اینها همه نتیجه دیدار چهارساعته شی و بایدن در اندونزی است. بنظر می رسد امریکا و اروپا با چین معامله کردند. امریکا و اروپا دیگر نیازی به نفت و گاز خاورمیانه ندارند ولی چین بشدت نیاز به نفت وگاز اعراب حداقل برای 50 سال اینده دارد . ولی از انطرف اروپا و امریکا بشدت برای امنیت اروپا و اسراییل و محدود کردن روسیه نیاز به ایران دارند. بنابراین در قبال باز گذاشتن دست چین در خاورمیانه و خلیج فارس عوضش از چین برای فشار بر ایران تایید گرفتند. حالا مسولان سیاست خارجی ایران که همش می گفتند نگاه به شرق و رابطه با چین می خواهند چه کنند؟ فقط کافیست چین خرید نفت خود از ایران را نصف کند. حالا برای برگشت به غرب هم خیلی دیر شده. به هر حال وقتی کارشناس واقعی اجازه دادن نظر نداشته باشد و همه کارشناسان سفارشی نتیجه این هست. در نگاه بزرگتر این نتیجه شکست پو تین و روسیه در اکراین هست. حالا دیگر این امریکا و چین هستند که در مورد دنیا و معادلات ان تصمیم می گیرند و روسیه و کشورهای طرفدار ان فقط نقش حاشیه ای دارند و چین روسیه را هم کنار گذاشته. دو هفته پیش که مردم چین امدند خیابان ناگهان انفجاری در رسانه های غربی بود. ولی بعد از 48 ساعت ناگهان تمام رسانه های غربی و اروپایی و امریکایی اخبار نارضایتی چین را پاک کردند. چون این مگا معامله بزرگ شی و بایدن مختصات ژوپولتیک دنیا را برای 50 تا صد سال اینده ترسیم می کند و غرب نمی خواست کاری کند که چین از انجام این معامله خودداری کند.

نیازی به محکوم کردن چین نیست. لطفا در سیاست های خود دقت کنید و از هیجان زدگی های بی مورد پرهیز نمایید. این رویداد همانا دست آورد اندیشه های کسانی چون سعید جلیلی با تفکر اقتصادی گرایش به سوی شرق بود. حال باید آثار ویرانگر چنین ارتباط هایی را پذیرا باشید. دیری نخواهد گذشت که روسیه هم با ایران همین معامله را خواهد کرد. نبود یک اندیشه راهبردی بر مبنای منافع ملی و تمرکز بر اندیشه ایدئولوژیک فردی یا جناجی پایان خوشی ندارد.

چین به دنبال جدا کردن اعراب از آمریکاست. در دنیایی که یک ابرقدرت قصد گسترش نفوذ سیاسی و اقتصادی خودش را داشته باشه لاجرم خیلی از اونها با هم تصادهایی خواهند. داشت. مثلا کشور کوچکی مثل دانمارک یا سوییس فقط با ۷-۶ کشور که شبیه خودش هستند رابطه داره و اینها تا حد زیادی یکدست هستند ولی آمریکا و چین و روسیه همزمان ممکنه با ترکیه و رژیم صهیونیستی و اعراب و آفریقایی ها و غیره ارتباط داشته باشند. این ارتباطات باید در همون سطح هم تفسیر و ترجمه بشه.

به عنوان مثالی دیگر، نماینده یک شهر، افرادی نسبتا یکدست از یک شهر را نمایندگی می کنه ولی رییس جمهور تمام شهرها با سلایق مختلف را نمایندگی و مدیریت می کنه و این زیرمجموعه ها ممکنه با هم رقابت ها و چالش هایی داشته باشند و نزدیکی ریاست به دیگری را به عنوان تهدید و بی مهری به خودشون تعبیر کنند. در حالی که هدف ریاست مجموعه، مدیریت همه این سلایق و برقراری نوعی توازن هست.

اگر اعراب از آمریکا دست بکشند نه تنها مشکلات ما با اونها ممکنه کمتر بشه و چین نقش موازنه را بازی کنه بلکه قدرت دشمن اصلی یعنی آمریکا و نفوذش در منطقه غرب آسیا هم کاهش پیدا می کنه.

جناب وزیر علوم با کلی گویی همانند دیگر سیاسیون کشور نه مشکل حل می شود و نه اتفاقی خوبی روی نمی دهد. باید بازنگری دقیقی در اصل مشکلات و ریشه های داشت. باید چرایی سرمایه فکری و فنی و اقتصادی کشورمان را ریشه یابی کرد. جنابعالی به عنوان رییس یک وزارت خانه با بالاترین جایگاه در کشور وظیفه دارید که با هم سو کردن دانشگاه ها و هم سو کردن مجلسیان (خردمند!) و دولتیان (آینده نگر!) به تقویت توان علمی و تخصصی کشور برای حل علمی مشکلات و گره های آن بپردازید. وگرنه عادی ترین افراد جامعه هم گفته های شما را به خوبی می دانند. دقت کنید که همه دانشگاه ها و دانشگاهیان به دلایل مختلف اقتصادی؛ استقلالی و فشارهای مختلف بیرونی دچار ناامیدی و یاس شده اند و انگیزه های خود را روز به روز از دست می دهند.

بالاخره لبخند های امیرعبداللهیان کار خودش رو کرد.

این جناب وزیر خارجه ما متأسفانه به زبان انگلیسی یا هر زبان خارجی دیگری اشنا نیستند یحتمل در مذاکرات با چین انقدر جملات بی ربط گفته اند که طرف چینی به ستوه امده و عطای ایران را به لقایش بخشیده. حالا ببینید ظریف چکار می کرد

هر کشوری به منافع کشور خود باید تمرکز کند و هر جا که منافع کشورش باشد کار کند در سیاست اقتصادی چیزی بنام دشمن دائمی یا دوست دائمی نداریم.در غیر اینصورت ونزوئلا و ایران خواهد شد.تمامی اجناس چین در آمریکا و غرب فروش میره خود روسیه گاز و نفتش سالهاست به اروپا صادر میشه

بنده با این که در انتخابات شرکت نکردم باورم بر این بود که با امدن رییسی چون دعوای اصولگرا اصلاحطلب تمام می شود و قدرت یکدست می گردد روزنه امیدی برای بهتر شدن اوضاع هست. متأسفانه علیرغم شعار های فریبنده و زیبایی که جناب رییسی قبل از انتخابات ارائه کردند نه تنها گشایشی حاصل نشد بلکه پس رفت هم داشتیم. در حال حاضر بهترین کار برای نجات کشوراستعفای رییس جمهور و کابینه ضعیفش و جایگزین شدن ان با یک دولت قوی و متخصص می باشد.

طبق نظر دایی جان ناپلئونهای وطنی ، هر بلایی که به سر ایران می اید تقصیر امریکا و اسرائیل است ،!!

وزیر خارجه را استیضاح کنید.