خوب شد که گرایی نقره داغ شد! ورزشکاران ملی ایران باید به موازات یادگیری مهارت در رشته ورزشی خود، آداب حضور در محافل و میادین بین المللی را نیز باد بگیرند و رعایت کنند و بدانند در صحنه های بین المللی آنها خودشان نیستند، بلکه نماینده یک ملت و یک کشور و یک پرچم پرافتخارند. آنها باید باد بگیرند که هر لودگی یا بی نزاکتی که احتمالا در شهر و روستایشان و یا حتی میادینورزشی داخلی انجام می دهند را نمی توانند و نباید در میادین بین المللی انجام دهند. مضاف بر ورزشکاران، مدیرانورزشی کشور و فدراسیون ها نیز در مورد آموزش نحوه و نوع حضور و رعایت تشریفات میادین بین المللی به همه ورزشکاران کوتاهی داشته اند و مسول اند. بعنوان یک ایرانی ورزشکاری وزین، با نزاکت و مبادی آداب و نماینده فرهنگ فاخر ایران زمین را به یک ورزشکار لوده ولی مدال آور ترجیح می دهم …