به جای این که هر دفعه اورانیمی که غنی کردی را در قبال توافق به عمان یا روسیه بدهیم در ایران نگهداری کنیم که در صورت برهم زدن توافق ضرر کمتری شامل حال ایران شود