اتفاقاتجربه مربی ایرانی موفق را هم داشته ایم.افرادی مثل حشمت مهاجرانی که موفق به کسب افتخار شده اند....اما انتخاب مربی تیم های ورزشی در ایران تابع قوانین نانوشته ایست که شاید در تیمهای خیلی از کشور ها مثل ژاپن مورد نداشته باشد.مربی ژاپنی فقط باید مدیری با تجربه وتخصص فوتبالی باشد وبس.کسی کاری به وابستگی های سیاسی واعتقادی او ندارد.یک بار دیگر مقاله آقای عبدی در خصوص تیم ملی را بخوانید!!!!!
یک بخش مهم در ورزش و بخصوص فوتبال فرهنگ آن است بازیکنان لژیونر افرادی نیستند که مربی وطنی را بالای سر و فراتر از خود بدانند کما اینکه جناب اسکوچیچ را بخاطر اشتهار کم نسبت به کی روش با روشهای کنار زدند آیا با اسکوچیچ نتایج بدتری از اینی که گرفتیم حاصل میشد ؟؟؟
حالم از این تفسیر های ورزشی بهم می خوره چون نمونه ی حرف های آبکی و متضاد آقای ملون است
به خدای احد و واحد قسم که اگر ایران حتی بطور شانسی گل مساوی را به آمریکا زده بود و از گروه خودش صعود میکرد، همین تابناک و جراید ورزشی چنان تعریفی از مدیریت کیروش بعنوان مربی بی همتای جهانی (!) و همچنین فوتبالیست های بسیار بسیار عالی ما میکردند که فرگوسن برای ملاقات با آنها باید وقت میگرفت !!
فوتبال ما از اول هم پشتوانه نداشت زیرا مشمول فساد همه گیر در کشور است که بعنوان نمونه مینوان به اخراج تاج و سپس پست مجدد او اشاره کرد که نشاندهنده فساد و سیاسی بازی در فوتبال ایران است
آخه ما افرادی مثل تاج داریم که نیاز به قراردادهای چند صد میلیاردی هستن تا درصد کمیسیون خودشون یه چند میلیارد آب باریکه ای بشه. بدبختی یکی دوتا نیست که چاره بیندیشیم
آخه تو این فضا آیا لازم بود تیم ملی دیدار با ریس جمهور داشته باشه تا مردم اینطوری عکس العمل نشان دهند،یا بردن یا مساوی کردن با امریکا و انگلیس مهم بود
تا اونحایی که مقاله رو کپی کردید و کار کردید و از سوابق مربیان ژاپن و مراکش نوشتید خوب بود
وقتی رسیدید به اصل داستان
کامل نشون دادید نه قدرت قلم دارید
نه قدرت تفسیر
وقتی خودتون رو مفسر معرفی می کنید نباید عین عوام مردم صحبت کنید
مشکلات رو هم همه می دونن نه در حوزه ورزش تو همه موارد نیاز به این تفسیر ب شدت افتضاح و ضعیف نبود
راه کار رو هم همه میدونن
مشکل اصلی اینجا هستش که نمی خواند انجام بدن
متاسفانه در هیاهوی اخیر وساده انگاری در مورد نخبگان .
متسفانه بسیاری از سرمایه های ملی به راحتی سوختند
متاسفانه توان دفع نیروهای توانمند ونخبه سوزی در کشور ما بیداد میکند
به راحتی به نیروها انگ می زنیم وبر سرمایه های ملی خاک می پاشیم .
حکومت باید نقش پدر را بازی کند وبعضی خطاهای کوچک را نبیندودر صورت
لغزش احتمالی نخبگان باید با انها صحبت کند .
به راحتی ومثل اب خوردن فردوسی پور . دایی .وبسیاری از هنرمندان را رنجیده
خاطر می کنیم واز انها دشمن می سازیم .
باید در دولت نهادی بوجود اید که این نواقص را پایش ونگذارد به راحتی به فاجعه تبدیل
شود .
راه درمان تیم ملی جوانگرایی است مربی جوان و بازیکنان جوان بامیانگین سن بیست و دو سال و برنامه ریزی بلند مدت برای جوانگرایی و نتیجه درست گرفتن با مربی وطنی بیخود پول مملکت را به باد ندهیم