والله پدرم بدبخت بود من هم بدبختم پسرم هم بدبخته پدر بزرگم در کارخونه آخرای پهلوی اول سل گرفت از اصفهان رفت تهران همونجا مرد خودشان خاکش کردند .علی آقا بدبختی موروثیه

علی آقا بعضی از غذاها مناسبتیه مثل حلوا که در ممرگ کسی می خورند این چه ربطی داره به فقر مردم
من فرهنگی هستم سه ساله ماهی نتونستم بخرم تازه من کار دارم بیچاره افرادی که بیکارهستند

در زمان پهلوی ایران از همه ی گشورهای خاورمیانه پیشرفته تر بود
هرکس بعد از انقلاب به پست ومقام وثروت رسید میگه زمان پهلوی بد بود

حزب باد

ما روستای هستیم روستا مون دور افتاده نیست 10 کیلومتری مهاباد یم پدرم میگه اون زمان ما برق نداشتیم اهل روستا انقدر فقیر بود که خیلی ها کفش نمی تونستند بخرن یه زیره می گذاشتند زیر پا شون وبا طناب می بستند امکانات فقط برای پایتخت نشینان بود ولی حال دور افتاده ترین روستا گاز برق اینترنت ومرکز بهداشت دارد.

خیلی ها در تهران در مناطق بالا شهر زندگی می کنند، که قیمت زمین وجبی محاسبه می شود. ولی واقعیت این است این مناطق در سی یا سی پنج سال پیش مناطق روستایی تهران محسوب می شد و قیمت زمین هم بسیار پایین بود. لذا تعداد زیادی در این مناطق به دلیل ارزانی زمین خریداری کردند و نمی دانستند سه دهه بعد آنجا به مرفه نشین ها معروف می گردد. این مسئله در مورد شهرستان ها هم مصداق دارد.. مناطقی که چند دهه قبل افراد حاضر نبودند زمین را مجانی بگیرند؛ اما حالا بالای شهر شده است.

اول این این اغا بگه پلوی چطور مردمی را از قاجار تحویل گرفت و ابنکه کشور در حال جبران خسارات دوران قاجار بود و فقر در ان برهه زمانی چیز خاصی نبود اما ابن اغا حالا بگه اینا چطور مردمی را هز پهلوی تحویل گرفتن و بعد از چهل سال اوضاع اونا چطوره بهتره یکم از خونت بیایی بیرون اوضاع را ببینی

داش علی سلام سلطان اون ماهی سفید دریا بود نه قزل پرورشی الانشم فقرا سالی یبارشم نمیتونم ماهی سفید بخورن

بنده زیاد اختلاف سنی با جناب پروین ندارم ، البته تنوع میوه ها در آن زمان کمتر بود ولی برنج ایرانی و آمریکایی به وفور در دسترس بود

سلام ایشان اصلا نمی دانند که ماهی در سبد غذایی مردم تهران و شهرهایی که دور از دریا بودند نبوده و فقط شهرهای جنوبی و شمالی ماهی استفاده می کردند ولی الان الحمدلله همه ماهی خور شده اند یادشون رفته تا دیروز به میگو می گفتند ملخ دریایی