می دونی شرم آور تر از این چیه؟ اینکه تجاوز صورت گرفته و تهدید هم می شدن. اینکه بچه ها از ترسشون مدت هاسکوت کرده بودن. اینکه مسؤولین فرنگی ، آموزش و پرورش و نهاد های آموزش خانواده ، هیچ برنامه ای برای آموزش بچه ها و خانواده ها برای آگاهی دادن و پیشگیری ندارن. آموزش و پرورش مگه فقط علوم
و ریاضیه؟ کجای کاریم و کجای دنیا وایستادیم؟ امروزدر همه ی دنیا یک کودک یا نوجوان می دونه در برخورد با بیماران روانی جنسی چه واکنشی از خودش بروز بده. خانواده می دونه باید جکار کنه. ما چی؟ آموزش دادیم. به بچه هامون که نترسن. حرف بزنن. خجالت نکشن. زود جذب کسی نشن. چطور اعتماد کنن. چطور از کلمه ی ( نه) استفادده کنن؟ چند ساله که از پرده برداری از سند تحول آموزش و پرورش می گذره؟ چکار کرده ایم؟ که اگه کاری می کردیم و آموزش می دادیم نه این طفل معصوم
ها قربانی بودن ، نه کیانا ، نه ریحانه ، نه آرتین ، نه
اهورا و نه هیچکدام از قربانیان تجاوزی که از ترس تنبیه پدر و مادر ، از ترس آبرو ، و از ترس قضاوت شدن همچنان سکوت کرده و آوار یک روز سیاه را همچنان بر دوش خود احساس می کنند و درگیر چه اختلالات روان نشده یا نشوند. ن هم به عنوان یک مشاور مدرسه واقعا نمی دانم خط قرمز آموزش خودمراقبت جنسی ام کجاست که به مرزهای سند 2030 نزدیک نشود. که اگر بشود دامنم را می سوزاندد به جرم ترویج یک سند سراسر غربی !!!
زمانی که علی کریمی اومد گفت مواظب باشید بچه ها تونو مدرسه فوتبال نفرستید و هیچکس اعتنایی نکرد. ما چقدر انسان لایق توی این مملکت داشتیم که از دست دادیم!