همیشه در ادوار مختلف جام جهانی قلب همه ایرانیان برای موفقیت تیم ملی می تپید . اقایان با اینهمه بی تدبیری چه کردید با این مردم؟ چرا بازیکن تیم ملی نمیتواند از مردم عزادارش حمایت کند و به تبع ان با برد دراماتیکش مقابل ولز مردم هم عکس العملی نشان ندهند؟ بزرگترین دستاورد ایجاد دوقطبی در مردم بود.
مردم مسلما خوشحالند و نباید هم تیم را خیلی تحت فشار گذاشت... اما رفتار بازیکنها هم در تداوم این خوشحالی مهم است... نباید حس کنیم که اونها همه چیز رو فراموش کردند و در دنیای دیگری هستند.
خوشحالی پس از بردهای ملی تا حدی غریزی است و من هم خیلی خوشحال شدم... ولی دوست ندارم این خوشحالی من مصادره بشه... دوست ندارم رنگ سیاسی بگیره که در اونصورت خوشحالی مردم کمرنگ می شه .
خیلی از کسانی که خوشحالند به وجهه جهانی ایران فکر می کنند و همون حس ملی گرایی باعث میشه دوست نداشته باشیم ۶ تا گل از یک تیم بخوریم، و این بازی یک نوع اعاده حیثیت هم ورزش ایران بود و هم این حس ملی گرایی... اما مسائل داخلی باید حل بشه تا اون اتحاد و همدلی واقعی بین مردم شکل بگیره.