ارز که مرض نداره بالا بره ارز نگاهش به سیاست های اقتصادی در کشور است وقتی ببینه که مسئولین اقتصادی فرمول درستی برای پول ملی ندارند و با افزایش نقدینگی و کسری بودجه آنرا بی ارزش می کنند خودش رو بالا می کشه
باور کنید ارز هم از اینکه هی بالا می ره خسته و کلافه شده اما چکار کنه که با این بی خردی در امورات اقتصادی کشور مثل تمبان چاره ای جز بالاکشیدن خودش نداره وگرنه دچار بیحیایی می شه
باور کنید که سیاستمداران غربی هم از داستان بی ارزش شدن پول ملی در ایران دهانشان بازمونده و اگر هم قصد و منظوری برای ایران داشته باشند با افراد بی کفایت در کشور بی هزینه به آن رسیده اند
با سلام
ماشاالله به تمام تیم های اقتصادی دولتهای پس از انقلاب!!!
البته نقطه مشترک اصلی همه دولتها اینه :
« همش تقصیر دولت قبله !!!! »
ماشااله به آقا محسن عزیز که قول معالجه اقتصاد را داده بودند و انشاالله در انتخابات آتی هم خواهند داد!!!
در کشورهایی که با کم و زیاد کردن بهره تورم را کنترل می کنند ویژگی هایی وجود دارد که در ایران چنین ویژگی هایی وجود ندارد و لذا نرخ بهره را در چنین وضعیت اقتصادی کشور مثلا تا ۳۰ درصد هم بالا ببرند و یا تا ۱۵ درصد هم پایین بیاوند تفاوت چندانی در اقتصاد کشور ندارد و همان تورمو افزایش ارزی که وجود دارد وج.د خواهد داشت
اما این ویژگی ها چیست
اولا نرخ بهره در آنجا بالا نیست و نهایتا تا ۲ و ۴ درصد است نه ۲۰ و ۳۰ درصد
ثانیا نرخ بهره نسبت به تورم نزدیک است و چه عاملی اتفاق بیفتد که این فاصله زیاد شود
در ایران تورم ۴۸ درصد و نرخ بهره ۱۸ و ۲۳ درصد است و اگر سپرده گزار تا سود ۴۸ درصد هم از بانک دریافت کند باز هم مشمول ضرر و زیان است
ثالثا فاصله نرمال بهره و تورم باید در حد ۱ و دو درصد باشد و طبیعتا باید بهره بانکی بالاتر از تورم باشد تا سپرده گزار سود نرمال کند
رابعا سودی که در تولید کسب می شود نباید با سودهای بانکی اختلاف فاحش داشته باشد و بانک ها باید سودشان مشخص باشد که از کجا تامین می شود
الان در کشور ما که صحبت از سود ۲۳ درصد گواهی سپرده است که از تورم هم پایین تر است چرا باید از سود واقع در تولید که حداکثر ۱۲ و ۱۵ درصد است بالاتر باشد مگر بانک ها چکار می کنند؟
بعبارتی سودهای بانکی مثل استخوان در گلو شده اند که نه می توانند بالا بروند و نه پایین بیایند چون بالا رفتن آنها بر ضد تولید و پایین آمدن آنها عقب ماندگی از تورم و کسری تجاری بانک ها است و این موضوع محل اختلاف شدید بین اقتصاددان ها شده است که همه آنها درست می گویند اما نمی دانند که باید مشکل را در جای دیگر جستجو کنند
آیا مشکل از کجا است که بانک ها استخوان در گلو شده اند مشکل از سیاست های بانک مرکزی و بی سوادی آنها است که نمی توانند نقدینگی و نظام پولی کشور را تثبیت و مدیریت کنند و حتی مقصر دلالان هم نیستند
وضعیت نرمالی در اقتصاد کشور که باعث ثبات است این است که
نرخ تورم
خدایش ملت سخت جونی هستیم ( مودبانه گفتم) شما نمیدونید ما با چه بدبختی تو واحد بازرگانی قسمت تامین یه شرکت تولیدی داریم مواد اولیه تامین میکنیم. استعلام که میگیریم تا تائید مدیر عامل و صدور چک و ... انجام بشه پیش فاکتور از طرف فروشنده باطل میشه و قیمتها تغییر میکنه. در این حد که به مدیر عامل گفتم بشین تو اتاقت جایی نرو کسی رو هم راه نده استعلام اوردم زود تائید کن تموم شه بره طفلی گفت چشم
باور کنید ارز هم از اینکه هی بالا می ره خسته و کلافه شده اما چکار کنه که با این بی خردی در امورات اقتصادی کشور مثل تمبان چاره ای جز بالاکشیدن خودش نداره وگرنه دچار بیحیایی می شه
باور کنید که سیاستمداران غربی هم از داستان بی ارزش شدن پول ملی در ایران دهانشان بازمونده و اگر هم قصد و منظوری برای ایران داشته باشند با افراد بی کفایت در کشور بی هزینه به آن رسیده اند