آدم از کجا بناله؟ چی بگیم؟ بگیم کی بشنوه؟
خونه ی کشتی گیر رو نشون میدن، یکی تسبیح گرفته ذکر میگه، یکی قرآن میخونه، اون یکی قرآن به سر گرفته.
آخر هم کشتی گیر با این تقویت معنوی و حمایت خدا و فرشتگان، به طرز فجیعی ضربه فنی میشه.
آمریکا هم که اصلاً نمیتونه خونه ی کشتی گیرش رو نشون بده، پدر و مادر از هم جدا شدن، روی میز مشروب، پوشش پدر یا مادر حاضر در محل ناجور، عکس العمل ها در طول مسابقه منشوری، فسق و فجور در خانه روتین.
آخر هم رئیس فدراسیون ما بجای استعفا، فرار روبه جلو میکنه، به کمک جنگ تحمیلی و تسبیح و سجاده، دل رؤساش رو برای ادامه ی فعالیتش برحم میاره.
اصلاً مدال آوردن تو مسابقات چه فایده داره؟ مهم ارتقاء معنوی هست که آقای دبیر با ساخت کتابخانه با کتاب های ارزشی، بهش میرسه.

قطر با جمعيت كمتر از يك ميليون هم از ايران بيشتر نماز خوان داره
ديدم كه ميگم

ژنتیک کشتی ایران رو محدود کردین به دو تا استان خاص. باید تنوع بدیم به تیم ملی کشتی. مثلا گیلان که کشتی سنتی خاص خودشو داره چرا نباید روش سرمایه گذاری بشه؟ یا سیستان که سبقه ی تاریخی و اساطیری در کشتی داره؟ ژن لرستانی ها و آذربایجانی ها هم برای کشتی کاملا عالیه. بخوای نخوای این دو تا ژن پر زورن و پرطاقتن.

من نمیدونم بعضی ادمها چطور حاضرن برای پست ومقام تن به هرکاری بدن .