علمای بزرگ معمولا فرزندان خود را سفارش به رفتن به حوزه و کسوت روحانیت می کنند و فرزندان هم با افتخار از انجام سفارش پدر می گویند و جالتبر اینکه هر دو این سفارش و اجابت را در مناسبت های مختلف تکرار می کننداما رفتن فرزند به خارج از کشور بجز تحصیل در حوزه نجف را اعم از اینکه برای تحصیل یا اقامت یا حتی درمان باشد را پنهان می کنند مگر شبکه های اجتماعی ان را عیان کنند
این پنهان کردن یعنی ریا کاری ، یعنی پسندیدن برای خود انچه را برای دیگران نمی پسندی
و بیانگر عجز از پاسخ به افکار عمومی مبنی بر اینکه از کجا اورده ای
بنظر من حاکمیت تنها واکنشش باید بررسی عدم استفاده از رانت مالی و استفاده از پول ملت باشد همین
یاد امام خمینی (ره) به خیر که اگر بود در چنین مواردی با یک نهیب تمام مسئولانی که فرزندانشان در خارج هستند، را عزل میکرد. 
مسعولی که نتواند شرایط را برای زندگی فرزند خودش توی کشور محیا بکنه چور میخاد شرای را در کل کشور محیا بکنه؟ بخدا که خیلی خوبه.همه فرزندانشان هم بروند
پدر و مادران خود را نیز حتما ببرند.
تعجب میکنم از نظرات مردماین مسئولان باید خودشون و زن بچشون بمونن و ایران رو بسازن
چیه ایران از المان کمتره؟
وقتی اعتقادی ندارن به ساختن ایران ، ...کم کنن
رفتن بچه های مسئولین به خارج کشور و مسئولیت گرفتن والدین یا خود فرزند هیچ اشکال خاصی ندارد. مشکل اول زمانی پیدا میشه که کدوم جناح برمسند قدرت است که از این مورد استفاده ابزاری برای کوبیدن چناح مخالف میشود. دوم جرفهای مسئولینی است که فرزندشان خارج کشور است ولی خورشان برای دیگران نسخه موندن اینجا و تعهد و تحمل می پیچند. برای مسئول شدن اگر واقع معیار تخصص است که حتی گاهی شخص خارجی هم ممکن است مناسبترین باشد چه برسه به متخصص ایرانی تحصیل کرده و دارای اقامت خارج. ولی اگر معیار جناح و تعهد ظاهری و بله قربان گویی است آن وقت موضوع فرق میکنه. سوال این است مسءولین ما چقدر حقوق میگیرند که با این حقوق هم فرزند به خارج میفرستند هم زندگی خود را میچرخانند تحصیل در خارج حد اقل پنجاه میلیون میخواد با حقوق مسولیتی ( قانونی) فرزند به خارج نمی شود فرستاد اینا مدام شعار علیه امریکا می دهند ولی بچه ها را ارسال می کنند به غرب و هزینه هاش برا مردم هست حذف همه شان
حرف شنوی هم نداره به پدر ومادر بیچاره چ ربطی دارد