خیلی جالب بود اما تا ما در ایران فقط شب شهادت حضرت علی را بزرگ می کنیم از بقیه دوران زندگی حضرت غافل خواهیم بود

آفرین بر شما که ادامه دهنده راه پدرتان هستید ایشان ضمن حفظ اعتقادات و هویت اسلامی تعصب خاصی روی بیان حقیقت داشتند که شکرخدا آن را در وجود شما به ودیعه نهاده اند .
مسیر خوبی را در پیش گرفته اید از مخالفتها نهراسید و ادامه دهید . شاید که دریای راکد سیاستمداری این مملکت برآشوبد و از دل امواج برآمده ، ساحل سلامت پدیدار شود.

دقیقا حرف دل بسیاری از کسانی بود که برای این انقلاب و ارزش های دفاع مقدس از جان و مال و فرزند خود گذشتند . تا کی باید شاهد بی عدالتی ها باشیم.یا اباصالح المهدی ادرکنی

روح استاد شهيد مرتضي مطهري قرين رحمت پروردگار باد
شما فرزند خلف آن شهيد بزگوار هستيد
قلم را زمين نگذاريد وحرمت آن را هم نگه داريد

با سلام، من تمام مطالب نوشتاری شما رو دنبال می کنم. بدانید که این صحبتها حرف دل تمام انسانها (نه فقط مسلمان) است.
امید آنکه مسوولان پنبه از گوش بیرون آورده و این سخنان را بشنوند.
با آرزوی موفقیت روزافزون شما

با سلام...
وقتی مقالات شما بخصوص این نوشتار را مطالعه کردم جز شکر که هنوز انسانیت و شجاعت امر به معروف و نهی از منکر بیدار است چیز دیگر نگفتم...گرچه در ابتدای این انقلاب نوزاد تازه وارد این عالم بودم که با نثار خون هزاران جوان ناب با ایمان، نعمت اسلام و جمهوری رو برای ما به یادگار گذاشت اما افسوس که امروز عملکرد بخي نامحرمان این خاک و انقلاب دلهای همه رو غمین این نموده که چرا و چرا انقلاب ما امروز در مقابل برخي مسائلسکوت می کنه اما اگه یه جوان بیکارش یه دزدی ساده کنه بارها به عنوان مجرم از تلویزیون و روزنامه نام و تصویرشو فریاد میزنن و میگن که فلان دزد رو گرفتیم اما ....
و درود بر شما فرزند خلف آن شاگرد خلف امام (ره)گويا چند صباحی است که دیگر صدای انقلابی مطهری ها ((ره) و شریعتی ها (ره)، در کوچه کوچه های شهر به بلندای آغازین روزهای برادری و اتحاد و ایمان ناب، به گوش ستم دیدگان نمی رسد....

جناب مطهری همه حرف شما درست، اما این همه فقط نصف یک پازل پرشکوه است که بدون آن کل کار خواهد لنگید. توجه فرمایید:
یکی از دوستان حقوقدان بنده میگفت در کشورهای داعیه دار علم حقوق قوانین بسیار پیشرویی در تمام زمینه ها وجود داشته و با توجه به اقتضائات جدید بروز میشوند که تا آخرین لحظه قبل از محکومیت فرد ، حقوق وی را به شدت رعایت کرده و حتی او را دم به دم را در جریان حقوقش قرار میدهند. اما همین قوانین شفاف، همه جانبه نگر و عمیق و در عین حال بروز و همگام با آخرین دستاوردهای علم بشری (مانند تعریف جرم سرقت در شبکه های رایانه ای و ابعاد گسترده حقوقی آن) به محضی که به دروازه های محکومین فرد رسید، به شدت سختگیرانه و بدون اغماض و بی ترحم عمل میکنند.
متاسفانه ما در ایران حقوق متهم را اسلامی و انسانی تعریف کرده ایم که بخواهیم به او عرضه کنیم و این بهانه به دست قانون گریزان میدهد که مثلا فلانی را بدون جرمی هتک آبرو کردند و .... بنابراین دو طرف کار میلنگد و نمیتوان متوقع باشیم متهم دیروز و محکوم امروز به اشد مجازات برسد.
منظور اینکه آبرو ها را حرمت نهاد (قبل از محکومیت) و بعد با قوانین بروز و شفاف اگر کسی محکوم شد با سختگیری به سزایش رساند. سوال اینکه کدامیک از این دو بال آماده هستند؟

احسنت بر شما كه حرف دل همه ي مردم بويژه كساني را زديد كه براي بر پايي اين جمهوري اسلامي از جانشان گذشتند

من نیز مانند دیگر دوستان از مطلب زیبای مطهری عزیز لذت بردم.خوشحالم که هنوز در کشور ما اقازاده های واقعی وجود دارند که خودرا الوده سیاست بازی وجاه طلبی نکرده اند وبه اسم دین وخون پدرانشان نان نمی خورند وهمچنان مورد علاقه ووثوق مردمندواما باید گفت که متاسفانه ما نام مسلمان را یدک می کشیم ولی کشورهای غیر مسلمان امروز عامل به احکام نورانی اسلام هستند مگر کشور کمونیست چین باافراد بالای حزب که مسولیت مهمی نیز در حکومت دارند در صورت تخلف شدید ترین برخورد را نمی کندوتا کنون این نوع برخورد باعث تضعیف کشورش شده یا اعتبار کشورش .متاسفانه تا کنون هیچ برخوردی بامتخلفین گردن کلفت، بعضي اقازاده ها و برخي از مسولان بلند پایه متخلف نشده است وتازه به محض دستگیری یک متخلف مسول قبل از تشکیل دادگاه وتحقیقات قضایی اورا بیگناه می داند اینجاست که مردم احساس می کنند که او نیز شریک این جرم است و مردم به این نتیجه می رسند که با انها هیچ کاری نمی کنند وفقط افراد معمولی جامعه باید به دادگاه بروند وبه اشد مجازات برسد خداوند عاقبت نظام را ختم به خیر کند. رزمنده 45 ماه جبهه. برادر معلم شهید دفاع مقدس. برادر جانباز 45درصدوکسی که از اولین راهپیمایی تا پیروزی انقلاب حضور بدون غیبت داشتم

با سلام كاش مي شد اين حرف ها به گفتمان جامعه نبديل شود. چگونه مي توان چنين كاري كرد؟ مي توان نظر خوانندگان را هم جويا شد. اگر به گفتمان جامعه تبديل شود آنگاه اميد اثر بخشي آن مي رود در غير اين صورت چه بسا زود فراموش شود. حد اقل كار ممكن اين است كه خوانندگان اين مقالات را تا آنجا كه ممكن است پرينت گرفته و در اختيار بقيه بگذارند.