توی دانشگاه امیرکبیر الکترومغناطیس تدریس میکرد و خیلی هم بیسواد یود.
عموما کسی باهاش واحد برنمیداشت.
مسئله ی پیچیده ای رو طرح کرده بود و مشخص بود راه حلش رو هم حفظ کرده بود که حال دانشجوها رو بگیره.
یکی از بچه های الکترونیک دو سوته سرکلاس حل کرد.
بهش گفت بیا پای تابلو راه حلتو توضیح بده .
دوست ما توضیح داد و دکتر به همکلاسی ما گفت : این راه حل که رفتی به درد عمه ات (یا بابات) میخوره ، باید راه حل منو میرففتی ...
کلا مدرکش هم به نظرم جعلی بود. معلوم نبود تو آمریکا چیکار کرده بود.
از دانشجوهای امیرکبیر سالها ی ۶۶ تا ۷۱ بپرسین چند تا استاد بیسواد و داشتیم : غفوری فر - میرسلیم - نبوی
این یارو دانشجوهم بعدا پیداش شد.
من با ایشون تو امیرکبیر درس داشتم. آدم با سواد و دلسوزی بود. خوب نیست هر کسی که مسوولیتی داشته رو بدون شناخت بهش حمله کنیم. تا جاییکه من یادمه ایشون از سال ۸۸ به اینور از دنیای سیاست کنار کشید و همون موقع یادمه یکبار قبل بازی ایران کره تو تلویزیون از مردم حمایت کرد. روحش شاد
نظرات حلق در تین کامنت ها منعکس شده