باید کمپ های شخصی جمع شه کمپ دولتی جاگزین باشه 
لطف کنید کشت تریاک آزاد کنید تامعتاد کم بشود و اینقدر پول مردم بجیب افغانی نبود و کشاورز های ایرانی حداقل سود ّببرند نه افغانی ها که هر چی جنس خراب را به مردم ایران میفروشد وسود میبرد دولت اگر بخواهد جلوی واردات تریاک را به این سختی بگیرد مردم باگرونی ونبودتریاک دیگر رغبتی برای کشیدن تریاک ندارن و مستقیم میروند طرف مواد صنعتی چون کریستال وشیشه که به آسانی یافت تولید و مصرف میشود درکمپ های ترک اعتیادشخصی آدم به غیر ازینکه ترک نمیکند عقده ای وروانی هم میشود اول اینکه آدم خودش باید تصمیم به ترک بگیرد نه دارویی برای ترک اعتیاد هست و نه ترک دهنده ای هست که بتواند آدم را ازاعتیاد ترک دهد عامل اعتیاد دراشخاص اول خود شخص هستش بعد دولت دولت باید جلوی این بدبختیارو بگیره مقصر کمپ نیست خدا نعلت کنه باعث بانیشو ماموران پاسگاه با مدیران کمپ همکاری می‌کنند معتاد بیچاره رو در ازای دریافت ۵۰ هزار تومن به کمپ می‌برند و بعد از کمپ با خانواده معتاد تماس می‌گیرند و کلی پول می‌گیرند مثلا برای ترک ،فقط سیب‌زمینی می‌دادند اونم خیلی کم به خاطر نان دعوا میگرفتن خیلی اوضاع افتتاحیه صدرحمت به زندان.باچشم خوددیده ام که چه بلاهایی سرافرادمعتاددرکمپها آورده اند..مدت طولانی نگه داشتن معتادنتیجه معکوس دارد.کمپهاشده زندان خصوصی باانواع ترورشخصیتی وجسمی.معتادهم انسان است.که بدلیل این بیماری تردوموردظلم قرارمیگیرد. البته کمپ های هستن ک مدیریت دارن و میشه ازشون بچه هارو از این دام رها کرد اسم نمیارم ولی کمپی هست ک بشه روش حساب کرد ایرادهایی داره ولی بازم نسبت ب بقیه بهتره
در ورامین من خودم حضور داشتم ب عنوان دوست و یار بچه ها مشکلاتی بود ولی باز از بقیه کمپ ها بهتر بود
کمپ احسان ک کمپ مادر حساب میشه ب نسبت مدیریت بهتری داره
ولی خب باید توجه کرد ک دوست عزیز معتاد و اگر ی کم سخت نگیرن نمیشه درستش کرد
کمپ احسان کارآفرینی کرده پولم میده بابت کارکرد این باعث میشه ک مریض پول درآوردن و و درک کنه و بتونه بیرون هم پاک بمونه و کارکردش و خرج خوراک و پوشاک کنه تا بده ب مواد
سلام یکی از دوستان توی نظرات نوشته خدا عقل داده سراغ مواد مریم بله درسته من جوانی ۲۸ساله اعتیاد دارم افتخار نمیکنم اعتیاد من ز روی خوش گذرانی یا تفریح یا رابطه جنسی نبود من توی خانواده پنج نفره بزرگ شدم یک پسر و دو خواهر پدرم اجاره نشین و مریضی سرطان از وقتی که ۱۲ساله بودم کار کردم و عرق ریختن کوره آجرپزی کار کردم مریضی پدر اجاره خانه جهیزیه خواهر پس کار در روز جواب خرج و مخارج نمی‌داد باید شب هم تا ساعت ۱۲کار میکردم پس باید ب مواد رو میاوردم پس تنها دوست و همراهم همون بود الان هم حاضرم ترک کنم اما کجا.....؟؟؟؟؟؟؟؟ مخدر از اول تا آخرش به کالای تجاری مثل ورزش تبدیل شده اسپانسر داره تبلیغات میشه زمین بازی داره اما عاقبت نداره یه عده دانسته و ندانسته دنبال تجربه میرن چه خوبه از تجربه های دیگران استفاده بشه اوناییکه کتک میزنن المپیک نمیرن اونایی که کتک میخورن شخصیتشون قویتر بشه دیگه تجربه نمیکنن دکتر هم مخدر بزنه شخصیتش ضعیف میشه
لااقل جلوی ورود مواد مخدر در ایران رو بگیرید تا این فاجعه اسفناک ببار نیاد
جوانان توروخدا سمت مواد نرید وبیشتر از این جیب سودجویان ازبابت فروش مواد مخدر رو پر کنید به جونتون رحم کنید