سردار چرا درد جراحی اقتصادی فقط برای مردم بیچاره است

رئیس‌جمهور آمریکا در اظهاراتی مدعی شد که توافق هسته‌ای با جمهوری اسلامی ایران «مرده» است.

جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا روز سه‌شنبه در پاسخ به این پرسش که آیا می‌تواند مرگ برجام را اعلام کند؟ گفت: نه.

بایدن در جواب عده‌ای از افراد که به او اصرار میکردند توافقی با ایران نداشته باشد، و این‌که به چه علت نمی‌تواند مرگ برجام را اعلام کند تصریح کرد: دلایل زیادی دارد. برجام مرده است اما ما نمی‌توانیم این را اعلام کنیم. داستانش طولانی است.

آقای وزیر کشور وقتی معاونت مهندسی شهرداری تهران درخواست سفید امضا بابت پارکینگ‌های مجتمع از واحدهای مجتمع ابریشم می گیرد وپنج شش ماه بعد قیمت اعلام می کند ومی گوید باید و مجبورید پارکینگهای من را بخرید تا سند واحدهایی که 11 سال پیش به شما فروخته ام را به اسم شما بزنم و حق انصراف ندارید. تکلیف بقیه جامعه روشن است.

جراحی اقتصادی درد دارد
سخنی که ما در طول ۴۰ سال زیاد شنیدیم
ما دو نوع جراحی اقتصادی داریم که هر دوی آنها درد دارد
جراحی اقتصادی گتره ای و جراحی اقتصادی علمی و اصولی
در جراحی اقتصادی گتره ای شما درد می کشی اما بعد از یک و دوسال دوباره سرجای اول بازمی گردی یعنی همین چیزی که در کشور ما توسط مسئولین انجام می شود مثلا ارز ترجیحی حذف می شود تا فاصله بین ۴۲۰۰ و ۲۵ هزارتومان حذف شود که این کار انجام و برای آن جشن گرفته می شود اما به یکسال نمی رسد که فاصله جدیدی ایجاد می شود یک دلار با قیمت ۲۸ هزار تومان و یک دلار با قیمت ۴۸ هزار تومان ایجاد می شود و مجددا جراحی اقتصادی و مجددا جشن و این چرخه همچنان ادامه دار است
در ایران بیت المال بی ارزش است و اگر مسئولین ما آنقدر که نسبت به جیب خودشان بخیل و خسیس هستند نسبت به بیت المال خسیس بودند اینهمه مشکلات اقتصادی نداشتیم و براحتی ارز این کشور را حراج نمی کردیم و کارهای که هیچ کشور دیگری انجام می دهد انجام نمی دادند که یکی از آنها همین توزیع ارز با کارت ملی است
از آنطرف یک عده به سختی روزگار می گذرانند و از اینطرف ارز بیت المال حراج و ارزپاشی می شود در حالی که ارز بیت المال باید به بالاترین قیمت در بازار فروخته شود و پول حاصل از آن صرف مشکلات و کمبودهای کشور شود

واقعیت این است که دیگر مردم اعتقادی به جراحی اقتصادی آنهم از نوع دردآورش ندارند چون اطمینان کافی به دولت ها و تیم اقتصادیشان ندارند و بهتر است دولت ها هم از فکر جراحی اقتصادی بیرون بیایند (حداقل تا وقتی که مردم به اطمینان کافی در خصوص اینکه مسئولین اقتصادی آنها کاربلد هستند برسند مثلا حداقل پول آنها نسبت به پول افغانی و دینار عراقی از ارزشش کاسته نشود)
واقعیت این است که مردم حتی به طرح ها و سند های ۲۰ ساله هم اعتقادی ندارند چون فقط روی کاغذ باقی مانده است و بقدر کافی در مسئولین زیرکی و تعامل سازنده در سیاست خارجی وجود ندارد (در سیاست داخلی هم که از وضعیت پول ملی می توان فهمید که چکاره هستند)
واقعیت این است که مردم دیگر به سند های ۵ ساله توسعه هم اعتقادی ندارند چون نه باعث جذب سرمایه های خارجی شده است و نه بازار را از کالاهای خارجی تخلیه کرده است و نه مشکلات برق و گاز و خاموشی ها را حل کرده است و همچنین نتوانسته تبعیض و بی عدالتی را محو کند

اساسا خود دولت عامل خروج ارز از کشور است
متاسفانه دولت چوب حراج به ارز بیت المال زده و به بهانه پایین نگه داشتن ارز با قیمت پایین ارزپاشی می کند
ارزپاشی دولت گذشته را از یاد نبردیم که هیچ کمکی به پایین نگه داشتن ارز نکرد و فقط منابع بیت المال را هدر داد منابعی که اگر محافظت شده بود مشکلات بسیار زیادی را می توانست حل کند منابعی که در ابتدا جهت حفظ سرمایه انباشت و سپس از طریق قاچاق از کشور خارج شد
ارز پاشی دولت قاچاق غیر قانونی به کشور را افزایش داد
ارزپاشی دولت عاملی شد که کلیه دلارها از کشور خارج و حجم نقدینگی را افزایش دهد
در شرایط فعلی هم فاصله بین ارز نیمایی و ارز آزاد باعث یک نوع فساد در شرکت های فولادی و پتروشیمی و ... شده است که ای کاش سود آن وارد جیب سهامداران آنها می شد اما از ترس حسابرسی های دولتی باعث پرشدن جیب عده ای خاص و پشت پرده شده است همان عده ای که با صرافان تبانی های پشت پرده کرده و به هیچ عنوان قابلیت کنترل ندارد
حواله ارزی یک راه حل اندکی خوب اما غیر کافی با فاصله زیاد است البته آن نوع حواله ای که در مبادی صحیح و درستش نقد شود و بتواند در حفظ سرمایه بدون از دست رفتن ارز کشور بکار رود
دولت باید کاری کند که ارز وارد شده نتواند براحتی از کشور خارج شود البته نه با مسدود کردن واردات که باعث افزایش قیمت کالاها شود
دولت نباید ارز بیت المال را به ثمن بخت بفروشد تا جیب یک عده دلال پر شود
متاسفانه تمام این بدبختی ها بواسطه بانک مرکزی ضعیف و وابسته به دولت است و خدا می داند چه زمانی قرار است که این دو وصله ناجور از هم جدا و بانک مرکزی تبدیل به یک بانک مرکزی قوی در حد اندکی از تراز جهانی شود

یعنی یه شبکه ایننرنشمال انقدر روی مردم تاثیرداره که بایه حرف اقتصاد مملکت رو فلج کروه.ولی دستگاه عریض و طویل صداوسیما بااین همه شبکه و علی رضوانی و آمنه السادات ذبیح پور نتونستند تاثیری روی مردم داشته باشند؟

واقعا مسئولین انگار در یک دنیای دیگه زندگی میکنند،مردم ی زمانی صاحب و ولی نعمت بودند اما الان گویا بر عکس شده!

اگر خاطرتان باشد سال 96 مانتوی جلو باز پوشش نامتعارف بود اما امسال .......

اقا یک سوال دلرم
لطفا در یک صفحه بنویسند چه طرحی برای ده سال اینده این.کشور دارند
همین