من یک جوان افغانستانی ام ۳۳ سالمه از روز دست چپ راستم شناختم تو اوایران زندگی میکنم ۱۸ سالم بود به دلایل از دواج کردم تشکیل خوانواده دادم نون اور یه خوانواده۴ نفره بودم الانم خدا نگشهون داره صاحب ۳ فرزندم پسر بزرگم ۱۰ سالشه یعنی نیمی از عمرمو تو ایران گذروندم جهت معیشت خوانواده هر شش برج تا یک سال تو ایران بودم میرفتم شش الا هفت برج اونور بودم دوباره را ایران پیشه میگیرفتم من واقعا چی فهمیدم از زندگیم ب دور از خوانواده فرزند عمرم به فنا رفت اولشم هیچ امید نداشتم والان چه امید داشته باشم از افغانستان خدا لعنت کنه وطن فروشان رو اعم از....بس کنید دیگه ایا اسلام باید همیشه در مشقت فلاکت زندگی کنه فکر نمیکنم خدا اینجوری بخواد این بلای خوانمان سوز هست که ظالمان وحاکمان بی بند بار سر ما میارن خداوند متعال هدایت کنه اگر نمیکنه خدا نیست نابود کنه همینجور من به انوان یک جوان از جوانیم خیر ندیدم انشاالله کسای که بائس این همه بدبختی میلیونها جوان شدن خیر از زندگی شون نبینن
واقعاً متاسفم برای همچنین کشور خوبی اما حیف ما افغانی ها صاحب نداریم که بیاد یکی درست حکومت و اعدالت را اجرا کنه که این همه جوان افغانی بی سر نوشت نباشند آخه طالبا نمیتونه شلوارشو پاش کنه اومدن حکومت کنند خاک بر سر ما که با ی جفت دور از جون حیوان داریم با زبون نفهم ها سر میکنیم