با توجه به بی در و پیکر بودن امور اداره کشور و هرکی به هرکی بودن در تصمیمات متاسفانه ایران برای ایرانی هم امن نیست چه رسد به یک خارجی.
تصمیمات خودسرانه و بدور از کارشناسی و تخصصی و ... جرات حضور در اقتصاد را از ایرانی گرفته چه رسد به خارجی.
۴۵ سال است منافع ملی کشور، زندگی و آینده مردم را به یک دیپلماسی گره زده اند و حال روز مملکت و مردم شده این، اما چینی ها فقط به فکر اهداف اقتصادی خودشان هستند که البته کار عاقلانهای هم هست.
تحریم ها نعمت است، این چینی ها بروند، خودمان پول چاپ می کنیم و با آن پول سرمایه گذاری می کنیم. به همین راحتی. تا وقتی می شود پول چاپ (خلق) کرد چه نیازی به سرمایه گذار داریم؟ کافیه بانک مرکزی بیاد و مثلاً چندین هزار همت به حساب فلان ارگان واریز کنه تا سرمایه لازم برای چندین مجتمع ایجاد بشه. به همین راحتی. نوبل اقتصادی امسال هم بی برو برگرد متعلق به من خواهد بود.
اوضاع اقتصادى چين جالب نيست حدود ١٦ ميليون جوان بيكار دارد
املاك خوابيده است و مردم جرات خريد و توانايى اترا ندارند
براى همين است كه بدنبال كسورهاى عربى است و ايران كم اهميت است
دولت ايران روى مهره باخته شرط بسته است و نمودار ان پول ملى است
براى اينكه قوى باشى بايد اقتصاد قوى باشد
سلام مگر چین با ایران قرار داد ۲۵ ساله نبسته مگر چین در حال دلار زدایی نیست پس این حرکت شرکت چینی چه معنایی دارد انسان نمی داند قسم آبو الفضل العباس را قبول کنه یا دم خروس
تصمیمات خودسرانه و بدور از کارشناسی و تخصصی و ... جرات حضور در اقتصاد را از ایرانی گرفته چه رسد به خارجی.