با حقوق ماهی 8 میلیون چه آینده ای میتوان برای زن و بچه تصور کرد که بیای زن بگیری و بچه دار شی ؛شروع زندگی هم با وام ازدواج و اقساطش آخرش هم طلاق و سکه 35 میلیونی. با این مملکت داری انتظار تولیدمثل هم دارید مگه مرغداری که جوجه تولد میکنه بچه خرج داره باحقوق اداره کار یک نفری نمیشه زندگی کرد چه برسه به ازدواج وفرززززند اوری واقعا در حد معجزه عمل کردین اقایان مسئول این همه امکانات و ثروت .............و این روزگار مردمه .........!!! شما اگر واقعا دنبال افزایش جمعیت هستید از تریبونهایتان از مردم بخواهید بچه دار نشن. قطعا آمار بالا میره. افغانیا فرزند میارن براتون با این مشکلات عظیم و عمیق اقتصادی اغلب مردم رغبتی به فرزند آوری ندارند.واقعیت اینه که همین بچه های موجود هم دائم سر مسائلی مثل آموزش ، مسکن، اشتغال و ......ب رسر والدین خود سرکوفت میزنند .
بیست ساله در یک سازمان دولتی کار می کنم اغلب همکاران من یا سهمیه ای هستن یا با سفارش خصوصا طی ده سال اخیر سر کار امدند.
همه بیکار و علاف ول می چرخند و پایه حقوق و حکمشان چند برابر است. کار را امثال بنده که بدون سهمیه که با بدبختی با آزمون و مصاحبه و سه دور گزینش استخدام شده ایم انجام می دهیم و پست ها و پیشرفت و افزایش حقوق برای آن عده است که با سهمیه ایثارگری یا سفارش وارد شده اند.
من هم در چنین شرایطی فرزند نیاوردم چون نمی خواهم این بی عدالتی که گریبانگیر من شده و یک متولد دهه هفتاد با 5 سال سابقه وفارغ التحصیل سهمیه ای دانشگاه آزاد رییس من شده گریبانگیر فرزندم هم بشود.